تقویت اعتماد به نفس کودکان، چه راهی داره؟

ایجاد اعتماد به نفس در کودک ۶ تا ۱۱ ساله توسط مادر یا پرستار کودک ممکن است دشوار به نظر برسد. اما احساس ارزش فردی پایه‌های آینده‌ی کودک را پی ریزی می کند ، زمانی که باید چیزهای تازه را به تنهایی تجربه کند.

در روند رشد ، کودک به تدریج به عنوان یک انسان دیدگاهی در مورد خودش پیدا می کند، این که ارزش فردی اش چقدر است و در انجام کارها چقدر موفق است . برداشت کودک از ارزش فردی خودش ، اعتماد به نفس نامیده می شود .
یکی از وظایف مهم والدین یا پرستار کودک تشویق کودک برای مطمئن بودن به خود و داشتن اعتماد به نفس سالم است یعنی بتواند ارزیابی درستی از توانایی ها و ضعف های خود داشته باشد. توصیه های زیر می تواند برای افزایش اعتماد به نفس کودک کمک کننده باشد :

کودکانی که اعتماد به نفس بالا دارند شاد ، سازگار و در مدرسه موفق هستند و یافتن دوست برایشان آسان و همراهی با آنان لذت بخش است زیرا از رقابت لذت می برند ، به یادگیری علاقمندند و از موفقیت استقبال می کنند. با فشار های روانی سازگاری مناسبی دارند و در مقایسه با کودکانی که اعتماد به نفس پایین دارند کمتر دچار مشکلات رفتاری می شوند.
کودک دارای اعتماد به نفس پایین اغلب احساس بی کفایتی می کند ، از امتحان چیز های تازه ترس دارد و به آسانی تسلیم می شود . به ندرت برای خودش هدف تعیین می کند و به ندرت به هدف اش می رسد و اغلب اجازه می دهد که دیگران از او بهره برداری کنند . امکان بروز بدرفتاری یا اضطراب و افسردگی نیز در او بیشتر است.

اعتماد به نفس پایین یعنی کودک نسبت به خود ، افکار و باور های نادرست داشته باشد. این خودگویی های منفی اغلب حقیقت ندارد. مثلاً ممکن است کودک خودش را خنگ ، زشت ، احمق ، شرور ، خودخواه و یا آدم بدی بداند.
عوامل زیادی سبب می شوند تا کودک فکر های تخریبی و انتقاد گرانه راجع به خود داشته باشد از جمله :
-تشویق نشدن ، مورد توجه نبودن ، محبت ندیدن
-نادیده گرفتن دست آوردهای کودک
-نبودن نظم و قانون
-اظهار نظرها و حرکات برخورنده ، سرزنش آمیز و انتقادی
-مقایسه های نا خوشایند با خواهران و برادران
-عدم تشویق به رعایت نظافت ، بهداشت و تناسب اندام
-سوء رفتار جسمی و عاطفی
-جدال و کشمکش مکرر بین والدین
-چگونه می توان اعتماد به نفس در کودک را تقویت کرد ؟
-مراقبت از کودک درمنزل - پرستاری از کودک درمنزل - پرستار کودک شبانه روزی - پرستار کودک روزانه

- کودک را برای تلاش ها و دست آورد هایش تحسین کنید.
کودکانی که زیاد تحسین و تشویق می شوند احساس خوبی نسبت به خودشان پیدا می کنند. به جای اینکه از ضعف های کودکتان انتقاد کنید در مورد کارهایی که درست انجام می دهدصحبت کنید. اگر لازم است در مورد نقاط ضعف اقدامی انجام بدهید حتماً در ابتدا به نقطه های قوت او توجه کنید . مثلاً بگویید : " بابک جان ، دوچرخه سواریت خیلی خوب و سریع شده است ولی لازم است روی هماهنگی بدنی ات بیشتر تمرین کنی ".

- به کودک بگویید که حامی و مراقبش هستید

- کودک را به شیوه سالم زندگی تشویق کنید

- به کودک بیاموزید که دوست خوبی باشد

- کودک را تشویق کنید که اهدافی برای خودش تعیین کند.
به کودک کمک کنید تا چند هدف را که دستیابی به آنها آسان تر است برای خودش تعیین کند. مراقب باشید که هدف های او کمال گرایانه یا شامل توقعات بسیار بالا نباشد . وقتی کودک نوعی ابتکار یا جاه طلبی از خور بروز می دهد، مثلاً برنامه هایی همانند باز کردن یک حساب بانکی یا جمع کردن پول برای چیزی که لازم دارد مطرح می کند ، از او حمایت کنید.

- کودک را تشویق کنید که مستقل رفتار کند.
به توانمندی های کودک اطمینان کنید و به محض آن که آمادگی پیدا کرد به او اجازه دهید برخی کارها را خودش انجام دهد . وقتی کودک خودش کارهایش را انجام می دهد متوجه می شود که چه توانمندی هایی دارد و می فهمد که می تواند روی دنیای اطرافش تسلط داشته باشد.

- کودک را تشویق کنید تا دستاوردهای خودش را ارزیابی کند
نظر کودک را در مورد آنچه انجام داده است بپرسید . مثلاً اگر کودک با افتخار نقاشیش را به شما نشان می دهد ، از او بخواهید در مورد آن برایتان صحبت کند تا از احساسش مطلع شوید. از نام گذاری های منفی و تحقیر کردن کار او اجتناب کنید.

- کودک را تشویق کنید که نظراتش را ابرازکند.
لازم است به کودکان بیاموزید که نظر خود را چه در حضور شما یا پرستار کودک بیان کنند . به عقاید ، احساسات ، افکار و آرزوهای کودکتان گوش دهید . گفته ها را جمع بندی کنید و برای این که به رشد عقاید شخصی او کمک مکنید سوالاتی از او بپرسید.

- کودک را به خنده تشویق کنید.

- بگذارید کودک خودش تصمیم بگیرد.
کودک را تشویق کنید کارهایی را انجام دهد که خودش دوست دارد . از این که کودک را تحت فشار قرار دهید تا چیزهایی را که شما دوست دارید انجام دهد پرهیز کنید . اگر والدین عقاید خود را به فرزندان تحمیل کنند ، این احساس در آنها ایجاد می شود که برای انتخاب مثلاً نوع خاصی از فعالیت های ورزشی یا هنری تحت فشار قرار گرفته اند. علاقمندی ها و استعدادهای کودک را ترغیب کنید.
بگذارید در موارد مناسب خودشان تصمیم بگیرند. تا جایی که امکان دارد در تصمیم گیری های خانوادگی مثلاً گفتگو در مورد قوانین منزل ، کودک را دخالت دهید.