انحراف مچ پا در کودکان، علت و علائم

چه زمانی باید به دنبال مشاوره پزشکی باشید؟

اگر متوجه شدید که کودک شما دچار خمیدگی انگشتان پا است، باید جهت تشخیص دقیق و اطلاع از آن چه ممکن است اتفاق بیفتد به پزشک مراجعه نمایید. اگر مشکل انگشتان کبوتری را در فرزند خود مشاهده کردید و فکر می‌کنید که وضعیت این بیماری رو به بدتر شدن است، یا اگر بیماری در کودک از بین نرفت، باید با پزشک خود تماس بگیرید. به خاطر داشته باشید که لغزیدن و سقوط بخش‌های عادی از یادگیری در زمان راه رفتن کودکان هستند و همیشه دلیل بر وجود بیماری خمیدگی انگشتان پا در کودک نمی‌باشند.

عوارض

اگر چه این شرایط گاهی اوقات به خودی خود از بین می‌رود، اما در برخی موارد، این اختلال باقی می‌ماند. این امر باعث ایجاد عوارض و ناراحتی برای والدین و کودک می‌شود. خوشبختانه، اکثر عوارض جدی نیستند، حتی اگر این بیماری در کودک از بین نرود. کفش‌ها معمولاً بزرگ‌ترین مشکل هستند. والدین بسیاری از کودکان به دلیل وجود انحناء و خمیدگی در پا قادر به پیدا کردن کفش‌هایی نیستند که مناسب آن‌ها باشد. این موضوع می‌تواند خسته کننده باشد، همچنین یافتن کفش مناسب و خرید آن می‌تواند برای والدین هزینه‌هایی را به دنبال داشته باشد. کودکان دچار خمیدگی انگشتان (انگشتان کبوتری) پا ممکن است از این که نسبت به سایر کودکان هم سن خود به گونه‌ای متفاوت راه می‌روند احساس خجالت زدگی داشته باشند.

درمان

درمان خمیدگی انگشتان (انگشتان کبوتری) پا بستگی به علت ایجاد کننده‌ی بیماری در کودک شما دارد.

درمان چرخش پنجه‌ی پا به داخل (پنجه کبوتری)

پزشک ممکن است به شما نشان دهد که چگونه پای نوزاد را با کشیدن آن صاف‌تر کنید. اگر شکل پا دچار انحنا و خمیدگی زیاد است یا خمیدگی از بین نمی‌رود، ممکن است پزشک با قرار دادن تجهیزات یا بریس به شما کمک کند تا خمیدگی انگشتان پا را از بین ببرید.

پزشکان ایده‌های مختلفی در مورد زمان استفاده از تجهیزات یا بریس دارند، اما بسیاری فکر می‌کنند که اگر خمیدگی انگشتان پا در زمانی که کودک ۴ تا ۶ ماهه است همچنان ادامه دارد، باید از تجهیزات مناسب یا بریس استفاده شود. این دوره‌ی درمانی باید قبل از اینکه کودک به سن معمول راه رفتن برسد، تمام شود. اگر بعد از درمان هنوز مشکل خمیدگی انگشتان پا در کودک وجود داشته باشد، هیچ مشکلی در هنگام دویدن و بازی کردن وجود نخواهد داشت و دردی هم وجود ندارد. خمیدگی زیاد می‌تواند مشکلات زیادی در هنگام پوشیدن کفش ایجاد کند، که این مشکل دلیل اصلی استفاده از تجهیزات یا بریس است.

پیچش داخلی استخوان درشت نی

بریس‌ها و کفش‌های طبی ویژه برای این مشکل فواید چندانی ندارند. درمانی که در این حالت مورد استفاده قرار گرفته است وجود یک نوار با کفش بر روی آن است که باعث می‌شود پاهای کودک به سمت خارج بچرخند. استفاده از بریس‌ها و کفش‌های طبی ویژه در همه‌ی موارد چندان کارآمد نیستند. بریس‌هایی مانند آن چه گفته شد گران هستند و اغلب کودکان تمایلی به پوشیدن آن‌ها ندارند. بنابراین اکثر پزشکان در صورت وجود چرخش داخلی استخوان درشت نی در کودکان اقدام به درمان نمی‌کنند. در تعداد کمی از کودکان، چرخش در استخوان درشت نی از بین نمی‌رود. مطالعات نشان داده‌اند که حتی اگر چرخش باقی بماند، این مشکل باعث ایجاد آرتریت یا اختلال در فعالیت‌هایی مانند دویدن و پریدن نمی‌شود.

چرخش بیش از حد استخوان ران

چرخش بیش از حد استخوان ران معمولاً به خودی خود بهبود می‌یابد. در اکثر کودکان در سنین بین ۶ تا ۸ سالگی پا به طور مستقیم یا به سمت بیرون قرار می‌گیرد. استفاده از بریس یا کفش طبی به طور کلی در درمان بیماری تاثیری ندارد. در تعداد کمی از کودکان که دچار پیچش بسیار شدید درونی استخوان ران هستند، عمل جراحی ممکن است برای بریدن استخوان ران و چرخش آن به سمت بیرون به طوری که خمیدگی از بین برود و پا صاف شود، انجام گیرد. جراحی تنها در موارد بسیار شدید توسط پزشک انجام می‌گیرد.

یک برنامه‌ی تمرینی برای بهبود ضعف و سفتی ماهیچه‌های ران نه تنها می‌تواند درجه‌ی خمیدگی انگشتان پا در حین ایستادن و راه رفتن را بهبود بخشد، بلکه توانایی کودک برای انجام حرکات که شامل راه رفتن، دویدن، تعادل و پریدن است را افزایش می‌دهد. یک برنامه‌ی تمرینی مخصوصاً زمانی مفید است که درجه‌ی چرخش شدید نباشد و حتی ممکن است به آسان‌تر کردن کاهش طبیعی زاویه چرخش که در طول زمان رخ می‌دهد، کمک کند. باید در نظر داشت که یک برنامه تمرینی در عین بهبود استحکام، انعطاف پذیری و عملکرد، ممکن است به هیچ میزانی روی چرخش شدید استخوان ران تأثیر نگذارد. با این حال، اگر عمل جراحی زیبایی استئوتومی در نظر گرفته شود، بهبود قدرت، انعطاف پذیری و عملکرد قبل از انجام عمل جراحی، نتیجه‌ی این عمل را بهبود می‌بخشد.