ابزار نقاشی کودکان، چگونه تهیه کنیم؟
یکی از مناسب‌ترین ابزار برای این سن پاستل روغنی است البته با کاغذ مناسب. کاغذ پاستل باید زبر باشد.
اولین گام برای آموزش درست، شناخت ابزار مناسب است؛ ابزاری متناسب با روحیات و توانایی‌های فیزیکی.
این گروه سنی جذب رنگ‌های غلیظ می‌شوند. آنها تمایلی به ترکیب ندارند و می‌توانند سطح سفید کاغذ را با غلظت بالای رنگی بپوشانند. بنابراین ابزار رنگی کودکان باید دارای غلظت رنگی مناسب باشد.
پاستل
یکی از مناسب‌ترین ابزار برای این سن پاستل روغنی است البته با کاغذ مناسب. کاغذ پاستل باید زبر باشد. توجه داشته باشید که بافت بسیار درشت و زبر توصیه نمی‌شود، به خصوص برای کودکان. چون کنترل وسیله روی بافت درشت مقوا راحت نیست. پاستل:
1- نوک پهنی دارد و غلظت بالای رنگی
2- به علت جرمی که دارد می‌توان به راحتی در نقاشی بافت ایجاد کرد.
3- به علت جرمی که دارد، اصطکاک آن با کاغذ کم می‌شود و حرکت آن روی کاغذ راحت‌تر است. کودک نیازی به فشار دست ندارد و دست او خسته نمی‌شود.
گواش
دومین وسیله‌ای که برای کودکان پیشنهاد می‌شود گواش است. گواش از غلظت رنگی بالایی برخوردار است. دقت باید داشت تنها گواش مخصوص کودکان مناسب این گروه سنی است که احتیاج به ترکیب کردن آن با آب نیست و مستقیما می‌توانند قلمو را به داخل رنگ برده و روی کاغذ بکشند. ابعاد کاغذ و کادر برای این گروه بسیار مهم است.
کاغذ یا مقوا نباید آنقدر کوچک باشد که کودک برای کشیدن نقاشی دچار مشکل شود(چون کشیدن اجسام کوچک و ظریف برای این گروه سنی مشکل است) و نه آنقدر بزرگ باشد که کودک از کشیدن خسته شده و دچار یاس شود. ابعاد کاغذ باید متناسب با نوک ابزار باشد.
نقاشی مانند خواب و رویا، کودک خود را از ممنوعیت‌ها رها کرده و ناخواسته و ناخودآگاه درباره مشکلات، کشفیات و دلهره‌هایش صحبت می‌کند. برای آموزش صحیح نقاشی به کودک، باید کمترین کپی‌برداری را از مدلی انجام دهیم؛ مثلا در نقاشی کودکان خطی بر روی صورت برادر، حذف کردن شخصی، به کارگیری رنگی خاص یا بزرگ کشیدن بیش از حد یک اتفاق همه اینها تعبیر دارد.
کودک ۱ ساله مداد را در دست می‌گیرد ولی به سهولت نمی‌تواند آن را بر کاغذ بکشد. فقط با مداد بر روی کاغذ ضربه می‌زند و سرانجام کاغذ پاره می‌شود.
(کشیدن خط افقی قبل از خط‌های عمودی ظاهر می‌شود.) ۱۸ تا ۲۰ ماهه موفق به کشیدن خط می‌شود.
در ۲ سالگی خط‌ها دایره‌وار و زاویه‌دار می‌شوند.
در ۵/۲ سالگی به علت قدرت عضلانی قادر به تعقیب خط با چشم است که از محدوده کادر خارج نشود.
در ۳ سالگی فقط لذت بردن از کشیدن خط روی کاغذ نیست، بلکه مایل است احساسات درونی خود را از زندگی کوتاهش بیان کنند. در این سن خط‌های عمودی را بیشتر از خط‌های افقی رسم می‌کند. خط عمودی نشانه اظهار وجود کودک است.
در اواخر ۳ سالگی شروع به کشیدن خانه و خورشید می‌کند.
در ۴ سالگی خط‌نگاری‌های او جمع شده و برای بزرگ‌ترها معنی پیدا می‌کند.
در ۵ تا ۶ سالگی امکان یادگیری کودک به نوشتن و حروف الفبا پیدا می‌شود.
این گروه سنی جذب رنگ‌های غلیظ می‌شوند. آنها تمایلی به ترکیب ندارند و می‌توانند سطح سفید کاغذ را با غلظت بالای رنگی بپوشانند. بنابراین ابزار رنگی کودکان باید دارای غلظت رنگی مناسب باشد.
پاستل
یکی از مناسب‌ترین ابزار برای این سن پاستل روغنی است البته با کاغذ مناسب. کاغذ پاستل باید زبر باشد. توجه داشته باشید که بافت بسیار درشت و زبر توصیه نمی‌شود، به خصوص برای کودکان. چون کنترل وسیله روی بافت درشت مقوا راحت نیست. پاستل:
1- نوک پهنی دارد و غلظت بالای رنگی
2- به علت جرمی که دارد می‌توان به راحتی در نقاشی بافت ایجاد کرد.
3- به علت جرمی که دارد، اصطکاک آن با کاغذ کم می‌شود و حرکت آن روی کاغذ راحت‌تر است. کودک نیازی به فشار دست ندارد و دست او خسته نمی‌شود.
گواش
دومین وسیله‌ای که برای کودکان پیشنهاد می‌شود گواش است. گواش از غلظت رنگی بالایی برخوردار است. دقت باید داشت تنها گواش مخصوص کودکان مناسب این گروه سنی است که احتیاج به ترکیب کردن آن با آب نیست و مستقیما می‌توانند قلمو را به داخل رنگ برده و روی کاغذ بکشند. ابعاد کاغذ و کادر برای این گروه بسیار مهم است.
کاغذ یا مقوا نباید آنقدر کوچک باشد که کودک برای کشیدن نقاشی دچار مشکل شود(چون کشیدن اجسام کوچک و ظریف برای این گروه سنی مشکل است) و نه آنقدر بزرگ باشد که کودک از کشیدن خسته شده و دچار یاس شود. ابعاد کاغذ باید متناسب با نوک ابزار باشد.
نقاشی مانند خواب و رویا، کودک خود را از ممنوعیت‌ها رها کرده و ناخواسته و ناخودآگاه درباره مشکلات، کشفیات و دلهره‌هایش صحبت می‌کند. برای آموزش صحیح نقاشی به کودک، باید کمترین کپی‌برداری را از مدلی انجام دهیم؛ مثلا در نقاشی کودکان خطی بر روی صورت برادر، حذف کردن شخصی، به کارگیری رنگی خاص یا بزرگ کشیدن بیش از حد یک اتفاق همه اینها تعبیر دارد.
کودک ۱ ساله مداد را در دست می‌گیرد ولی به سهولت نمی‌تواند آن را بر کاغذ بکشد. فقط با مداد بر روی کاغذ ضربه می‌زند و سرانجام کاغذ پاره می‌شود.
(کشیدن خط افقی قبل از خط‌های عمودی ظاهر می‌شود.) ۱۸ تا ۲۰ ماهه موفق به کشیدن خط می‌شود.
در ۲ سالگی خط‌ها دایره‌وار و زاویه‌دار می‌شوند.
در ۵/۲ سالگی به علت قدرت عضلانی قادر به تعقیب خط با چشم است که از محدوده کادر خارج نشود.
در ۳ سالگی فقط لذت بردن از کشیدن خط روی کاغذ نیست، بلکه مایل است احساسات درونی خود را از زندگی کوتاهش بیان کنند. در این سن خط‌های عمودی را بیشتر از خط‌های افقی رسم می‌کند. خط عمودی نشانه اظهار وجود کودک است.
در اواخر ۳ سالگی شروع به کشیدن خانه و خورشید می‌کند.
در ۴ سالگی خط‌نگاری‌های او جمع شده و برای بزرگ‌ترها معنی پیدا می‌کند.
در ۵ تا ۶ سالگی امکان یادگیری کودک به نوشتن و حروف الفبا پیدا می‌شود.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼