اخلاق در تربیت فرزندان، نقش پدربزرگ و مادربزرگ چیست؟

تقریبا انتقال فرهنگ و آنچه که نتیجه ی آگاهی ها و دانایی های مردم در طول تاریخ بوده ، امروزه از طریق وسایل و ابزار مختلف و متفاوتی به کودک انتقال پیدا می کند.

در این جا گروه دیگری از عزیزان ما هستند که نقشی بسیار مهم برای استقرار اخلاق در وجود فرزندمان میتوانند بازی کنند و آن پدر بزرگ و مادر بزرگ های عزیز و مهربان هستند.

تقریبا انتقال فرهنگ و آنچه که نتیجه ی آگاهی ها و دانایی های مردم در طول تاریخ بوده ، امروزه از طریق وسایل و ابزار مختلف و متفاوتی به کودک انتقال پیدا می کند. اما همچنان نقش پدر بزرگ و مادربزرگ در این زمینه اهمیت فوق العاده ای دارد.

آنها از طریق رعایت اصول و نکات مثبت و خوب و پایدار اخلاقی و فرهنگی و از جانب دیگر با رفتاری بسیار مهربانانه و با دقت و فرصت و حوصله ای که دارند این امکان را برای فرزندانمان فراهم می کنند که امور و اصول اخلاقی را نه تنها در نظر و سخن بلکه در عمل ببینند.

به همین علت پدر بزرگ و مادر بزرگ با بیان داستان ها و خاطرات خودش ، ایجاد شرایط و محیط مناسب به جهت گفت و شنود با نوه های عزیزش ، شرایط و امکاناتی را فراهم می کند که برخی از اوقات به عنوان پدر و مادر از عهده ی آن به دلیل گرفتاری های بسیار برنمی آییم و یا حتی اگر ما به عنوان پدر و مادر این فرصت و امکان را داریم ، پدر بزرگ و مادر بزرگ نقشی بسیار اساسی خواهند داشت.

زیرا از جانب دیگر مخصوصا با توجه به نوع ارتباطی که با ما دارند و از آنجا که فرزندان ما از حدود ۴ سالگی به بعد متوجه میشوند که فرزند ما هستند و ما هم فرزندان پدر و مادرمان هستیم و شباهت و همانند سازی ای که در این زمینه پیدا می کنند ، حرف و سخن پدر بزرگ و مادر بزرگ را آنچنان اهمیت داده و ارج می گذارند که در صورت استفاده ی درست از آنها ، خاطر ما آسوده می شود تا آنچه که ما کاشته ایم ، پدر بزرگ و مادر بزرگ به بهترین صورت ممکن از آن محافظت می کنند.

مخصوصا نقش پدر بزرگ و مادر بزرگ چه در دوران کودکی فرزند و چه آن زمان که خانواده ای داریم که یک همسری یا تک همسری است ( به این معنا که فقط پدر و مادر عهده دار و اداره کننده ی این خانواده هستند ) ؛ بسیار مهم تر و اساسی تر خواهد بود.

مخصوصا اگر پدر و مادری که در این زندگی نیستند ، پدر بزرگ و مادر بزرگ جانشین و جایگزین هستند و فرزندان هم چنان میتوانند از تعادل و توازن لازم برای گرفتن پند و اندرز از پدر و مادر یا زن و مرد بهره بگیرند و برخوردار شوند.

نکته:

پدر بزرگ و مادر بزرگ در حالی که فرزندان خودشان را یار و یاور هستند تا نوه های عزیز را طوری که خوب و درست است ، بار بیاورند ، باید بدانند که در کار تربیتی آنها نباید دخالتی کنند و یا اگر اختلاف نظری دارند نباید آن را اعمال کنند.

اگر مطلب و موضوع مهم و با ارزشی است ، باید با فرزندان خودشان در میان بگذارند ، به جای این که بخواهند نحوه ی متفاوتی از رفتار را با نوه های خودشان داشته باشند و یا این پیام را به نوه های خودشان بدهند که نظر و عقیده و یا رفتار پدر و مادر درست نیست.

زیرا چنین تضاد و چنین اختلاف نظری معمولا همه ی آنچه را که تا به حال ساخته و پرداخته شده است را میتواند به هم بریزد و گرفتاری های تازه ای نه تنها در زمینه های مورد نظر بلکه درباره ی مطالب دیگر هم به وجود بیاورد.

پدر بزرگ و مادر بزرگ از طریق تشویق و ترغیب و حتی ستایش فرزندان ، آن زمان که کار مثبت و خوبی میکنند ، نوع دیگری از محبت و مهربانی را به نوه های خودشان پیش کش می کنند و شرایطی را فراهم می کنند که بچه ها به محبت و لطف و حمایت همیشگی و دائمی آنها مطمئن و از این بابت خرم و دلشاد باشند.

پدر بزرگ و مادر بزرگ میتوانند محیطی کمی متفاوت از محیط خانه را به وجود بیاورند :

فعالیت های ویژه ای را که پدر بزرگ و مادر بزرگ یا نمی دانند یا نمیتوانند برای نوه های خودشان موجب شوند. جنبه ها و جلوه های دیگری از نوع روابط و فعالیت ها و حتی محیط و موقعیت خانه یا جامعه را ارائه دهند و از این طریق مکمل و متمم چیزی باشند که پدر و مادر آن را به فرزندانشان تقدیم می کنند.

شرکت آنها در جشن ها و مراسم و رعایت اصول و نکاتی که از تاریخ و سنت بر می آید ، همه و همه میتواند به بچه ها کمک کند که نه تنها احساس و ارتباط خوبی با پدر بزرگ و مادر بزرگ داشته باشند بلکه تداوم را حس و احساس کنند.

ارتباط خوب پدر و مادر با پدر بزرگ و مادر بزرگ زمینه ای را فراهم می کند تا فرزندان آن را به عنوان الگو و مدلی برای ارتباط خودشان با پدر و مادر داشته باشند.

محیط دوستانه و صمیمانه ای که در این شرایط به وجود می آید بیشتر از (( خانواده ی هسته ای )) ( پدر و مادر و فرزندان هستند ) ، رابطه را وسیع تر و عمیق تر کرده و به آنها آرامش و امنیت بیشتری می دهد.

منبع: کودک آنلاین