ارتقا سلامت کودکان، نیازمند چیست؟
یکی از موارد خیلی مهم در رأس سلامت و ارتقاء سلامتی بانوان و کودکان، مقوله ورزش است.
یکی از موارد خیلی مهم در رأس سلامت و ارتقاء سلامتی بانوان و کودکان، مقوله ورزش است. این روزها به ورزش به عنوان یک کالای لوکس نگاه میشود، اما به دنبال آن هستیم تا با فرهنگسازی، ورزش را هم مثل صبحانه خوردن، استحمام و مسواک زدن جزء الزامات زندگی کودکان و بانوان قرار دهیم. کودک باید روزی حداقل ۴۰ الی ۴۵ دقیقه ورزش کند که ورزش کردن، ورزشهای سبک در خانه تا کلاسهای مختلف ورزشی را شامل میشود.
چه برای افراد سالم و چه برای سایرین، ورزش باید اولویت باشد. ورزش یکی از عوامل آرامشزا در جامعه است و سهم بسیار مهمی در عدم پیشرفت بیماری دارد. ورزش کودکان مبتلا به بیماری میتواند سهم زیادی در بالا بردن سطح سلامت روان خانواده داشتهباشد.
در بسیاری از موارد شاهدیم که مادر به خاطر نگهداری از فرزند خود دچار بسیاری از مشکلات و بیماریهای حرکتی، ستون فقرات و … میشود که میتوان با ورزش از بروز چنین مشکلاتی جلوگیری کرد. متاسفانه سن پوکی استخوان نیز پایین آمده و با ورزش باید مقابل این پدیده دردناک نیز بایستیم. ورزش از سنین پایه سهم بسزایی در کاهش پوکی استخوان دارد.
برای مثال فرزندان ما در مدرسه از کولهپشتی استفاده مینمایند، همین موضوع معضلات اسکلتی را به همراه دارد. نبود آسانسور در مدارس سبب میشود که دانشآموز چندین پله را در روز بالا و پایین برود که روی زانوها اثر مخربی میگذارد. اکثر دختران جامعه ما مشکل افتادگی شانه دارند و متاسفانه پا و زانوها از فرم عادی خارج شدهاست. برای حل این مشکلات چارهای جز سوق دادن نسل جوان و نوجوان به سمت ورزش نداریم. برای جذب هرچه بیشتر مردم به ورزش نیز درصدد آن هستیم تا از ورزشکاران به عنوان سفیر ورزشی و سفیر سلامت استفاده کنیم و حتی کارت نیز صادر کنیم.
متاسفانه هرگاه در هر موضوع درسی کم و کاستی پیش میآید از زنگ ورزش کاسته میشود تا آن درس جبران شود. خودبهخود به فرزندانمان القا کردهایم که ورزش مهم نیست. بارها این جمله را شنیدهایم که امروز ورزش و هنر داریم و من به مدرسه نمیروم! اما چند بار در تقابل با این جمله با فرزند خود صحبت کردهایم؟ متاسفانه حتی شاهدیم که در سالهای منتهی به کنکور، زنگ ورزش به کل حذف میشود تا دانشآموز درس بیشتری بخواند. اتفاقا با توجه به حضور دانشآموز در سالهای بحرانی از نظر بلوغ و رشد، بایستی به ورزش توجه ویژهای شود.
بدون ورزش شما جسم و روح مریضی دارید، همه باید به دنبال آن باشیم تا هم در عرصه ورزشی فعال باشیم و هم از بانوان و هم از کودکان در زمینههای مختلف حمایت کنیم.
چه برای افراد سالم و چه برای سایرین، ورزش باید اولویت باشد. ورزش یکی از عوامل آرامشزا در جامعه است و سهم بسیار مهمی در عدم پیشرفت بیماری دارد. ورزش کودکان مبتلا به بیماری میتواند سهم زیادی در بالا بردن سطح سلامت روان خانواده داشتهباشد.
در بسیاری از موارد شاهدیم که مادر به خاطر نگهداری از فرزند خود دچار بسیاری از مشکلات و بیماریهای حرکتی، ستون فقرات و … میشود که میتوان با ورزش از بروز چنین مشکلاتی جلوگیری کرد. متاسفانه سن پوکی استخوان نیز پایین آمده و با ورزش باید مقابل این پدیده دردناک نیز بایستیم. ورزش از سنین پایه سهم بسزایی در کاهش پوکی استخوان دارد.
برای مثال فرزندان ما در مدرسه از کولهپشتی استفاده مینمایند، همین موضوع معضلات اسکلتی را به همراه دارد. نبود آسانسور در مدارس سبب میشود که دانشآموز چندین پله را در روز بالا و پایین برود که روی زانوها اثر مخربی میگذارد. اکثر دختران جامعه ما مشکل افتادگی شانه دارند و متاسفانه پا و زانوها از فرم عادی خارج شدهاست. برای حل این مشکلات چارهای جز سوق دادن نسل جوان و نوجوان به سمت ورزش نداریم. برای جذب هرچه بیشتر مردم به ورزش نیز درصدد آن هستیم تا از ورزشکاران به عنوان سفیر ورزشی و سفیر سلامت استفاده کنیم و حتی کارت نیز صادر کنیم.
متاسفانه هرگاه در هر موضوع درسی کم و کاستی پیش میآید از زنگ ورزش کاسته میشود تا آن درس جبران شود. خودبهخود به فرزندانمان القا کردهایم که ورزش مهم نیست. بارها این جمله را شنیدهایم که امروز ورزش و هنر داریم و من به مدرسه نمیروم! اما چند بار در تقابل با این جمله با فرزند خود صحبت کردهایم؟ متاسفانه حتی شاهدیم که در سالهای منتهی به کنکور، زنگ ورزش به کل حذف میشود تا دانشآموز درس بیشتری بخواند. اتفاقا با توجه به حضور دانشآموز در سالهای بحرانی از نظر بلوغ و رشد، بایستی به ورزش توجه ویژهای شود.
بدون ورزش شما جسم و روح مریضی دارید، همه باید به دنبال آن باشیم تا هم در عرصه ورزشی فعال باشیم و هم از بانوان و هم از کودکان در زمینههای مختلف حمایت کنیم.
منبع:
فرزند پرتال
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼