گریه های کمی تا قسمتی غیرطبیعی (۳)
معمولترين احتمالها برای گريه نوزاد گرسنگی يا نياز به تعويض پوشک است. اين در حالی است كه مادران جوان با هر بار گريه كودک نبايد فكر كنند كودک گرسنه است و ...
سیب سبز : يكي از علل گريه پيچ خوردن روده يا فتق است. در اين موارد بچهها معمولا ۱۵ تا ۲۰ دقيقه آرام هستند و يكدفعه ۴-۳ دقيقه پشت سر هم گريه ميكنند، بعد آرام ميشوند و دوباره گريه ميكنند كه به اين گريهها متناوب ميگويند. اين بچهها همراه با گريه ممكن است استفراغ هم داشته باشند كه خطرناك است و بايد سريع به پزشك مراجعه شود.
خوراندن داروهاي نامناسب
گاهي اوقات گريههاي نوزاد ممكن است ناشي از دادن داروهاي بيجا باشد. به عنوان مثال كودك زير 2ساله سرماخورده و مصرف آنتيهيستامين زير 2 سال قدغن است اما مادر سرخود اين دارو را به كودك ميدهد، بنابراين كودك بيقراري ميكند، نق ميزند و گريه ميكند. حتي ممكن است اين حالت ايجاد تشنج كند. بنابراين والدين بايد از دادن داروهاي نابجا به كودك خودداري كنند و در صورت گريههاي بيش از حد او را نزد پزشك ببرند.
نياز به در آغوش گرفتن
بچههاي بالاتر از 3 ماه كه گردن ميگيرند و همه چيز را تعقيب ميكنند، دوست دارند بغل شوند و اطراف را ببينند. بنابراين وقتي يك جا ميمانند گريه ميكنند ولي وقتي بغل ميآيند آرام ميشوند. بعضي از كودكان نياز به آغوش مادران دارند و بيش از حد گريه ميكنند تا بتوانند در آغوش مادر قرار بگيرند. به همين دليل مادر بايد اين كودك را در آغوش بگيرد، او را نوازش كند، ماساژش دهد، برايش لالايي بخواند تا آرام شود. وقتي مادر بدن فرزند را ماساژ ميدهد مقداري هورمونهاي تسكيندهنده آزاد ميشود، همچنين مقداري مواد رشد يابنده آزاد ميشود كه باعث ميشود هم از نظر عاطفي كودك به تكامل برسد و هم به دليل آزاد شدن آندورفين، آنكفالين و ... بيقراري كودك كاهش مييابد.
محيط شلوغ، عامل گريه
برخي كودكان هستند كه وقتي در محيط شلوغ قرار ميگيرند گريه ميكنند و بيقرار ميشوند مثلا در مهماني مدام دست به دست شدهاند و در سر و صداي زياد قرار داشتهاند. در اين مواقع علاوه بر گريه زياد حتي ممكن است كودك شير هم نخورد. در اين مواقع مادر بايد او را به محيط آرام منتقل كند تا كمكم گريههاي او كاهش يابد.
گريههاي ناشي از تيروئيد
بچههايي كه هيپوتيروئيد يا كمكاري تيروئيد دارند صداي گريهشان شبيه صداي گربه ميشود، يعني يك صداي بم دارد. بنابراين در صورت شنيدن چنين صدايي از كودك بايد به فكر كمكاري تيروئيد بود اما فقط يك علامت نيست و بايد به علائم ديگر از جمله پفآلود بودن چشم و... توجه كرد. مادران بايد هميشه به خلق و خوي بچهها توجه كنند و علامتهايي كه براي مادر غيرطبيعي ميآيد بايد به مادر كمك كند تا سريعتر كودك را براي بررسي نزد پزشك ببرند.
ريسه رفتن عامل نگران كننده در والدين
ريسه رفتن معمولا در زير ۴ سال ديده ميشود و بعد از آن معمولا برطرف ميشود. كودك شروع به گريه ميكند اما در انتهاي گريه نفسش ميرود و بعد از آن ممكن است كبود شود ولي بعد بهتر ميشود. بهترين راه اين است كه شرايطي كه باعث ميشود كودك عصباني و ناراحت شود و شروع به گريه كند، برطرف شود. اين حالت نياز به پيشگيري دارد نه درمان اما اين حالت را بايد از تشنج افتراق داد، يعني بايد مطمئن شويد كه اين حالت تشنج نيست. بايد در مورد سابقه خانوادگي تشنج بررسي لازم انجام شود.
ريسه رفتن بيشتر در كودكاني كه كمخون هستند و آهن دريافت نكردهاند، ديده ميشود. آهن را بايد از ۶ ماهگي به كودك داد و در صورتي كه كودك كم وزن به دنيا آمده باشد زماني كه به ۲برابر وزنش رسيد بايد به او آهن داده شود و در صورتي كه آهن را دريافت نكنند يكي از علامتهاي كمبود آهن ريسه رفتن است. بنابراين با مراقبت و پيشگيري بعد از مدتي اين حالت برطرف ميشود.
مادر در ريسه رفتن چه كند؟
اگر ريسه رفتن اتفاق افتاد مادر ميتواند در همان لحظه تنفس دهاني به كودك دهد يا با وسيلهاي به نام كيسه هوا (ambobag) به كودك تنفس داده شود. در مورد ريسه رفتن نياز به اقدام ديگري نيست چون به سرعت تنفس برميگردد.
خوراندن داروهاي نامناسب
گاهي اوقات گريههاي نوزاد ممكن است ناشي از دادن داروهاي بيجا باشد. به عنوان مثال كودك زير 2ساله سرماخورده و مصرف آنتيهيستامين زير 2 سال قدغن است اما مادر سرخود اين دارو را به كودك ميدهد، بنابراين كودك بيقراري ميكند، نق ميزند و گريه ميكند. حتي ممكن است اين حالت ايجاد تشنج كند. بنابراين والدين بايد از دادن داروهاي نابجا به كودك خودداري كنند و در صورت گريههاي بيش از حد او را نزد پزشك ببرند.
نياز به در آغوش گرفتن
بچههاي بالاتر از 3 ماه كه گردن ميگيرند و همه چيز را تعقيب ميكنند، دوست دارند بغل شوند و اطراف را ببينند. بنابراين وقتي يك جا ميمانند گريه ميكنند ولي وقتي بغل ميآيند آرام ميشوند. بعضي از كودكان نياز به آغوش مادران دارند و بيش از حد گريه ميكنند تا بتوانند در آغوش مادر قرار بگيرند. به همين دليل مادر بايد اين كودك را در آغوش بگيرد، او را نوازش كند، ماساژش دهد، برايش لالايي بخواند تا آرام شود. وقتي مادر بدن فرزند را ماساژ ميدهد مقداري هورمونهاي تسكيندهنده آزاد ميشود، همچنين مقداري مواد رشد يابنده آزاد ميشود كه باعث ميشود هم از نظر عاطفي كودك به تكامل برسد و هم به دليل آزاد شدن آندورفين، آنكفالين و ... بيقراري كودك كاهش مييابد.
محيط شلوغ، عامل گريه
برخي كودكان هستند كه وقتي در محيط شلوغ قرار ميگيرند گريه ميكنند و بيقرار ميشوند مثلا در مهماني مدام دست به دست شدهاند و در سر و صداي زياد قرار داشتهاند. در اين مواقع علاوه بر گريه زياد حتي ممكن است كودك شير هم نخورد. در اين مواقع مادر بايد او را به محيط آرام منتقل كند تا كمكم گريههاي او كاهش يابد.
گريههاي ناشي از تيروئيد
بچههايي كه هيپوتيروئيد يا كمكاري تيروئيد دارند صداي گريهشان شبيه صداي گربه ميشود، يعني يك صداي بم دارد. بنابراين در صورت شنيدن چنين صدايي از كودك بايد به فكر كمكاري تيروئيد بود اما فقط يك علامت نيست و بايد به علائم ديگر از جمله پفآلود بودن چشم و... توجه كرد. مادران بايد هميشه به خلق و خوي بچهها توجه كنند و علامتهايي كه براي مادر غيرطبيعي ميآيد بايد به مادر كمك كند تا سريعتر كودك را براي بررسي نزد پزشك ببرند.
ريسه رفتن عامل نگران كننده در والدين
ريسه رفتن معمولا در زير ۴ سال ديده ميشود و بعد از آن معمولا برطرف ميشود. كودك شروع به گريه ميكند اما در انتهاي گريه نفسش ميرود و بعد از آن ممكن است كبود شود ولي بعد بهتر ميشود. بهترين راه اين است كه شرايطي كه باعث ميشود كودك عصباني و ناراحت شود و شروع به گريه كند، برطرف شود. اين حالت نياز به پيشگيري دارد نه درمان اما اين حالت را بايد از تشنج افتراق داد، يعني بايد مطمئن شويد كه اين حالت تشنج نيست. بايد در مورد سابقه خانوادگي تشنج بررسي لازم انجام شود.
ريسه رفتن بيشتر در كودكاني كه كمخون هستند و آهن دريافت نكردهاند، ديده ميشود. آهن را بايد از ۶ ماهگي به كودك داد و در صورتي كه كودك كم وزن به دنيا آمده باشد زماني كه به ۲برابر وزنش رسيد بايد به او آهن داده شود و در صورتي كه آهن را دريافت نكنند يكي از علامتهاي كمبود آهن ريسه رفتن است. بنابراين با مراقبت و پيشگيري بعد از مدتي اين حالت برطرف ميشود.
مادر در ريسه رفتن چه كند؟
اگر ريسه رفتن اتفاق افتاد مادر ميتواند در همان لحظه تنفس دهاني به كودك دهد يا با وسيلهاي به نام كيسه هوا (ambobag) به كودك تنفس داده شود. در مورد ريسه رفتن نياز به اقدام ديگري نيست چون به سرعت تنفس برميگردد.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼