نحوه مراقبت از نوزاد، وقتی مادران شاغلند
آیا بعد از تولد نوزادتان باید در خانه بمانید و از او مراقبت کنید یا مجدداً به سر کارتان برگردید؟
آیا بعد از تولد نوزادتان باید در خانه بمانید و از او مراقبت کنید یا مجدداً به سر کارتان برگردید؟ آیا به خاطر مسائل مالی مجبورید دوباره شروع به کار کنید و برای مراقبت از فرزندتان بهتر است که در خانه بمانید و در این میان انتخاب کدام راه عاقلانهتر است؟
تصمیمگیری در چنین مواقعی دشوار است. در واقع بزرگترین تصمیمگیری مادران بعد از تولد فرزندشان همین است. حتی شاید این پرسش بزرگترین پرسش زندگیتان باشد که «آیا سر کارم برگردم یا خیر؟»
شما باید در این زمینه به عوامل و موارد زیادی فکر و همهچیز را سبک و سنگین کنید؛ آرزوها و خواستههایی که با ادامه شغل به آنها نمیرسید و مراقبت از نوزادی که چند ماه بیشتر ندارد و البته برایتان بسیار هم مهم است.
برای برخی خانمها کار کردن مسأله مهمی است و به آن نیاز دارند. علاوه بر نیازهای مالی، کار کردن در محیط خارج از خانه و داشتن روابط اجتماعی گستردهتر یک نیاز حیاتی برای آنهاست؛ چرا که با آن احساس زنده بودن میکنند. با پولی که از کار کردن به دست میآورند نیز میتوانند امکانات بیشتری را در سالهای آتی برای فرزندشان فراهم کنند، تعطیلات خوبی را در کنار خانواده داشته باشند، غذاهای بهتر و سالمتر بخورند و...
اما ترک خانه برای رفتن به محل کار و تنها گذاشتن نوزاد نیز قصه پر غصه دیگری است تازه وقتی که از محل کار به خانه برمیگردید، «شغل ثانویه» شروع میشود. کودک خود را در آغوش میگیرید او را میبوسید و بعد باید شروع به پختن غذا و تمیز کردن خانه کنید. ماندن در خانه و در کنار فرزندتان به شما فرصتی میدهد تا اولین و نزدیکترین معلم او باشید و عشق، موسیقی، هنر، آشپزی و چیزهای دیگر را نشانش بدهید. وقتی که بیمار میشود، شما میتوانید از مهدکودکها نیز کمک بگیرید.
در نهایت باید گفت که تصمیمگیرنده اصلی خودتان هستید و باید با خودتان صادق باشید. برای آنکه نوزادتان شاد باشد، شما نیز باید شاد باشید چرا که او به یک مادر شاد نیاز دارد. بسیار مهم است تصمیمهایی بگیرید که برای هر دو شما درست و مفید است.
اگر میخواهید مرکزی برای مراقبت از فرزندتان انتخاب کنید، بهتر است به چند نکته توجه کنید:
نگاه کنید
آیا محیط آن مرکز یا مهدکودک جای امنی است؟ مثل اسباببازیها، کتابها، سایر وسایل که دم دست بچهها هستند. مربیان مهد یا مرکز چگونه به نظر میرسند؟ آیا از رابطه داشتن با کودکان خردسال، لذت میبرند و این کار را دوست دارند؟ آیا اگر نوزادتان شروع به چهار دست و پا رفتن کند، خطری او را تهدید نخواهد کرد؟ آیا نوزادتان مرتباً زیر نظر مربیان است؛ حتی وقتی که خواب است؟ آیا به طور مرتب هر وقت که پوشکش را کثیف میکند، آن را تعویض میکنند؟
گوش بدهید
آیا صدای کودکان دیگری که در آنجا نگهداری میشوند، شاد است؟ آیا مربیان با حوصله و مهربانی با آنها حرف میزنند؟ آیا لحن صحبت کردن آنها گرم و صمیمی است؟ آیا مربیان به کودکان نظم را یاد میدهند و خودشان نیز به آن پایبند هستند؟
بشمارید
در آن گروهی که قرار است از کودک شما مراقبت شود، چند کودک دیگر هستند؟ تعداد پرسنل مهدکودک چقدر است؟ هر یک از مربیان نمیتوانند بیشتر از 3-4 نوزاد را نگهداری کنند و این تعداد در کودکان سه ساله به هفت نفر میرسد.
بپرسید: پیشینه و سابقه پرسنل مهد و مربیان را بپرسید؟ آنها باید در این زمینه آموزش دیده و با نکات مربوط به سلامت و امنیت کودکان و نوزادان آشنا باشند. مهدکودکی که انتخاب کردهاید تحت نظر کدام سازمان است؟
همهچیز را چک کنید
از مربیان و مسئولان مهد هم نامشان را بپرسید و هم شماره تماس بگیرید. از سایر والدینی که کودکشان را در آن مهد گذاشتهاند، جویای برخی اطلاعات شوید. مربیان و پرسنل مهد چقدر تجربه دارند؟
تصمیمگیری در چنین مواقعی دشوار است. در واقع بزرگترین تصمیمگیری مادران بعد از تولد فرزندشان همین است. حتی شاید این پرسش بزرگترین پرسش زندگیتان باشد که «آیا سر کارم برگردم یا خیر؟»
شما باید در این زمینه به عوامل و موارد زیادی فکر و همهچیز را سبک و سنگین کنید؛ آرزوها و خواستههایی که با ادامه شغل به آنها نمیرسید و مراقبت از نوزادی که چند ماه بیشتر ندارد و البته برایتان بسیار هم مهم است.
برای برخی خانمها کار کردن مسأله مهمی است و به آن نیاز دارند. علاوه بر نیازهای مالی، کار کردن در محیط خارج از خانه و داشتن روابط اجتماعی گستردهتر یک نیاز حیاتی برای آنهاست؛ چرا که با آن احساس زنده بودن میکنند. با پولی که از کار کردن به دست میآورند نیز میتوانند امکانات بیشتری را در سالهای آتی برای فرزندشان فراهم کنند، تعطیلات خوبی را در کنار خانواده داشته باشند، غذاهای بهتر و سالمتر بخورند و...
اما ترک خانه برای رفتن به محل کار و تنها گذاشتن نوزاد نیز قصه پر غصه دیگری است تازه وقتی که از محل کار به خانه برمیگردید، «شغل ثانویه» شروع میشود. کودک خود را در آغوش میگیرید او را میبوسید و بعد باید شروع به پختن غذا و تمیز کردن خانه کنید. ماندن در خانه و در کنار فرزندتان به شما فرصتی میدهد تا اولین و نزدیکترین معلم او باشید و عشق، موسیقی، هنر، آشپزی و چیزهای دیگر را نشانش بدهید. وقتی که بیمار میشود، شما میتوانید از مهدکودکها نیز کمک بگیرید.
در نهایت باید گفت که تصمیمگیرنده اصلی خودتان هستید و باید با خودتان صادق باشید. برای آنکه نوزادتان شاد باشد، شما نیز باید شاد باشید چرا که او به یک مادر شاد نیاز دارد. بسیار مهم است تصمیمهایی بگیرید که برای هر دو شما درست و مفید است.
اگر میخواهید مرکزی برای مراقبت از فرزندتان انتخاب کنید، بهتر است به چند نکته توجه کنید:
نگاه کنید
آیا محیط آن مرکز یا مهدکودک جای امنی است؟ مثل اسباببازیها، کتابها، سایر وسایل که دم دست بچهها هستند. مربیان مهد یا مرکز چگونه به نظر میرسند؟ آیا از رابطه داشتن با کودکان خردسال، لذت میبرند و این کار را دوست دارند؟ آیا اگر نوزادتان شروع به چهار دست و پا رفتن کند، خطری او را تهدید نخواهد کرد؟ آیا نوزادتان مرتباً زیر نظر مربیان است؛ حتی وقتی که خواب است؟ آیا به طور مرتب هر وقت که پوشکش را کثیف میکند، آن را تعویض میکنند؟
گوش بدهید
آیا صدای کودکان دیگری که در آنجا نگهداری میشوند، شاد است؟ آیا مربیان با حوصله و مهربانی با آنها حرف میزنند؟ آیا لحن صحبت کردن آنها گرم و صمیمی است؟ آیا مربیان به کودکان نظم را یاد میدهند و خودشان نیز به آن پایبند هستند؟
بشمارید
در آن گروهی که قرار است از کودک شما مراقبت شود، چند کودک دیگر هستند؟ تعداد پرسنل مهدکودک چقدر است؟ هر یک از مربیان نمیتوانند بیشتر از 3-4 نوزاد را نگهداری کنند و این تعداد در کودکان سه ساله به هفت نفر میرسد.
بپرسید: پیشینه و سابقه پرسنل مهد و مربیان را بپرسید؟ آنها باید در این زمینه آموزش دیده و با نکات مربوط به سلامت و امنیت کودکان و نوزادان آشنا باشند. مهدکودکی که انتخاب کردهاید تحت نظر کدام سازمان است؟
همهچیز را چک کنید
از مربیان و مسئولان مهد هم نامشان را بپرسید و هم شماره تماس بگیرید. از سایر والدینی که کودکشان را در آن مهد گذاشتهاند، جویای برخی اطلاعات شوید. مربیان و پرسنل مهد چقدر تجربه دارند؟
منبع:
زندگی آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼