آموزش مهربانی به کودکان، راهنمای گام به گام

از زمانی که پسرم ۱۲ ساله بود تا زمانی که به سن ۲۴ سالگی برسد، به نظرم نزدیک به ۵۰ کودک را گاز گرفته است. این مسئله بسیار ناراحت‌کننده است. شاید شما یا اطرافیانتان هم در وضعیتی مشابه من قرار گرفته باشند و دقیقا نمی‌دانید که چه برخوردی باید نسبت به این رفتار کودک داشته باشید. در واقع من فقط، یک مادر خانه‌دار هستم و یک کودک نو‌پا دارم و در مورد آموزش مهربانی به کودکان اطلاعی ندارم.
کودک من دوست دارد در خاک بازی کند و چوب‌ها را بجود و دوست دارد همه چیز را گاز بزند. اوایل، ما فکر می‌کردیم که این فقط یک مسئله موقتی است و به مرور زمان کمرنگ می‌شود. برای این که مانع این کار شویم، قاطعانه به کودک نه گفتیم و عواقب کارش را به او گوشزد و کودک آسیب‌دیده را آرام کردیم و روش‌های دیگری به جای جویدن و گاز گرفتن به او معرفی کردیم. اما هیچکدام از این روش‌ها فایده‌ای نداشت و کودک به رفتار خود همچنان ادامه می‌داد.
سعی کردیم تا حدود هشتاد درصد از قرار گرفتن در موقعیت‌های اجتماعی که کودکان در آن حضور دارند، خودداری کنیم. گاز گرفتن کودک بی‌وقفه ادامه داشت و غیر قابل پیشبینی بود و اطرافیان از این مسئله تحت فشار بودند. من همچنان از پرخاشگری و عصبانیت کودکم در تعجب بودم. البته این داستان فقط درباره گاز گرفتن بچه‌ها مطرح نیست؛ شاید جزو پدر و مادر‌هایی هستید که با بد‌خلقی و لجبازی و پا‌فشاری‌های بی‌دلیل کودک یا لگد زدن و ضربه زدن او دست به گریبان هستید یا فرزندی دارید که مدام سایرین را با رفتار یا کلام زشت و زننده اذیت می‌کند. حتما از این رفتار کودک کلافه شده‌اید و در گوگل سراغ راه‌هایی هستید که رفتار کودک را کنترل و او را در مسیر درستی هدایت کنید.
روش‌های زیادی برای آموزش مهربانی به کودکان وجود دارد. به برخی از آنها در ادامه اشاره می‌کنیم.

همدلی
یکی از بهترین راه‌های کنترل رفتار‌های نا‌پسند و پرخاشگرانه، آموزش مهربانی به کودکان ایجاد و تقویت حس همدلی در آنها است. کودک، همدلی است. همدلی توانایی شناخت احساسات و عواطف دیگران است. باید کاری کنیم تا کودک به منفی بودن رفتارش پی ببرد و درک کند که اعمالش به سایرین آسیب می‌رساند و موجب آزار آنها فراهم می‌کند. ایجاد همدلی به عنوان یکی از روش‌های آموزش مهربانی به کودکان باعث می‌شود که کودک خودش را کنترل کند و به سایرین آسیب نرساند. در واقع پدر و مادر‌ها مسئولیت و وظیفه بزرگی دارند و باید احساس همدلی را در خودشان ایجاد و تقویت کنند و الگو‌های خوبی برای کودکان باشند. والدین می‌توانند این همدلی را از طریق زبان، رفتار و اعمالشان نشان دهند. کودکان به طور مداوم روی رفتار والدینشان تمرکز دارند و به نوعی رفتار آنها را بازتاب می‌دهند. بنابراین هر آنچه کودکان در خانه تجربه می‌کنند، نقش مهمی در آموزش همدلی به کودکان دارد.

راهنمای گام به گام آموزش همدلی
آموزش مهربانی به کودکان و ایجاد همدلی در آنها یک راه‌حل آسان برای درمان و کنترل رفتار منفی نیست. بلکه یک راه‌حل مهم است. یادگیری همدلی نیاز به صرف زمان زیادی دارد و کودک باید این آموزش‌ها را به کمک برنامه‌های کابردی در قالب زندگی واقعی همراه با پدر و مادر و اطرافیان بیاموزد.
والدین می‌توانند از این روش برای آموزش همدلی استفاده کنند:
۱ـ فرزندتان یک رفتار منفی از خود نشان می‌دهد
۲ـ مرز‌ها را مشخص کنید
به او بگویید:
-نباید به دیگران آسیب برسانیم
-این رفتار خشنی است
۳ـ با استفاده از رفتار و کلمات، همدلی خود را نسبت به کودک آسیب‌دیده بیان کنید
به کودک بگویید:
این رفتار تو به او آسیب می‌رساند و دوستت را ناراحت و اندوهگین می‌کند.
به نظر می‌رسد که خیلی ناراحت باشی
نوازش کردن کودک آسیب‌دیده، به نوعی نگرانی شما را در ارتباط با او نشان می‌دهد
۴ـ به کودک فرصت و اجازه ابراز همدلی و الگو‌برداری از رفتارتان را دهید
به کودک بگویید:
منتظرم تا مهربانی‌ات را ببینم
به نظر می‌رسد او نیاز به کمک دارد
آموزش مهربانی به کودکان و تقویت همدلی در آنها از طریق این روش هم تاثیر‌گذار است. قبل از اینکه کودک رفتار منفی انجام دهد و برخورد بدی با سایرین داشته باشد از طریق این تمرین می‌توان جلوی پرخاشگری او را گرفت. این تمرین را در خانه انجام دهید. کودک به کمک این تمرین می‌تواند احساسات دیگران را تشخیص و نسبت به آن واکنش نشان دهد.
-به کودک تصاویر کودکانی با چهره‌هایی غمگین، شاد، وحشت‌زده و خشمگین نشان دهید
-به کودک کمک کنید تا احساساتش را نام‌گذاری کند
-زمانی که کودک احساس خاصی را تجربه می‌کند، به او توضیح دهید که باید دقیقا چه عکس‌العملی نشان دهد.
با ترکیبی از روش‌های اول و دوم می‌توانید به مرور زمان، همدلی را به کودک آموزش دهید.
برای آموزش مهربانی به کودکان و تقویت احساس همدلی در آنها باید در نقش والدین، الگوی مناسبی از رفتار‌های پسندیده برای فرزندمان باشیم. اگر در این زمینه پیشنهادی دارید، لطفا از طریق بخش نظرات این مقاله یا سایر شبکه‌های اجتماعی کودکت سایر مادران را از اطلاعات و دانش خود بهره‌مند کنید