برنامه غذایی کودکان، دوازده تا هجده ماهگی

شاید نگران باشید که آیا کودکتان خوب غذا می خورد و در آینده گزینه های درستی برای خوردن انتخاب خواهد کرد یا نه. با پیگیری این قوانین ساده می توانید یک عادت غذایی و تغذیه سالم برای کودک پایه ریزی کنید. در این مقاله مهترین نکات را در خصوص برنامه غذایی کودک نوپا ۱۲ تا ۱۸ ماهه بیان خواهیم کرد.
خانه تان را با غذاهای کامل و سالم پر کنید. در یخچال، انباری، و آشپزخانه غذاهای سالم ذخیره کنید. غذای کامل به معنی غذای فراوری نشده و در شکل طبیعی است : میوه و سبزیجات تازه، گوشت، شیر، غلات مثل برنج و بلغور جو، حبوبات (خشک یا کنسروی)، و غیره. این ها برای استفاده در غذای اصلی و میان وعده ها بهترین مواد مغذی را دارند. غذاهای فراوری شده برای سلامتی مناسب نیستند زیر طی روند فراوری ویتامین ها، مواد مغذی، و فیبر را به میزان زیادی از دست می دهند و نیز حاوی شکر، چربی، و نمک به عنوان افزودنی هستند.
فرزندتان آن چه در خانه دارید را می خورد. با آشکار شدن سلیقه ی غذایی اش ممکن است. او هر چیزی را نخورد اما بیشتر آن چه در یخچال و کابینت ها ذخیره کرده اید را خواهد خورد، پس برای کمک به رشد بدنش خاطر جمع شوید فقط غذاهای سالم را در منزل نگه می دارید.
در برنامه غذایی کودک نوپا ۱۲ تا ۱۸ ماهه، مصرف شکر را محدود کنید. این کار بسیار مهم و انجام آن بسیار آسان است. آن چه شما به فرزند خردسال تان می دهید ممکن است بر دندان هایش اثر منفی داشته باشد، آری، اگر به فرزندتان غذاهای شیرین زیاد بدهید. لازم نیست از آغاز او را به شکر وابسته کنید. تا می توانید شیرینی جات را دیرتر به او بدهید. دلیلی ندارد به یک بچه ی ۱۲ ماهه آب نبات بدهید. (یا کودک هیجده ماهه، یا دو ساله، و غیره). به جای آن از شیرینی های دیگر استفاده کنید. او را با شیرینی های طبیعی مانند میوه های تازه یا خشک شده آشنا کنید.
در مورد مایعات، به کودکتان فقط آب، شیر یا آب میوه ی ۱۰۰ درصد خالص بدهید. از نوشیدنی های با طعم میوه، شیر شکلاتی، یا نوشابه استفاده نکنید. نان شیرین و کلوچه به او ندهید (به دلیل محتوای بالای شکر و روغن های نیمه هیدروژنه آن ها). اگر دوست دارید شیرینی بپزید و می خواهید از فرزنتان با کلوچه پذیرایی کنید ارزش غذایی کلوچه هایتان را با استفاده از آرد گندم کامل به جای آرد سفید بیشتر کنید. جوانه ی گندم و دانه ی غلات بر ان اضافه کنید. اشکال ندارد گاهی از او این گونه پذیرایی کنید ولی بهتر است مواد آن کمی سالم تر باشند.
در برنامه غذایی کودک نوپا ۱۲ تا ۱۸ ماهه، از چربی های سالم استفاده کنید. کودکتان برای رشد به چربی نیاز دارد، پس خاطر جمع شوید چربی ای که دریافت می کند سالم است برایش شیرکامل و ماستی که از شیر کامل درست شده است تهیه کنید. به او آووکادو یا گواکامول بدهید. (بچه ها عاشق دست فرو کردن در آن هستند !) از کره بادام زمینی و انواع کره های مغزها (هسته ها) استفاده کنید.
نکته ی مهم این است که از روغن های نیمه هیدروژنه یا به اصطلاح چربی های ترانس استفاه نکنید. این روغن ها به گونه ای تغییر یافته اند که بدن ما قادر به فراوری مناسب آن ها نیست و در نتیجه کلسترول بد را بالا و کلسترول خوب را پایین می آورند. به لیست محتویات مواد غذایی که می خرید توجه کنید تا از نخریدن محصولات حاوی روغن نیمه هیدرژونه خاطر جمع شوید. (فقط به برچسب ماده ی غذایی که در آن ادعا شده صفر گرم چربی ترانس دارد اطمینان نکنید؛ هنوز ممکن است روغن های نیمه هیدروژنه در آن وجود داشتهباشد پس لازم است به دقت لیست محتویات آن رابررسی کنید.)
در برنامه غذایی کودک نوپا ۱۲ تا ۱۸ ماهه، همیشه میان وعده های سالم را در دسترس داشته باشید. نوپایان بسیار پرخورند. ایشان به سه وعده غذای اصلی اکتفا نمی کنند و هر چند ساعت باید چیزی بخورند. پس همیشه میان وعده های سالم رابرای وقتی که گرسنه می شود آماده داشته باشید چند گزینه از گروه های غذایی مختلف را به او پیشنهاد کنید تا خاطر جمع شوید تنوع کافی در آن چه دریافت می کند وجود دارد. می توانید یک ماده ی پروتئینی، یک ماده از غلات، و یک میوه یا سبزی به او تعارف کنید. برخی از میان وعده های بسیار خوب عبارتند از : پنیر، بیسکویت (ساده یا همراه با مالیدن کره بادام زمینی بر روی آن)، سبزیجات خام (هویج، خیار، فلفل شیرین)، میوه تازه (سیب، پرتقال، موزه خربزه)، میوه خشک شده (کشمش، زرد آلو، انبه، موز)، و چوب شور (بیسکویت شور).
مجموعه ای از غذاهای سالم را به فرزندتان بدهید تا از آغاز به خوردن این گونه غذاها عادت کند. اگر مواد غذایی ناسالم را از دسترس کودکتان دور نگه دارید او چیزی را از دست نمی دهد و شما با این کار بدن او به انتخاب گزینه های غذایی سالم عادت می دهید.
هنگامی که فرزندتان می گوید سیر شده است حرفش راقبول کنید. شیرخواران و کودکان هنگامی که احساس سیری می کنند به طور طبیعی دست از خوردن بر می دارند. اگر علی رغم پیام های بدن شان مبنی بر سیر شدن هم چنان تشویق به خوردن شوند ممکن است این قابلیت را از دست بدهند و بیش از اندازه بخورند. این حالت ممکن است در شیر خوارانی که با بطری تغذیه می شوند رخ دهد که حتی اگر آشکارا نشان دهند سیر شده اند هم باز مجبور به تمام کردن محتویات بطری می شوند، یا در کودکانی که پیش از خوردن دسر یا حتی پایین آمدن از میز غذا مجبور به تمام کردن بشقاب شان می شوند. این عادت خوبی نیست چون شما کودکتان را مجبور به نادیده گرفتن پیام های طبیعی بدنش می کنید و موجب یک عمر پرخوری او می شوید. به جای آن، وقتی کودکتان به شما نشان می دهد دیگر بس است و او سیر شده است، حرفش را بپذیرید. لازم نیست بشقابش تمام شود. اجازه دهید خودش تصمیم بگیرد چه مقدار می خواهد یا لازم دارد بخورد چون او بهترین قاضی درباره ی احساس درونش است. برای او احترام قائل شوید و کمکش کنید بیشتر به احساس نیاز به ادامه ی خوردن یا دست از خوردن کیدن توجه کند.
خوردن غذا را به کارزار تبدیل نکنید. شما نمی توانید یک کودک را مجبور به خوردن کنید اگر فرزندتان یک غذای خاص را دوست ندارد سعی نکنید او را مجبور به خوردنش کنید جنگ به سر خوردن غذا آن را برای تمام خانواده کاری ناخوشایند و پرتنش می سازد. آیا شما دوست دارید غذا خوردن تان بدین ترتیب ادامه یابد؟ یا خانواده ای را ترجیح می دهید که اعضایش مشتاقانه منتظر رسیدن زمان صرف غذا هستند تا آرام در کنار هم بنشینند، صحبت کنند، و غذا بخورند؟
به یاد بسپارید که کودکتان یک آدم مثل خود شما است و بعضی غذاها به نظرش خوش مزه می آیند و برخی نیز بدمزه هستند. او ازبعضی غذاها خوشش می آید و برخی را دوست ندارد. ذائقه ی شما الزاما شبیه ذائقه ی او نیست. اگر غذاهایی هستند که شما دوست ندارید باید بپذیرید که همین برای کودکتان امکان پذیراست.
اگر کودکتان را با غذاهای مختلف آشنا کنید و در خانه تان انواع خوراکی های سالم را نگه دارید او مواد مغذی مورد نیازش را به دست خواهد اورد. اگر او را تشویق کنید که غذاهای جدید را امتحان کند وعده ی غذایی اش متنوع تر خواهد شد. شاید او غرغر کند و غذای جدید را نپذیرد، در این حالت به تعارف کردند تان ادامه دهید اتا در نهایت او قبول کند و آن را بخورد. و به او این آزادی را بدهید که از چیزی خوشش نیاید. «یه لقمه بخور. اگه دوسش داشتی بازم می تونی بخوری ولی اگه دوسش نداشتی لازم نیست بخوریش.» اگر او بداند مجبور نیست تمام آن چه به نظرش حال به هم زن می آید را بخورد به احتمال زیاد یک لقمه از آن را امتحان خواهد کرد.
در برنامه غذایی کودک نوپا ۱۲ تا ۱۸ ماهه، به دنبال کیفیت باشید نه کمیت. یک نکته ی مهم درباره ی تغذیه کودکان این است که سرعت افزایش وزن کودکان با گذر از یک سالگی شان کاهش می یابد. این بدان معنی است که فرزندتان در شیر خوراگی هر ماه ۲ پوند (حدودا ۱ کیلوگرم) وزن اضافه می کرد اما اکنون فقط یک پوند (حدود نیم کیلوگرم) در ماه به وزنش اضافه می شود. این کاملاً طبیعی است. اگر به منحنی رشد او نگاه کنید می بینید که از شش ماه اول تا نه ماهگی به سرعت رو به بالا می رود ولی پس از یک سالگی شیب آن کمتر می شود.
نکته: هنگام غذا خوردن انعطاف پذیر باشید
ممکن است بخواهید برنامه ی صرف غذای خانواده را برای لذت بیشتر همراه با کودک نوپایتان تنظیم کنید. بیشتر خانواده ها شام را وقتی پدر یا مادر حوالی ساعت ۶ عصر از کار بر می گردند صرف می کنند. اما ممکن است فرزندتان در ساعت ۴ عصر گرسنه شود. پس برنامه ی شام کودکتان را برای ساعت ۴ عصر تنظیم کنید. سپس وقتی پدر یا مادر از کار برگشت فرزندتان می تواند کنارتان بنشیند و یک میان وعده ی سبک بخورد، در حالی که شما مشغول صرف یک وعده ی کامل هستید. انعطاف پذیری به این معنی نیست که وقتی شما غذا درست می کنید کودکتان گرسنه و بد اخلاق باشد و هنگام صرف غذا دردسر درست کند، بلکه کاملاً متفاوت است و می تواند صرف غذا را برای همه خوشایند کند.
پس درباره ی کمیت غذایی که فرزندتان می خورد نگران نباشید ولی خاطر جمع شوید غذای با کیفیتی را جلوی او می گذارید. بعضی پدر و مادرها به کمیت غذای فرزندشان بیش از حد اهمیت می دهند و فکر می کنند کودک شان به اندازه ی کافی غذا نمی خورد. این باعث می شود غذاهای کم ارزش ولی خوش طعم تری به او تعارف کنند تا چیزی بخورد. با نظارت بر منحنی رشد فرزندتان در هنگام مراقبت های کودک سالم و توجه به این که ظاهر او چه قدر سالم به نظر می آید از رشد کافی کودکتان اطمینان حاصل کنید. به او انواع غذاهای سالم و با کیفیت را پیشنهاد کنید. اجازه دهید از آن چه که می خواهد به اندازه ی لازم بخورد.