علل اصلی ناباروری مردان

اختلالات مربوط به اسپرم
در مواردی که تعداد کم اسپرم، عدم بلوغ اسپرم، شکل غیرطبیعی اسپرم و عدم توانایی در حرکت مناسب اسپرم وجود داشته باشد، شانس لقاح کم شده و مرد نابارور محسوب می شود. عواملی که بر تعداد، شکل، بلوغ و حرکت اسپرم تأثیر منفی دارند عبارتند از:

بیماری های عفونی: بیماری های عفونی با شرایط التهابی نظیر بیماری اوریون سبب عفونت مجاری تناسلی یا التهاب و از بین رفتن بیضه ها در مردمی شوند . حدود 25 درصد مردانی که بعد از بلوغ دچار اوریون می شوند نابارور خواهند شد. بنابر این بهتر است پسرها در دوران کودکی به اوریون مبتلا شوند.

اختلال های هورمونی: اختلال های هورمونی سبب حدو 2 تا 5 درصد مشکلات ناباروری در مردان می شود . تولید نامناسب هورمون های LH ، FSH بر تولید هورمون مردانگی یا تستوسترون و تولید اسپرم تأثیر دارند.

مشکلات مربوط به دستگاه ایمنی بدن
در بدن بعضی مردان علیه اسپرم خودشان ماده ای به نام آنتی بادی تولید می شود که سبب کاهش حرکت اسپرم یا به هم چسبیدن آنها می شود.

ناهنجاری های مربوط به ساختمان بدن
بعضی عوامل نظیر بسته بودن لوله های خروج اسپرم (دفران، اپیدیدیم) سبب ناباروری در مردان می شود. بسته شدن لوله های خروج اسپرم می تواند به علل تناسلی ـ مادرزادی، نقص ژنتیکی، عفونت ها یا التهاب های دستگاه ادراری باشد. البته جای جراحی های قبلی نیز می تواند این لوله ها را ببندد. از جمله عوامل دیگر ناباروری در مردان واریکوسل است. در این حالت رگ های درون کیسه بیضه گشاد شده و کیفیت اسپرم کاهش می یابد.

عوامل دیگر
عوامل دیگری نظیر ناتوانی جنسی و یا انزال زودرس نیز می تواند عامل ناباروری در مردان باشد.

علل ناباروری می تواند مربوط به زن یا مرد یا هر دو باشد. حدود۴۰ % از مشکلات ناباروری مربوط به مردان، ۴۰ درصد مربوط به زنان و ۱۰ درصد مربوط به هر دو است. در حدود ۱۰ درصد از زوجین نیز علت ناباروری مشخص نیست.