اگر صاحب فرزند باشید یا به نوعی با بچهها در ارتباط باشید، حتما میدانید که گاهی اوقات اصلا به حرفهای شما گوش نمیکنند و جواب هر چیزی را با بیادبی و گستاخی میدهند. مشاهده بی ادبی کودک برای شما اصلا خوشایند نیست. به ویژه برای مادران.
مادری که وظایف بسیار سنگینی را در طول روز به عهده دارد و علاوه بر تمام کارهایی که دیده میشود، حجم دغدغهها و نگرانیهای مختلفی را هم با خود حمل میکند. مثلا نگرانی بابت سلامت کودکی که بیمار شده، دغدغههایی که درباره مدیریت خانه و محیط کارش دارد و…، بدیهی است که فشار سنگینی روی دوش مادران است و دیدن اینکه فرزندش بیادب و گستاخانه رفتار میکند هم بر مشکلاتش میافزاید. اما تا به حال فکر کردهاید که علت بی ادبی کودک چیست و چگونه میتوان چنین رفتارهایی را مدیریت کرد؟
هیچ کودکی بیدلیل بیادبی نمیکند. بی ادبی کودک ریشه در دلایلی دارد که برای درک آنها باید خود را به جای او بگذارید و ببینید که چطور میتوانید این قضیه را مدیریت کنید. برای شروع، بهتر است زاویه نگاهتان را به این موضوع تغییر بدهید. مثلا زمانی که کودکتان روی زمین میخوابد و گریه میکند، به جای اینکه او را فردی نحس و دوستنداشتنی بدانید، به این فکر کنید که بسیار کوچک و ناشی است و برای یاد گرفتن مدیریت و کنترل خشم خود به شما نیاز دارد. پشت رفتار بیادبانه هر کودک، دنیایی نیاز وجود دارد که شما باید با کشف آن به رشد و عبورش از دالانهای تاریک کمک کنید.
کودکی که عصبانی است و پرخاش میکند، به دنبال اثبات قدرت خود میگردد و چون فکر میکند که در برابر موضوعات مختلف فاقد توانایی مدیریت وضعیت است، فریاد میکشد، داد میزند، بیادبی میکند و… . تمام این رفتارها نشانهای از خواسته غیرمستقیم کودک برای دریافت کمک از سوی شماست.
همانطور که در بخش قبلی گفته شد، بی ادبی کودک ریشه در ناتوانی و عصبانیتش بابت این موضوع دارد. پس شما نباید با دعوا کردن با او و جر و بحث، اوضاع را وخیمتر کنید. کافی است خیلی ساده و با آرامش، تکنیکهای جالب و کاهنده میزان عصبانیت را امتحان کنید. برای مثال، به کودک بگویید که هر وقت عصبانی است، به جای داد و فریاد تمام سلولهای سیاه عصبانیتش را با مشت زدن به یک بالش بزرگ و نرم خالی کند. این کار باعث میشود که عصبانیت کودک فروکش کند و با این حرکت مفرح و بامزه به دنیای منطق بازگردد.
بعد از فروکش کردن عصبانیت، آموزش را شروع کنید
تا زمانیکه کودک عصبانی است و احساس عدم وجود کنترل و قدرت بر مدیریت اوضاعش را دارد، امکان ورود منطق به بحث هم وجود نخواهد داشت. یعنی او کماکان بیادبی میکند و سعی دارد با رفتارهای غیرمنطقی و گستاخی به شما و موقعیت واکنش نشان بدهد. پس بهتر است، به دنبال راهی برای جلب اعتماد او باشید تا به کاهش عصبانیتش کمک کنید و بعد وارد مرحله آموزش شوید. بعد از اینکه کودک را آرام کردید با او درباره مشکلی که احساس میکرده، صحبت کنید.