برخورد با کودک قلدر، چطور باید باشد؟

مطمئنا هر یک از شما والدین از شنیدن این موضوع که در مدرسه عنوان کودک قلدر را به فرزند شما نسبت داده اند ناراحت و نا امید خواهید شد.

کودک قلدر و راه هایی برای جلوگیری از زورگویی توسط کودکان

به همان اندازه که شنیدن خبر قلدری کودک شما در مدرسه یا اجتماع می تواند سخت باشد، نحوه برخورد با این موضوع هم مهم است.

چگونه متوجه رفتار های قلدرانه کودک خود شویم؟
گاهی کودک قلدر برای می تواند برای کارش دلایل مختلفی داشته باشد. بعضی از آنها به این دلیل که احساس نا امنی دارند قلدری می کنند. جالب است بدانید که اذیت کردن کسی که به نظر می رسد از نظر احساسی و فیزیکی از کودک شما ضعیف تر است به فرزند شما احساس مهم و مشهور بودن می دهد. گاهی نیز کودک به این دلیل که نمی داند اذیت کردن دیگران کار نادرستی است این کار را انجام می دهند.
حتی گاهی بخشی از الگوی دفاعی یا تهاجمی کودک قلدر همین رفتار قلدرانه است. در بعضی موارد کودکانی که در مدرسه هم کلاسی های خود را اذیت می کنند در واقع همان رفتاری را که در خانه دیده اند کپی می کنند. باید بدانید اغلب کودکانی که در خانواده در معرض رفتار های تهاجمی و خشن قرار می گیرند اذیت کردن دیگران به همین روش ها را یاد می گیرند و به مرور به یک کودک قلدر تبدیل می شوند.

کمک به کودک قلدر برای ترک عادت قلدری
اولین قدم در این راه این است که به کودک خود یاد دهید قلدری کار نادرستی است و اگر آنها به این رفتار خود ادامه دهند با پیامد های بدی در خانه، مدرسه و اجتماع رو به رو خواهند شد.
علاوه بر این، سعی کنید دلیل قلدری کودک خود را پیدا کنید گاهی کودکان به دلیل نا توانی در کنترل احساساتی مثل عصبانیت خشم و یا نا امنی اقدام به زورگویی می کنند.

تاکتیک هایی برای کنترل کودک قلدر

قلدری در کودک خود را جدی بگیرید
به کودک خود نشان دهید که شما قلدری در خانه یا مدرسه را تحمل نمی‌کنید. قوانینی در مورد قلدری در خانه وضع کنید و آنها را به کودک گوش زد کنید. برای مثال اگر کودک شما بوسیله ایمیل، پیام کوتاه یا شبکه های اجتماعی بقیه را اذیت می کند برای مدتی مشخص گوشی و یا کامپیوتر را از او بگیرید.

به کودک خود یاد دهید با مهربانی و احترام با دیگران برخورد کند
به کودک خود یاد دهید که مسخره کردن دیگران به خاطر تفاوت هایی مثل دین، نژاد، ظاهر، وضعیت اقتصادی و جنسیت کار نادرستی است. از سنین پایین حس مهرورزی به کسانی را که با او تفاوت دارند را به فرزند خود یاد دهید. می توانید همراه کودک خود به مکان هایی بروید که افرادی با چنین تفاوت هایی در آن حضور دارند.

از زندگی اجتماعی کودک خود مطلع شوید
عواملی را که می تواند بر زندگی اجتماعی کودک شما تاثیر گذار باشد را بشناسید. با والدین دوستان و هم کلاسی های کودک و معلم و مشاوران مدرسه او صحبت کنید. در این مورد که آیا فرزند شما قلدری می کند و یا دوستانش او‌ را اذیت می کنند و در مورد فشار هایی که در مدرسه بر کودکتان وارد شده پرس و‌ جو ‌کنید و سپس با کودک خود در مورد آنها صحبت کنید.‌

رفتارهای خوب را تشویق کنید
رفتار های مثبت بهتر از این است که با روش های منفی سعی کنید نظم برقرار کنید. وقتی کودک شما کار خوبی را انجام می دهد به او توجه کنید و رفتارش را تحسین کنید.

مثال خوبی برای کودک باشید
در مورد کلماتی که در حضور کودک به کار می برید و در مورد نحوه ی برخورد با مشکلات و نزاع ها هوشیار باشید. اگر رفتار شما در مقابل کودک تهاجم آمیز باشد شک نداشته باشید که کودک از شما تقلید می کند.

از خانه خود شروع کنید
وقتی به دنبال عوامل تاثیر گذار بر قلدری کودک خود می گردید اول از همه به آنچه در خانه اتفاق می افتد نگاه کنید. کودکانی که در خانه شرایطی خاص مثل آزار و اذیت توسط خواهران و برادران، تنبیه فیزیکی و‌ خشونت زندگی‌ می کنند، در محیط بیرون از خانه مثل مدرسه چنین رفتار هایی را تقلید می کنند.
اختلافات بین خواهران و برادران کاملا عادی است و تا زمانی که خشونت فیزیکی یا الفاظ نا درست بین آنها رد و بدل نشده نیازی نیست شما وارد عمل شوید. اما مواظب باشید رفتار هایی مثل مسخره کردن یا خشونت های فیزیکی وارد روابط آنها نشود و دائما با کودکان خود در مورد رفتار درست و نا درست صحبت کنید.
البته باید مواظب رفتار خودتان، و نحوه واکنش به احساسات خود در حضور فرزندان نیز باشید‌
اگر می خواهید به کودک قلدر کمک ‌کنید، بهتر است با معلم، مشاور و‌ مدیر مدرسه اش در مورد عواملی که زمینه ساز رفتار قلدرانه در فرزند شما می شود صحبت کنید و پس از شناخت این عوامل با برطرف کردن آنها به کودک خود کمک کنید.
پزشکان نیز می توانند به شما کمک کنند
اکر کودک شما سابقه بحث، مشاجره و نا توانی در کنترل خشم دارد، بهتر است او را نزد روانشناس ببرید.
هرچند کمک به ترک عادت قادری کودک کار دشوار و نا امید کننده ای است، اما به یاد داشته باشید که هیچ رفتار بدی خود به خود از بین نمی رود. به آرزو هایی که برای کودک خود دارید فکر‌ کنید و بدانید که با وجود عادت های رفتاری بد در فرزند شما رسیدن به چنین آرزو هایی امکان ناپذیر است.