آموزش همدلی به کودکان، شیوه های موثر

کودکان باید در فضای خانواده و توسط والدین و پرستار کودک،همدلی و درک احساسات دیگران را بیاموزند.همچنین والدین باید به کودکشان اموزش دهند تا بتوانند احساسات خود را نیزبیان کنند.در این زمینه پرستار کودک هم میتواند نقش به سزایی داشته باشد.
بیشتر خانواده ها میگویند چگونه میتوان از یک کودک توقع داشت تا احساسات دیگران را درک کند و در مقابل آنها احساس همدردی کند؟
کودکان در سنین پایین تر بیشتر به نیاز های خود اهمیت می دهند،اما دقیقا در همین سنین همدردی و درک احساسات دیگران در آن ها شکل می گیرد.در این سنین شخصیت به خصوص کودکتان را دریابید و بکوشید تا از شخصیت کودکتان حمایت کنید و کودکتان را درک کنید.کودکان در سنین پایین متوجه احساسات خود می شوند،به همین دلیل اگر والدین یا پرستار کودک، احساسات کودک را درک کنند و با کودک همدلی کنند،این مسئله را به کودک هم اموزش می دهند.

کودکان با چه روشی همدلی و دلسوزی را می آموزند؟
کودکانی که در محیطی ارام زندگی می کنند ، شاهد ابراز احساسات والدین به هم هستند و وقتی که پدر و مادر کودک عاشق هم هستند،بیشتر همدلی و درک احساسات دیگران را می آموزند و یاد می گیرند چگونه از خود مراقبت کنند و احساسات خود را بروز دهند. پژوهشگران معتقدند:کودکان تا حدود۲سالگی قدرت همدلی و درک احساسات دیگران را ندارند. کودکان در این سنین بیشتر به خودشان فکر می کنند و این افکار احساس استقلال پیدا می کنند.
بر این اساس کودکان در این سنین بیشتر اوقات نمی توانند احساسات دیگران را درک کنند.برای مثال متوجه نمی شوند که وقتی پدر از سرکار به منزل می آید خسته است و می خواهد تنها باشد.در این زمان پرستار کودک باید در این خصوص به والدین کمک کند و برای کودک توضیح دهد تا شرایط را درک کند،در مقابل با بازی های جذاب سر کودک را گرم کند.
فرزندپروری(آموزش نوع دوستی به کودکان)_استخدام پرستار کودک در منزل
زمانی که کودکان نسبت به خود شناخت پیدا می کنند،بیشتر می توانند احساسات دیگران را درک کنند و با دیگران همدلی داشته باشند.زمانی که کودک بتواند احساسات خود را بروز دهد(خسته هستم)،میتواند احساسات دیگران را نیز درک کند(پدرم خسته است)ودر این زمان حتی می تواند علت خستگی را درک کند(پدرم از صبح سر کار بوده و خسته شده)و سعی کند احساس همدلی کند.در کل کودکان سیر رشد متفاوتی نسبت یه هم دارند اما والدین و پرستار کودک می توانند کمک کنند تا کودک در موضوعات درک احساس دیگران،بروز احساسات خود،احترام گذاشتن به دیگران و…زودتر رشد کند.

بیان احساسات:
وقتی پدر و مادر کودک ،به هم احترام می گذارندو همچنین به احساسات کودک توجه می کنند،باعث می شوند تا کودک اعتماد به نفس پیدا کند و راحت تر بتواند با اطرافیان یا پرستار خود ارتباط برقرار کند.این کودکان در انجام وظایف خود در مدرسه هم بهتر عمل می کنند و مشکلات خود را راحت تر با دیگران حل می کنند.احساسات کودکان را نا دیده نگیرید و زمانی که مثلا از چیزی ناراحت است ،نگویید چیز مهمی نیست ناراحت نباش.پرستار کودک و همچنین والدین، باید در این زمان بکوشند تا علت ناراحتی کودک را دریابند و به آن پاسخ دهند.
والدین و پرستار کودک باید حس های کودک را نامگذاری کنند تا کودک بتواند آن را درک کند و انسانی مهربان و دلسوزشود.برای مثال زمانی که کودک با دوستش دعوا می کند،به او بگویید:میدانم تو از اینکه دوستت بدون اجازه به وسایل شخصیت دست زده ناراحت هستی،اما زمانی که او را زدی او هم ناراحت شد.می توانستی بهش بگی تا وسایل تورا پس بدهد.در این زمان کودک احساس می کند که درکش کردید ،در مقابل او هم حس دوستش را هم درک می کند و دیگر موقع عصابانیت از پرخاشگری استفاده نمی کند.

فرزندپروری(آموزش نوع دوستی به کودکان)_استخدام پرستار کودک در منزل
کودکان الگوی رفتاری را از والدین و پرستارشان دریافت می کنند و مثل انها عمل می کنند.برای مثال:زمانی که والدین حین رانندگی با آدم های دیگر پرخاشگری می کنند و توهین می کنند،کودک هم یاد می گیرد تا مثل شما با دیگران برخورد کند.ویا زمانی که پرستار کودک او را به پارک می برد و برای سوار وسایل بازی شدن صف را رعایت نمی کند، کودک هم این موضوع را یاد گرفته و به آن عمل می کند.

زمانی که کودک توانایی این را پیدا کند که احساسات خود را بیان کند،در مقابل با دیگران هم بهتر رفتار می کنند ،زیرا در این زمان دیگران را بهتر درک می کنند.والدین و پرستار کودک باید برای درک حالات چهره دیگران با کودک کار کنند.برای مثال:با نشان دادن عکس افراد در مجلات یا کتاب ها،از کودک بخواهید نظر خود را راجع به حالت چهره فرد در عکس بیان کند.

به کودک بیاموزید تا مسئولیت کار های خود را به عهده بگیرد:
کودکان درسنین پایین هنوز متوجه نمی شوند که انجام یک سری کار ها(یا انجام ندادن یک سری کارها)میتواند چه اثری روی دیگران داشته باشد.والدین و پرستار کودک باید به کودک اموزش دهند که کم کم متوجه این مسائل بشود.کودک میتواند کنترل احساسات خود را داشته باشد،پس با این تفاسیر میتواند برخورد خود با دیگران را هم تغییر دهد و اصلاح کند.برای مثال وقتی کودک به شخصی بی احترامی می کند،والدین و پرستار کودک باید اوضاع را کنترل کنند و از کودک بپرسند که چرا این کار را انجام داده و همچنین به او بیاموزند که چگونه باید بابت کار نا پسندی که انجام داده معذرت خواهی کند.
باید به این موضوع هم دقت کنید تا کودک یاد نگیرد هر اشتباهی را انجام دهد و با گفتن *معذرت می خواهم* آن را حل کند.موضوع را طوری بیان کنید تا کودک خود را به جای فرد قرار دهد و با دریافت حس آن لحظه فرد، دیگر آن کار را تکرار نکند.به عنوان مثال به او بگویید:*مادر بزرگت از اینکه عینکش را شکستی ناراحت شد.به خاطر داری وقتی دوستت عروسکت را خراب کرد چقدراحساس بدی داشتی و از دستش ناراحت شدی؟حال بیا فکر کنیم که چجوری می توانیم کاری کنیم تا مادر بزرگ احساس بهتری داشته باشد و دیگر ناراحت نباشد؟*

زمانی که فرزندتان با یک نفر به مهربانی برخورد می کند،به او بگویید که چقدر رفتارش را می پسندید و چقدر به او افتخار می کنید.(*زمانی که دوستت ناراحت بود و تو احساسش را درک کردی و با او همدلی کردی من خیلی خوشحال شدم.تو با این کارت توانستی او را آرام کنی *).با گذر زمان میتوانید شاهد افزایش انگیزه فرزندتان برای همدلی با دیگران و انتخاب برخورد مناسب با افراد،باشید.

کودک را با انواع احساسات آشنا کنید:
کودکان درسنین پایین هم می توانند برخی از احساسات مانند احساس ناراحتی یا شادی درک کنند،زیرا این احساسات را هم با چشم میتوانند ببینند و هم با گوش بشنوند.اما برخی احساسات قابل دیدن و شنیدن نمی باشند،و توضیح دادن آنها برای کودکان گاهی سخت تر می باشد.مانند احساس افسردگی یا شرمساری.در این زمان چگونگی برخورد والدین و پرستار کودک با کودک بسیار حائز اهمیت است.مثلا وقتی در خیابان هستید و کودک به شما بچه ی معلولی که روی ویلچر هست را نشان میدهد،در این زمان باید از فرصت استفاده کنید و به کودک اموزش دهید.میتوانید به او توضیح دهید*درست است که تا به حال کودکی با این شرایط ندیدی اما اگر با دست به او اشاره کنی و خیلی بهش نگاه کنی،ممکن است باعث ناراحتی او شوی*.

وقتی شرایط را برای کودک توضیح دهید او متوجه موضوع می شود:
والدین و پرستار کودک باید بدانند که:تا وقتی کودک کار اشتباهی انجام میدهد وشما به او تذکر نمی دهید که کارش اشتباه است،او متوجه رفتار اشتباهش نمی شود.شما باید به کودک کمک کنید تا بفهمد چه کاری غلط و چه کاری درست است،بعد از آن دیگر کودک می تواند شرایط را درک کند و اوضاع را تا جایی که از پس آن بر می آید کنترل کند. *این کودک به دلیل بیماری که دارد باید با ویلچرجا به جا شود،چون او قادر نیست روی جفت پاهایش بایستد و راه برود.*