تلویزیون دیدن کودکان، جایگزینش چه باشد؟

بر اساس آمار موسسه‌ی طب اطفال در آمریکا، کودکان و نوجوانان به طور میانگین روزانه سه ساعت تلویزیون تماشا می‌کنند. طبق این گزارش، این مقدار تماشای تلویزیون، علاوه بر تأثیرات منفی بر سلامتی، همانند رژیم غذایی و بینایی، موجب مشکلات رفتاری نیز خواهد شد. این موسسه از پزشکان و متخصصان خواسته است تا نسبت به تأثیرات منفی تلویزیون بر کودکان، همانند رفتارهای پرخاشگر و خشن، اطلاع رسانی بیشتری انجام بدهند.

توجه
محققان یافته‌اند میان تماشای تلویزیون در سنین کم و اختلالات کمبود توجه در دوران نوجوانی ارتباطی وجود دارد. کودکانی که برای بیش از 2 ساعت در روز تلویزیون نگاه می‌کنند بیش از میانگین ( حدود 40 درصد بیشتر) دچار مشکلات توجهی در دوران بلوغ خواهند بود. بر اساس تحقیقات، ممکن است بعضی از کودکان که مستعد مشکلات توجهی هستند بیش از فعالیت‌های دیگر، به تماشای تلویزیون گرایش داشته باشند.

تلویزیون در اتاق‌خواب
محققان یافته‌اند دانش‌آموزان کلاس سوم که در اتاقشان تلویزیون دارند از دیگر کودکان در آزمون‌ها ضعیف تر عمل می‌کنند. تحقیقاتی که در سال ۲۰۰۵ توسط توماس رابینسون انجام شد نشان داده است که جای تلویزیون در اتاق کودکان نیست. گزارش‌ها موسسه طب اطفال در آمریکا نشان می‌دهد که تماشا کردن تلویزیون در اتاق باید با فعالیتی بامعنا و بهتری مانند مطالعه، ورزش، یا بازی با دوستان جایگزین شود. این گزارش پیشنهاد می‌دهد که تلویزیون باید از اتاق‌خواب کودکان حذف شود.

مشکلات رفتاری
بر اساس یکسری تحقیقات در نیوزیلند، تغییر سریع صحنه که در اکثر برنامه‌های تلویزیونی وجود دارد، ممکن است باعث تحریک بیش از حد مغز شود. در نتیجه کودکان نسبت به کارهای آهسته‌تری که در محیط عادی یا مدرسه اتفاق می افتد، کم تحمل تر می شوند. همچنین عدم وجود مشارکت که خصوصیت تماشای برنامه های تلویزیونی است ، موجب تمرکز ضعیف در برنامه‌هایی مانند مطالعه و ورزش می شود.

ورزش کردن
تماشای تلویزیون تنها چند کالری بیشتر از خوابیدن مصرف می‌کند. کودکانی که هنگام تماشای تلویزیون از خوراکی‌ نیز استفاده می‌کنند، دچار افزایش وزن خواهند شد. خوردن مقدار زیاد تنقلات و نشستن مقابل تلویزیون دو عامل اصلی چاقی هستند.

خشم و ترس
کودکانی که بیش از حد تلویزیون نگاه می‌کنند خشن بودن را می‌آموزند و خشم را روشی منطقی برای مقابله با مشکلات می‌دانند. آن‌ها نسبت به امنیت شخصی خود ممکن است دچار ترس شوند، مانند ترس از قربانی شدن، ترس از پیاده رفتن از مدرسه تا خانه ... در نتیجه خشم‌های دیده‌شده در تلویزیون را واقعی تفسیر می‌کنند. تحقیقی که در سال 2001 بین کودکان یک مهدکودک تا کودکان کلاس ششم انجام شد، نشان داد که 37 درصد این بچه‌ها در سال قبل بر اثر برنامه‌های تلویزیونی ناراحت و یا ترسیده شده‌اند.