رشد و تکامل در نوزادان، تاثیر والدین

سوال مخاطب نی‌نی‌بان: دختری دارم که تازگی ۱۵ ماهش تکمیل شد و وارد ۱۶ ماهگی شد. هنوز راه نیفتاده و دستش را به دیوار یا مبل و کابینت می گیرد و راه می رود، ولی نه به طور مستقل. هنوز حرف زدن را هم به طور واضح شروع نکرده مثلا وقتی می گویم بگو بابا صدایی مثل بابا را درمی آورد ولی وقتی بخواهد باباش یا من را صدا کند، با صدای ءا ءا ما را متوجه می کند. مثل داد زدن. دکتر هم بردیم گفته تا یک ماه دیگه اگر راه نرفت باید کار درمانی شود. حس می کنم دخترم حدود دو سه ماه از بقیه بچه های هم سنش عقب تر است. از ده ماهگی شروع به نشستن کرد. من شنیدم بچه هایی که دیر زبون باز می کنند از نظر هوشی پایین تر هستند. برای راه رفتن و برای حرف زدن کودک من را راهنمایی کنید. برای آهنش شربت ویتاگلوبین ۱۰ میلی می دهم چون دخترم قطره آهن تنها را نمی خورد. آیا میزان آهن این شربت کافیه؟ ضمن این که دکتر برای راه افتادنش شربت osreocare راتجویز کرد. اشتهای دخترم بد نیست ولی وزنش کمه و دکتر براش شربت vitamax را تجویز کرده که من هنوز بهش ندادم. آیا بدهم؟ وزن تولد ۳.۹۰۰ و الان حدود ۱۰ کیلو است.

پاسخ دکتر وحید نعمتی زاده، متخصص بیماری های نوزادان و کودکان:
روند تکامل کودک اگرچه تقریبا مشخص شده است اما این سرعت تکامل برای کودکان مختلف حتی در یک خانواده، ممکن است متفاوت باشد. زمانی می توان نگران تاخیر در راه افتادن بچه ها بود که تا ۱۸ ماهگی هنوز نخستین قدم ها را بر نداشته باشند. در کودکانی که در یادگیری در تمام مراحل تکامل -دیر گردن گرفتن، دیر نشستن و دیر شروع به چهاردست وپا رفتن) دچار تاخیر هستند، دیر راه افتادن دور از انتظار نیست، و درصورتی که این مشکل زمینه ژنتیک نداشته باشد و بیماری خاصی باعث آن نباشد، معمولا با کاردرمانی می توان به بهبود این روند کمک کرد.
در فاصله بین ۱۲تا ۱۸ ماهگی، فعالیت های کلامی در خانه، می تواند بسیار تاثیرگذار باشد. خواندن شعر و سرود، انجام بازی های تصوری، خواندن کتاب برای طفل صحبت کردن شمرده با کودک کار شنیدن و بازشناسی الگوهای کلامی را برای کودک راحت تر می کند.