چرا نباید سر بچه داد زد؟

مشغله های روزمره، فشارهای های کاری، مسئولیت ها و سختی های مراقبت از فرزند باعث می شود گاهی در ارتباط با کودک کنترل خودتان را از دست بدهید و سر او داد بزنید. داد زدن سر کودکان اگر به طور دائم ادامه پیدا کند، می تواند تغییرات دائمی و آسیب های بارزی در ساختار و عملکرد مغز آن ها ایجاد کند. زمانی که شما برای هدایت کردن کودکتان داد می زنید به او یاد می دهید که به جای استفاده کردن از یک راهکار منطقی، از شیوه های افراطی ابراز هیجان استفاده کند چون در این لحظات شما کنترلی بر هیجان خود ندارید. در ادامه این مقاله روش های کارآمدی را که می توان جایگزین داد زدن کرد معرفی می کنیم که تاثیر شگرفی در نحوه تربیت و راهنمایی اصولی کودک دارد.

پیامدهای داد زدن سر کودک
زمانی که کودکتان کار اشتباهی انجام می دهد و سر او داد می زنید، بازداری فقط به دلیل ترس ناشی از داد زدن ایجاد می شود بدون اینکه کودک هیچ شناختی کسب کند ، در این شرایط کودک هیج نگرشی نسبت به دلیل اشتباه بودن عملش ندارد. داد زدن یر کودک، اثرات بسیار مخربی در ساختار مغزی و بهزیستی روانی او داشته باشد. در شرایطی که شما قادر به مدیریت هیجانات خود نیستید و سر کودک فریاد می زنید احتمال این وجود دارد که کلماتی را به کار ببرید که او را تحقیر یا بی ارزش سازی کنید و ریشه شرم را در وجود او شکل دهید. به عنوان مثال "تو بچه بدی هستی"
داد زدن یکی از روش های تربیتی اشتباه است که باعث می شود مشکلات رفتاری فرزندتان بیشتر شود. فریاد زدن مانند یک چرخه معیوب است که با افزایش مشکلات رفتاری همراه است در نتیجه مجبور می شوید بیشتر داد بزنید. زمانی که داد زدن به صورت مرتب تکرار شود کودک نیز به تدریج یاد می گیرد، لحن حرف زدن و تن صدایش پرخاشگرانه می شود و به مرور لجبازی و سرپیچی فرزندتان بیشتر شود. زمانی که سر کودک تان داد می زنید به دلیل اینکه برادر کوچکترش را زده است او نحوه مدیریت هیجان و شیوه رفتاری صحیح را یاد نمی گیرد در واقع مهارت حل مسئله شکل نمی گیرد به جای داد زدن می توانید از توصیه های زیر استفاده کنید.

قوانین ثابت وضع کنید
برای تربیت صحیح کودک باید قوانین ثابت و مشخص وضع شود پس متناسب با سن کودک لیستی از قوانین تهیه کنید و هر موقع کودک این قوانین را نقض کرد سریعا او را با پیامدهای رفتارش رو به رو کنید. وسوسه های خود را برای داد زدن، نق زدن و کلمات منفی که جنبه آموزشی ندارد کنترل کنید، به جای آن از آموزش های کلامی استفاده کنید تا کودک متوجه رفتار اشتباه خود شود و دفعه دیگر بتواند عملکرد بهتری داشته باشد.

کودک را از عواقب منفی رفتارش آگاه کنید.
اگر فرزندتان از قوانین پیروی نمی کند او را از عواقب اعمالش آگاه کنید. برای این منظور می توانید از تکنیک وقفه، گرفتن امتیازات و آموزش های منطقی استفاده کنید. به عنوان مثال به او گوشزد کنید که اگر تکالیف خودش را تا قبل از زمان شام انجام ندهد اجازه ندارد تلویزیون تماشا کند. در این صورت شما به او حق انتخاب دادید که به افزایش قدرت تصمیم گیری اش کمک می کند و در صورتی که تکلیف خود را انجام ندهد لازم نیست فریاد بزنید.
در تکنیک وقفه به محض اینکه کودک رفتاری ناپسند انجام می دهد، او را از محیط تحریک کننده دور می کنید و از او می خواهید مدتی در اتاقی که هیچ جنبه تفریحی ندارد باشد. این زمان، به کودک اجازه می دهد به کار اشتباه خودش فکر کند و در آینده قبل از اینکه دوباره آن کار را انجام دهد وقفه ای داشته باشد و به پیامد آن فکر کند.

استفاده از پاداش و تقویت کننده های مثبت
اگر برای نقض قوانین، پیامدهای منفی وجود دارد پس برای پیروی از قوانین نیز باید پاداشی در نظر داشته باشید. فرزندتان را برای انجام قوانین تشویق کنید به عنوان مثال بگویید ممنونم که تمام کارهای امروز را به خوبی انجام دادی. به او توجه مثبت داشته باشید تا مجبور نباشد برای جلب توجه تان به کارهای منفی روی بیاورد. اگر فرزندتان مشکل رفتاری دارد می توانید با سیستم پاداش دهی و تکنیک اقتصاد ژتونی روند تغییر یا حذف آن رفتار را سرعت بخشید.

استفاده از جملات هشداری در زمان مناسب
در زمان هایی که کودک قوانین را اجرا نمی کند و به حرف هایتان گوش نمی دهد از جملات هشداری اگر ... سپس ... استفاده کنید. به عنوان مثال به او بگویید اگر اسباب بازی هایش را جمع نکند اجازه ندارد فردا با آن ها بازی کند. در این صورت کودک ضمن اینکه متوجه می شود شما جدی هستید در می یابد که هر کاری یک پیامدی هم دارد.