انجام تکالیف در کودکان، کمک کنیم یا نه؟

اغلب پدران ومادران در انجام تکالیف مدرسه به کودک کمک می کنند و به پرستار کودک هم می سپارند که در هنگام انجام تکالیف کودک به آنها کمک بکنند ، انجام ندادن این کار به سه دلیل توصیه می شود.
در اواخر تابستان و قبل از شروع مدارس ، والدین به فراهم ساختن وسایل مورد نیاز برای کودک مدرسه ای خود اقدام می کنند تا بتوانند با تمام امکانات مورد نیاز اقدام به تحصیل نمایند. این بخش از اقدامات پیش از مدرسه تنها بخش کوچکی از خدماتی است که کودک به آن احتیاج دارد ، بیشترین توجه پدران و مادران بعد از شروع سال تحصیلی رسیدگی به امور درسی کودک می باشد که در طول یکسال تحصیلی بیشترین زمان کودک را می گیرد و گاهاً پدران و مادران از حضور یک پرستار کودک در منزل برای کمک به کودک خود برای این موضوع استفاده می کنند.

۱- انگیزه تحصیلی کودک کم می شود
توصیه اکید این است که اگر کودک شما محصل در مقطع ابتدایی است به هیچ عنوان نباید انجام تکالیف روزمره کودکانتان را برعهده بگیرید. والدین و پرستار کودک فکر می کنند با این کار به کودک کمک کرده اند ولی در اصل این کار باعث ایجاد عادت نامناسب و کاملا اشتباه در کودک می شود و انگیزه تحصیل کودک را میگیرد.
سوالی که پیش می آید این است که آیا کمک کردن و کنترل انجام تکالیف نیز سبب ایجاد عادات بد در کودک می شود؟!در پاسخ به این سوال باید گفت که والدین کودک و یا پرستار کودک مجاز هستند تنها به روش گفتاری عمل کنند و هر چیز دیگری بیش از این باشد می تواند باعث کاهش انگیزه به مرور زمان در کودک بشوند.
بهترین روش برای کمک به کودکی که قادر نیست خود را با انجام دادن تکالیف مدرسه اش منطبق کند ایجاد حس علاقه در کودک است اگر کودک شما نتوانست با انجام دادن تکالیف خود تطبیق یابد.

۲- کودک احساس مسئولیت نمی آموزد.
کودک پس از شروع مدرسه موظف است روزانه به مدرسه برود و هر روز دبیر در مدرسه به او تکالیف جدید می سپرد.در واقع هدف معلم شما از درخواست چنین مطلبی از کودک ایجاد حس مسئولیت است معلم کودک شما زمانیکه این درخواست را از او می کند، به نحوی به او مسئولیتی در قبال انجام دادن تکالیف داده است تا وکودک بنابر مسئولیت خود آنرا انجام دهد و برای جلسه آینده آماده سازد.
اگر والدین در انجام تکالیف کودک دخالت کنند و یا به عبارتی بنابر خواسته و درخواست کودکشان تکالیف کودک را انجام دهند، سبب می شود کودک احساس مسئولیت طلبی را در هیچ زمان از زندگی اش درک نکند. در صورتی که کودک راضی به انجام تکالیفش نمی شود ،والدین و پرستار کودک نباید تکالیف کودک را انجام بدهند و باید به کودک فرصت بدهند تا بتواند عواقب عدم انجام دادن مسئولیت را متوجه بشود.

۳- رابطه بین کودک ، پرستار کودک و والدین را بر هم می زند.
مطمئناً همه والدین تا بحال به دلیل انجام تکالیف توسط پرستار کودک یا خودشان متوجه خسارتی که به کودک وارد کرده اند شده اند که می تواند باعث بروز برخی عادات بد در کودکان بشود. اما این موضوع چه معنایی دارد؟ واقعا این کار کوچک می تواند باعث تخریب روابط میان کودک ، پرستار کودک و والدین کودک بشود؟؟
در واقع زمانی که مادر و یا پرستار کودک با بدترین شیوه مکالمه با کودک برای انجام دادن تکالیفش صحبت می کنند این موضوع به مرور زمان سبب آسیب روحی و عاطفی در کودک می شود که در نتیجه آن می تواند بی توجهی کودک به والدین و پرستارش را به دنبال داشته باشد و به نوعی نفرت در درون کودک می انجامد و این موضوع از همان سنین کم تا سنین بالا با کودک رشد می کند که سبب تخریب روابط خانوادگی میشود.
در مورد اینگونه مسائل با کودک با بهترین شیوه صحبت کنید تا کودک شما به دلیل محبت و عشق ورزیدن شما تکالیفش را انجام دهد و شما یا پرستار کودک را با انجام ندادن تکالیف آزرده نکند. همچنین یقینا تفاوت عشق ورزیدن و بدرفتاری را هر یک از ما می دانیم و تنها کافی است تا خودمان تنها به مدت چند دقیقه و یا چند ثانیه بجای کودک قرار بگیریم و درک کنیم که بدرفتاری و اجبار کردن به هر کاری می تواند باعث بروز چه احساسات و اختلافات درونی در ما شود.