درک احساسات کودکان، شنونده باشید

زمانی که کودک شما گریه می کند، نیاز به کمک دارد و با گریه کردن نیاز خود را اعلام می کند.

زمانی که کودک شما گریه می کند، نیاز به کمک دارد و با گریه کردن نیاز خود را اعلام می کند. زیرا او هنوز توانایی حرف زدن و بیان کردن را ندارد. ولی با توجه به نیازش مجبور می شود که گریه کند تا شما با او همدردی کنید و به فریاد او برسید.

ولی فرزندان بزرگ تر شما زمانی که در شرایط پریشانی احساسات هستد و نیاز عاطفی دارند می توانند با شما حرف بزنند و درد و دل کنند. آنها خیلی نیازمند شنونده های خوب هستند و هم دردی شما با آنها باعث می شود که به اشخاص غریبه پناه نبرند و با والدین خود راحت باشند. بنابراین تا جایی که می توانید تلاش کنید شنونده و راهنمای خوبی در زندگی برای فرزندانتان باشید.

برای این که یک شنونده و راهنمای خوب در زندگی فرزندانتان باشید اول از همه، باید تا جایی که می توانید به فرزند خود نزدیک شوید و با او رابطه دوستی صمیمی برقرار کنید. هر وقت می بینید فرزند شما تنها نشسته یا در فکر فرو رفته است نزد او بروید و سر صحبت را باز کنید. اگر او شروع به صحبت کردن کرد شما با دقت و حوصله کامل به حرف های او گوش کنید. تا زمانی که حرف هایش تمام شود به هیچ عنوان نباید ما بین حرف هایش نظر بدهید یا حرفی بزنید. زیرا همین کار شما باعث می شود تمرکز او به هم بریزید و او نتواند حرف هایش را ادامه دهد.

سعی کنید بعد از شنیدن حرف های فرزندتان از تجربیات خودتان برای او تعریف کنید. به هیچ وجه او را سرزنش نکنید حتی اگر خطایی از او سرزده باشد، هر چند خطایی بزرگ باشد. سرزنش کردن باعث تخریب روحیه فرزندان و از بین رفتن اعتماد آنها نسبت به شما می شود. آنها دیگر از ترس سرزنش، حرف راست و حقیقت را به شما نمی گویند.

همیشه با صدایی نرم و لطیف با فرزندانتان حرف بزنید تا آنها از حضور گرم و صمیمانه شما لذت ببرند و شما را دوست و هم درد خود بدانند. سعی کنید زیاد با آنها شوخی کنید و باعث شادی آنها شوید و اجازه سکوت طولانی را به آنها ندهید. زیرا سکوت طولانی اصلا برایشان خوب نیست و باعث افسردگی فرزندانتان می شود. شما باید با سیاست های رفتاری، هم با آنها دوست باشید و هم به طور غیر مستقیم به آنها کمک کنید.

هر روز، زمانی را اختصاص دهید برای گوش دادن به حرف های همسر خود و در انتها حرف های او را تایید کنید. همین کار شما باعث می شود فرزندانتان به شما اعتماد کنند و با شما حرف بزنند و یاد بگیرند که شما بهترین شنونده برای حرف های آنها هستید.

باید در زمان و مکان مناسب، ابراز احساسات کنید و حرف ها و جملات خوب را برای صدا زدن فرزند خود به کار برید. مثلا در حضور جمع از او توقع نداشته باشید که با شما درد و دل کند و سر صحبت را باز کند. باید به ضرب المثل هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد توجه کنید. سعی کنید زمانی که احساس می کنید موقعیت خوب است از تجربیات خوب خودتان برای فرزندانتان بگویید، تا آنها هم تمایل زیادی برای حرف زدن با شما را پیدا کنند و شما را شریک نیازهای عاطفی خود بدانند.

اگر فرزند شما، در استرس و فشار روحی و روانی به سر می برد تا جایی که می توانید محیط خانه را پر از آرامش کنید و به او مشاوره بدهید و اگر به تنهایی نتوانستید او را کمک کنید حتما از یک مشاور کمک بگیرید. یا این که او را راضی کنید تا با یک مشاور، مشورت و صحبت کند.

اگر فرزند شما، در حین صحبت عصبانی است یا فریاد می زند، شما آرام باشید و لبخند بزنید و او را در آغوش بگیرید و تا جایی که می توانید او را آرام کنید. به او امید و روحیه بدهید. مطمئن باشید چاره خاموش کردن آتش آب است نه چیز دیگر.

منبع: سرسره