ممکن است از خودتان بپرسید ترس کودک از غریبهها چه معنایی دارد؟ وقتی نوزاد یا کودک شما با دیدن غریبهها دچار نشانههایی از اضطراب یا پریشانی میشود، یعنی به ترس از غریبهها دچار شده است.
ممکن است از خودتان بپرسید ترس از غریبهها چیست؟ وقتی نوزاد یا کودک شما با دیدن غریبهها دچار نشانههایی از اضطراب یا پریشانی میشود، یعنی به ترس از غریبهها دچار شده است. شاید کودکتان با دیدن هر فرد غریبه به وحشت میافتد و شما نگران این موضوع هستید. خواندن این مطلب میتواند به شما کمک کند تا اطلاعات بهتری در اینباره به دست بیاورید و بتوانید بر ترس کودک از غریبهها غلبه کنید.
کارشناسان چه میگویند؟
یک مطالعه در 2017 میلادی نشان داد نوزادانی که از 6 تا 36 ماهگی افزایش ترس زیادی داشتند، در 8 سالگی بیشتر از خودشان نشانههای اضطراب را نشان دادند.
در یک تحقیق معتبر از جفتهای دوقلو در سال 2013 میلادی، بسیاری از عوامل موثر بر اضطراب کودک، به ویژه اضطراب از غریبهها مورد بررسی قرار گرفت و این نتیجه به دست آمد که بین ارتباط مادرانه با سطح اضطراب کودک، ارتبطا وجود دارد. محققان به این نتیجه رسیدند که احتمال اضطراب در نوزادی که مادرش دچار اضطراب است بیشتر میشود.
بعلاوه در یک مطالعه دیگر در سال 2011 محققان این موضوع را دریافتند که پدران هم عاملی برای اضطراب کودک هستند و تاثیر آنها در ایجاد ترس از غریبهها در کودک و ایجاد اضطراب اجتماعی او قابلتوجهتر از مادران است.
اما آیا والدین مبتلا به اضطراب حتما این مشکل را به فرزندان خود منتقل میکنند؟ اینطور نیست، بسیاری از عوامل در رشد اجتماعی، عاطفی و رشد کودک نقش دارند.
در حالی که نمیتوانید از ترس یا اضطراب کودک خود جلوگیری کنید، میتوانید مراقب واکنشهای خود باشید و تعاملات مثبتی بین خود و کودک ایجاد کنید.
ترس کودک از غریبهها، یک مشکل رایج
ترس از غریبهها یک موضوع بسیار رایج بین بچهها است و یک مرحله طبیعی در رشد کودک به حساب میآید.
نوزاد شما به شما و آشناهایی که در اطراف او هستند، خو مییابد و طبیعی است که وقتی بزرگتر میشود دوست داشته باشد چهرههایی آشنا را ببیند. او ممکن است با دیدن غریبهها گریه کند، جیغ بکشد، مخفی شود، یا حتی بیش از حد معمول ساکت بشود.
مثلا اگر نوزاد ده ماهه شما، تا شش ماهگی در کنار شما بوده و بعد از این مدت او را به مهد کودک بردهاید یا به یک پرستار کودک سپردهاید، ممکن است با دیدن این افراد جدید، دچار وحشت شود و بخواهد به شما پناه بیاورد.
ترس از غریبهها در حدود هفت تا ده ماهگی در نوزادان شکل میگیرد، ممکن است چند ماه طول بکشد یا بیشتر ادامه داشته باشد.
معمولا این ترس بین هجده ماهگی تا دو سالگی از بین میرود.
ترس کودک از غریبهها چه کار میتوانید انجام دهید؟
ترس کودک از غریبهها را نادیده نگیرید و آن را رد نکنید. چنین واکنشی میتواند ترس کودک را بدتر کند.
وقتی فرزندتان یک غریبه را ملاقات میکند، دست کودک را بگیرید یا اجازه بدهید در آغوش شما بنشیند.
در صورت امکان ابتدا غریبهها را در خانه معرفی کنید. خانه جایی است که کودک شما در آن احساس راحتی میکند.
اگر کودک شما از شخص جدیدی بسیار ناراحت است، او را دلداری دهید و روش دیگری مانند بازیهای مشترک را امتحان کنید.
همچنین میتوانید کودک را کمی از شخص جدید دور کنید تا زمانی که او آرام شود. پس از این دور نگه داشتن شاید بخواهید دوباره کودک را با غریبه آشنا کنید.
هنگام سپری کردن وقت با افراد جدید، وسایل راحتی کودک ( اسباببازی یا پتو) را با خود همراه داشته باشید.
خودتان آرام باش. بله! کودک احساس شما را میفهمد. اگر احساس کند شما آرامید، آرامش و اعتماد به نفس بیشتری خواهد داشت.
صبور باشید. کودک را تحت فشار قرار ندهید.
وقتی فرزند خود را به شخص جدیدی معرفی میکنید، در کنار او باشید. این کار به کودک اطمینان میدهد که بلافاصله او را با افراد ناآشنا تنها نخواهید گذاشت.
از بزرگسالان ناآشنا بخواهید قبل از اینکه کودک را در آغوش بگیرند یا با او صحبت کنند، مدتی صبر کنند.
مدام کودک خود را با افراد جدیدی آشنا کنید. هر قدر کودک شما شانس بیشتری برای ملاقات با افراد جدید و کشف آنها داشته باشد، احتمال ترس او کم میشود.
به فرزند خود نشان دهید که از افراد جدید نمیترسید. با زبان بدن مثبت مانند لبخند زدن، داشتن حالت آرام، تماس چشمی و صدایی شاد به افراد غریبه سلام کنید.
برای کودکان کمی بزرگتر میتوانید به فرزند خود توضیح دهید که فرد جدید چه کسی است.
به کودکان بزرگتر کمک کنید برخی از استراتژیهای ملاقات با افراد جدید را یاد بگیرند و تمرین کنند. مثلا همراه کودک تنفس عمیق را تمرین کنید.
شاید نگرانید که بزرگترها چه فکری میکنند. فکر و برداشتشان مهم نیست، فقط به آنها بگویید که کودک یاد میگیرد تا در کنار غریبهها باشد.
ترس کودک از غریبهها، وقتی بیشتر از دو سال دارند
ترس اکثر کودکان از غریبهها پس از دو سالگی شروع میشود، اما ترسیدن از غریبهها در کودکان بزرگتر هم غیر معمول نیست.
یکی از راههای کمک به کودک در مقابل ترسا ز غریبهها این است که به ایجاد استقلال او کمک کنید. اگر کودک شما احساس استقلال بیشتری داشته باشد، ممکن است در اطراف غریبهها هم اعتماد به نفس بیشتری پیدا میکند.
کمک به استقلال کودک
چند نکته برای کمک به استقلال کودک را برایتان بیان میکنیم:
اجازه دهید فرزندتان کارهایی مانند غذا خوردن، گشت و گذار در محیطهای بازی جدید و سرگرم شدن با اسباببازیها را تجربه کند.
امکان تجربههای جدید را برای فرزندتان فراهم کنید. به او چهرههای جدید معرفی کنید. با گذشت زمان او متوجه خواهد شد که در کنار غریبهها اتفاق بدی برایش رخ نمیدهد.
برای حل مشکلات عجله نکنید و به کودک خود فرصت بدهید تا خودش راه حلهایی پیدا کند.
برخی مسئولیتهای ساده خانه را به کودک بسپارید.
بشاید شما نیاز داشته باشید فرزند خود را در شب یا هنگام خواب ترک کنید، بنابراین به کودک کمک کنید تا یاد بگیرد به خوابیدن دور از خانه عادت کند تا در صورت نبودن شما در خانه اقوام یا در کنار پرستار کودک دچار مشکل نشود.
کمک گرفتن از روانشناس
اگر کودک دچار ترس شدید از غریبهها باشد، ممکن است وقتی بزرگتر شد به اضطراب اجتماعی دچار شود، بنابراین اگر فکر میکنید ترس کودک خردسال شما از غریبهها خیلی شدید است، یا حتی در صورت عدم وجود بزرگسالان ناآشنا، این ترس کاهش پیدا نمیکند، بهتر است با یک متخصص صحبت کنید.
اگر تا دو سالگی ترس کودک شما از غریبهها بهبود نیافت و حتی بدتر شد، به فکر کمک حرفهای از سوی یک روانشناس باشید.
اگر سابقه خانوادگی اضطراب اضطراب دارید، باز هم بهتر است از روانشناس کمک بگیرید زیرا ممکن است کودک علائم اولیه اضطراب را نشان دهد.
بهترین کسی که کودک را میشناسد شما هستید، بنابراین اگر حس میکنید در اینباره نگرانی دارید، از پزشک عمومی، روانشناس یا مشاور مدرسه کمک بگیرید.
روانشناسان کلینیک نی نی بان هم میتوانند راهنماییهای لازم را به شما ارائه دهند.
ترس کودک از غریبهها، نکات کلیدی
ترس کودک از غریبهها یک اتفاق عادی و رایج است. این مشکل میتواند از حدود هشت ماهگی شروع شود و معمولا دو سال ادامه داشته باشد.
برای برطرف کردن این مشکل، میتوانید با صبر و حوصله و معرفی تدریجی افراد جدید به کودک خود، باعث شوید تا او در کنار غریبهها احساس راحتی کند.
در کودکان بزرگتر که از غریبهها میترسند، این موضوع میتواند به مستقل شدن کودک کمک کند.
پرسشهای رایج
شما را با برخی از پرسشهای خانوادهها درباره ترس کودکان از غریبهها آشنا میکنیم:
ترس از غریبهها ضرر داره؟
سوال مخاطب نینیبان: دخترم ۲۶ ماهشه. هر مردی که تو فامیل میبینه گریه میکنه. نمیره طرفشون. مثلا دایی، عمو، شوهر عمه. چرا اینطوره؟ میترسه؟ ضرر نداره که؟
پاسخ دکتر اسما عاقبتی، دکترای روانشناسی بالینی، متخصص در زمینه کودک و نوجوان و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی:
دوست عزیز اضطراب غریبه معمولا در همین حدود سنی دیده میشود و نگرانکننده نیست چون کودک تازه به این درک میرسد که باید از خودش در مقابل افراد غریبه محافظت و مراقبت کند و به آغوش افراد شناختهتر و خانوده پناه ببرد. اما اگر این نگرانی و ترس مقدارش زیاد باشد و با گذشت زمان بهبود پیدا نکند حتما به روانشناس مراجعه کنید.
برای ترس کودک راهکار بگید
سوال مخاطب نینیبان: با سلام پسر ۱۶ ماههام به طرز وحشتناکی از غریبهها حتی شوهر خالهها و بچههای دیگر میترسد، گریه میکند و جیغ میکشد. وابستگی زیادی به من یعنی مادرش دارد و هنوز هم راه نمیرود. راه حلی برای وابستگی و ترس از غریبهها لطف کنید ارائه دهید چون خیلی این موضوعات انرژی از من برده و اذیتم میکند. ممنونم.
پاسخ دکتر پرویز رزاقی، روانشناس خانواده و عضو هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس:
دوست عزیز مادر باید سعی کند که فرزندش را با افرادی که از آنها میترسد روبهرو نکند تا ترس فرزند بیشتر نشود. از طریق عادیسازی اینکار را انجام ندهید زیرا ممکن است بچه ترسهای شدیدتری را تجربه کند و این به ضرر فرزندتان است. سعی کنید بچه را به سمت رفتارهای مستقل هدایت کنید یعنی اجازه بدهید فرزند کارهایی انجام دهد که از پسش برمیآید و از کارش لذت میبرد. شما مداخله را کمتر کنید یعنی به جای بچه حرف نزنید کمتر کارهایش را انجام دهید و سعی کنید بچه را به سمت رفتارهای استقلالطلبانه سوق دهید.
هنگامیکه فزرند بازی میکند شما دخالت نداشته باشید و اجازه دهید بازیهایی را انجام دهد که دوست دارد. برای کمتر شدن وابستگی بهتر است کمتر او را در آغوش بگیرید، به طور مثال اگر بچه هنگام تماشای تلویزیون دست شما را میگیرید آرامآرام دستتان را جدا کنید. برخورد تند و خشن نداشته باشید و او را در موقعیتهای دوستانه و همسالان بیشتر قرار دهید تا آرامآرام با آنها ارتباط برقرار کند و هراسش کمتر شود.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼