انجام سونوگرافی در بارداری، مبتلا یا عدم مبتلا به اوتیسم

ایسنا: یک فوق تخصص مغز و اعصاب کودکان با اشاره به اینکه کودکان نگهداری شده در بخش مراقبت‌های ویژه بیشتر در معرض ابتلا به بیماری اوتیسم هستند، گفت: سونوگرافی در دوران بارداری هیچگونه تاثیری در بروز اوتیسم ندارد و در صورت بروز این بیماری امکان ابتلا در کودک بعدی حدود ۳ تا ۵ درصد خواهد بود.

دکتر علی نیکخواه با بیان اینکه اوتیسم یک درون گرایی یا خودگرایی است، اظهار داشت: بیماری اوتیسم برای اولین بار ۶۰ سال قبل برای کودکانی که دارای ارتباطات اجتماعی خوبی نبودند اطلاق شد.

وی رفتارهای کلیشه ای و محدود، نقص در ارتباطات، عدم برقراری ارتباط با اطراف و منزوی بودن را از علائم عمده اوتیسم عنوان کرد و افزود: این بیماری بعد از یک سالگی از طریق معاینات تعاملی و تست غربالگری در کودکان تشخیص داده می شود و این بیماری در مقایسه با دختران بیشتر در پسرها بروز می کند.

دکتر نیکخواه با اشاره به اینکه بیماری اوتیسم در کودکانی که سن مادرشان بیش از ۳۵ سال است ۳ تا ۵ برابر افزایش می یابد، خاطرنشان کرد: کودکان نارس و نوزادانی که در بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان‌ها نگهداری می‌شوند بیشتر در معرض ابتلا به اوتسیم هستند و خانواده‌ها باید این فاکتورها را برای سلامت کودکشان در نظر بگیرند.

این متخصص مغز و اعصاب کودکان با بیان این مطلب که شایعات زیادی در خصوص علت ظهور اوتیسم وجود دارد، گفت: سونوگرافی در دوران بارداری هیچگونه تاثیری در بروز بیماری اوتیسم ندارد و در صورت بروز این بیماری امکان ابتلا در کودک بعدی حدود ۳ تا ۵ درصد خواهد بود.

وی در ادامه افزود: سندرم داون، سندرم ویلیامز از جمله بیماری های ژنتیکی مرتبط با بیماری اوتیسم است و البته قابل ذکر است که حذف، افتادگی و شکست های کروموزومی همراهی زیادی با این بیماری خواهد داشت.

دکتر نیکخواه با بیان اینکه در صورتی که کودک تا ۶ ماهگی هیچگونه صدایی از خود بروز ندهد و تا ۱۲ ماهگی حالت یا ژست های خاصی برخود نگیرد والدین باید به پزشک مراجعه کنند، تصریح کرد: فرزندانی که در ۱۶ ماهگی قادر به گفتن یک کلمه معنادار و در ۲۴ ماهگی یک جمله ۲ کلمه ای معنادار نباشند امکان ابتلا به اوتیسم در اینگونه از افراد زیاد است.

این متخصص با بیان اینکه امکان تاخیر در تکلم ارثی وجود دارد، تاکید کرد: بسیاری از والدین تاثیر تکلم کودکشان را به موضوعات ارثی ربط می دهند که این مسئله نیز بی تاثیر نیست اما باید مبنا را بر این بگذرایم که تشخیص زودهنگام بیماری اوتیسم در درمان آن خیلی موثر خواهد بود.

وی تشخیص اوتیسم تا قبل از ۲ سالگی را در درمان و نتیجه آن بسیار خوب و تاثیرگذار عنوان کرد و افزود: متاسفانه در کشورمان به دلیل مسائل فرهنگی، والدین از سنین ۳ تا ۵ سالگی پی به وجود این بیماری در فرزندشان می‌برند که اگر زودتر تشخیص داده می‌شد چه بسا در درمان آن بسیار موثرتر بود.

دکتر نیکخواه معاینات تعاملی و تست غربالگری را ازجمله راههای مهم تشخیص اوتیسم دانست و گفت: تشخیص کودکان اوتیسمی از سایر کودکان آسان است اینگونه افراد بسیار شبیه به یکدیگر هستند که به انسان و موجودات زنده چندان علاقمند نیستند و همچنین با هم سن و سالهای خود بازی نمی‌کنند.

این متخصص مغز و اعصاب کودکان با بیان اینکه انجام تست های شنوایی، مسمومیت با سرب، نوار مغزی و تصویربرداری را از جمله اقدامات لازم بعد از تشخیص اوتیسم عنوان و اظهار داشت: اوتیسم بیماری پیچیده‌ای است و به دلیل ناشناخته بودن علت آن به یک تیم درمانی و همه جانبه برای درمان نیاز دارد که در وهله اول خانواده‌ها برای درمان باید به روانپزشک کودکان مراجعه کنند.

وی روانپزشک بالینی، متخصص مغز و اعصاب، مددکار اجتماعی و مربی کارآزموده مهدکودک را تیم های مهم درمانی بیماری اوتیسم دانست و گفت: بسیاری از کودکان اوتیسمی با تشخیص زودهنگام، شروع مداخلات درمانی در حدود ۲ سالگی و نوع و علایم این بیماری به زندگی نرمال رسیده اند که خانواده‌ها نسبت به داروهای روانگردان و مغز و اعصاب که به اینگونه از بیماران داده می‌شوند حساس هستند در حالی که این داروها بسیاری از رفتارهای آنان را کنترل خواهد کرد.

این متخصص مغز و اعصاب کودکان در پایان توصیه کرد: پدر و مادرها حتما علایم اوتیسم را بشناسند و بدون انکار علایم آن و بروز این بیماری در کودکشان با صبر و تحمل راههای درمان را ادامه دهند تا فرزندشان از طریق درمان به خودکفایی‌های لازم برسند.