تربیت صحیح کودکان در خانواده، والدین بخوانند
کودکان، نعمت هایی هستند که خداوند به پدر و مادر ارزانی داشته است و به نیازمندی های آنان باید در محیط خانواده پاسخ گفته شود.
کودکان، نعمت هایی هستند که خداوند به پدر و مادر ارزانی داشته است و به نیازمندی های آنان باید در محیط خانواده پاسخ گفته شود. چیزی که کودکان بیشتر بدان احتیاج دارند، داشتن خانواده ای مهرورز و هماهنگ است. دوران کودکی، چنان زود و تند می گذرد که ما چیزی از آن درنمی یابیم. باید آن سال ها را برای بچه هایمان، مهرآمیز و ایمن کنیم.
در کنار همدیگر زیستن و ساعت های مفید زندگی را صرف یکدیگر کردن بسیار اهمیت دارد. پدر و مادر که دسترسی به آن ها امکان پذیر است، برای آینده خود و بچه هایشان سرمایه گذاری می کنند. در هر حال، لازم است هر عضوی از خانواده، خود را در شمار گروهی حس کند که در جهت صمیمیت و حمایت از خانواده گام برمی دارد.
اهمیت و ارزش قائل شدن برای همدیگر نیز جایگاه ویژه ای در خانواده دارد. هر بار که پدر و مادر به روی فرزند خود لبخند می زند، پیام مهمی به این مضمون به وی می رساند که: «تو اهمیت داری.» بدین ترتیب، در دوره خردسالی، شالوده اعتماد به نفس کودک ریخته می شود.
با کودک بازی کنید، برایش کتاب بخوانید و در ضمن به چهره و تنش بنگرید. وی به شما متکی شده است، به آغوشتان می چسبد، صورتش می درخشد، متبسم می شود و چهره اش آرام می گیرد. بدین ترتیب حس مهم بودن در او شدت می یابد، ولی به یاد داشته باشید که هرچند عشق، ارزنده ترین موهبتی است که به فرزندانتان ارزانی می دارید، ولی باید بدانید که نظم و ترتیب، دومین هدیه است. بدانید که بچه نامنظم «دوست داشتنی نیست».
به عنوان والدین سعی کنید که همیشه نظر اعضای خانواده را در زمینه‌های مختلف جویا شوید. نظرخواهی از کودکان، نوجوانان و جوانان تأثیر زیادی در عزت نفس آن‌ها خواهد داشت. برای تصمیم‌گیری در هر موردی سعی کنید نظر تک‌تکِ افراد خانواده را بپرسید. منظور این نیست که حتماً بر طبق نظر آن ها تصمیم بگیرید.
تصمیم نهایی را خودتان، به عنوان والدین، بگیرید اما سعی کنید نظر آن ها را هم به دقت بشنوید و دلایل‌شان را بررسی کنید و اگر نظر ایشان به‌نظر مفید بود، در تصمیم‌گیری خود از آن استفاده کنید. این کار به آن ها این پیام را می‌دهد که شما برای نظرشان احترام قائل هستید و بدین ترتیب حس با ارزشمند بودن و عزت‌نفس را در ایشان تقویت می‌کنید. بعضی تصمیم‌گیری‌ها را بر عهده‌ی فرزندان خود بگذارید. مثلاً برای صرف شام قرار است بیرون بروید. تصمیم در مورد این‌که در کجا غذا بخورید را به آن ها واگذار کنید، اما باز هم دلیل‌شان را بررسی کنید.
این نوع مشارکت در اظهارِ نظر و تصمیم‌گیری، توانایی افراد در برقراری ارتباط، صحبت کردن، استدلال کردن و تصمیم‌گیری را، به ویژه در کودکان، بسیار تقویت می‌کند. همچنین نظرخواهی از بچه‌ها باعث می‌شود که شناخت بیشتری از آن ها پیدا و صمیمیت خود را با آن ها تقویت کنیم. از طرف دیگر، این‌کار باعث یادگیری بیشتر خودمان می‌شود. نظر بچه‌ها در برخی موارد بسیار خلاقانه، هوشمندانه و خردمندانه است. اگر فضای راحت و بدون پیش‌داوری را برای اظهار‌نظر آن ها فراهم کنیم، نظرهای ایشان می‌تواند زندگی خانوادگی را غنی‌تر کند و شور و حال تازه‌ای به آن ببخشد.
در کنار همدیگر زیستن و ساعت های مفید زندگی را صرف یکدیگر کردن بسیار اهمیت دارد. پدر و مادر که دسترسی به آن ها امکان پذیر است، برای آینده خود و بچه هایشان سرمایه گذاری می کنند. در هر حال، لازم است هر عضوی از خانواده، خود را در شمار گروهی حس کند که در جهت صمیمیت و حمایت از خانواده گام برمی دارد.
اهمیت و ارزش قائل شدن برای همدیگر نیز جایگاه ویژه ای در خانواده دارد. هر بار که پدر و مادر به روی فرزند خود لبخند می زند، پیام مهمی به این مضمون به وی می رساند که: «تو اهمیت داری.» بدین ترتیب، در دوره خردسالی، شالوده اعتماد به نفس کودک ریخته می شود.
با کودک بازی کنید، برایش کتاب بخوانید و در ضمن به چهره و تنش بنگرید. وی به شما متکی شده است، به آغوشتان می چسبد، صورتش می درخشد، متبسم می شود و چهره اش آرام می گیرد. بدین ترتیب حس مهم بودن در او شدت می یابد، ولی به یاد داشته باشید که هرچند عشق، ارزنده ترین موهبتی است که به فرزندانتان ارزانی می دارید، ولی باید بدانید که نظم و ترتیب، دومین هدیه است. بدانید که بچه نامنظم «دوست داشتنی نیست».
به عنوان والدین سعی کنید که همیشه نظر اعضای خانواده را در زمینه‌های مختلف جویا شوید. نظرخواهی از کودکان، نوجوانان و جوانان تأثیر زیادی در عزت نفس آن‌ها خواهد داشت. برای تصمیم‌گیری در هر موردی سعی کنید نظر تک‌تکِ افراد خانواده را بپرسید. منظور این نیست که حتماً بر طبق نظر آن ها تصمیم بگیرید.
تصمیم نهایی را خودتان، به عنوان والدین، بگیرید اما سعی کنید نظر آن ها را هم به دقت بشنوید و دلایل‌شان را بررسی کنید و اگر نظر ایشان به‌نظر مفید بود، در تصمیم‌گیری خود از آن استفاده کنید. این کار به آن ها این پیام را می‌دهد که شما برای نظرشان احترام قائل هستید و بدین ترتیب حس با ارزشمند بودن و عزت‌نفس را در ایشان تقویت می‌کنید. بعضی تصمیم‌گیری‌ها را بر عهده‌ی فرزندان خود بگذارید. مثلاً برای صرف شام قرار است بیرون بروید. تصمیم در مورد این‌که در کجا غذا بخورید را به آن ها واگذار کنید، اما باز هم دلیل‌شان را بررسی کنید.
این نوع مشارکت در اظهارِ نظر و تصمیم‌گیری، توانایی افراد در برقراری ارتباط، صحبت کردن، استدلال کردن و تصمیم‌گیری را، به ویژه در کودکان، بسیار تقویت می‌کند. همچنین نظرخواهی از بچه‌ها باعث می‌شود که شناخت بیشتری از آن ها پیدا و صمیمیت خود را با آن ها تقویت کنیم. از طرف دیگر، این‌کار باعث یادگیری بیشتر خودمان می‌شود. نظر بچه‌ها در برخی موارد بسیار خلاقانه، هوشمندانه و خردمندانه است. اگر فضای راحت و بدون پیش‌داوری را برای اظهار‌نظر آن ها فراهم کنیم، نظرهای ایشان می‌تواند زندگی خانوادگی را غنی‌تر کند و شور و حال تازه‌ای به آن ببخشد.
منبع:
فرزند پرتال
