برخورد با بهانه گیری کودک، راجع به شکایات بدنی بی‌اساسش!

همه کودکان، گاهی از بیماری به عنوان بهانه استفاده می‌کنند، ولی در برخی به نظر می‌آید که نشانه‌های بیماری ظاهر شده، پس به طور مبهمی رفع می‌شوند. به هر حال، هیچ‌گاه ناراحتی جسمانی را نادیده نگیرید و قبل از هرگونه تصور، شکایات تکرار شونده یا نامعمول را با پزشک در میان بگذارید. در هر صورت، وقتی کودکی درست قبل ازیک امتحان یا در اولین روز رفتن به مدرسه، به نظر افسرده می‌آید و شکایت‌هایش ظاهر می‌شود، باید برای تغییر این رفتار، کوشش کنید. در این بخش راه‌هایی را برای رفع بیماری‌های دروغین در منزلتان خواهید یافت.

1- معیارهای روشنی را به کار گیرید
کودک باید بداند برای آن‌که بتواند به خاطر بیماری در خانه بماند، معیارهایی خاص وجود دارند. قوانین را برای کودک توضیح دهید و با ثابت قدمی آن‌ها را به کار ببرید. برای مثال، یک قانون می‌تواند این گونه باشد که تا دمای بدنش به ۳۸ درجه سانتی‌گراد نرسد، و با علائم مشاهده شدنی بیماری نظیر اسهال یا استفراغ وجود نداشته باشد، باید به مدرسه برود. قانون دیگر می‌تواند این گونه باشد: کسی که آنقدر مریض است که نمی‌تواند به مدرسه برود، پس به اندازه کافی بیمار است تا نتواند فوتبال تمرین کند. برخی مدارس برای محدود کردن بیماری‌های مسری، قوانین خاص خودشان را دارند. این مدارس نیز می‌توانند معیارهایی را برای شما فراهم کنند.

2- نمونه‌ای از رفتار سالم باشید
گاهی تقلید از بزرگ‌ترها موجب افسردگی کودکان خردسال می‌شود. اگر شما همیشه از درد و ناراحتی، و از دکتر و دوا شکایت داشته باشید، کودک شما نیز احتمالا همین گونه رفتار خواهد کرد. مراقب چیزی که در حضور کودک می‌گویید، باشید، حتی وقتی به سوال ساده‌ای نظیر «حالت چطوره؟» پاسخ می‌دهید.

3- از حمایت بیش از حد خودداری کنید
اگر کودک زمین خورد و دستش زخم شد، این حادثه را بیش از حد بزرگ جلوه ندهید. با ترس و وحشت به هر عطسه‌ای واکنش نشان ندهید. به خاطر داشته باشید که همه خراش‌ها به پانسمان احتیاج ندارند و در حقیقت، حتی بدون پانسمان و در معرض هوا زودتر بهبود می‌یابند. البته خراش پوستی را نادیده نگیرید؛ اما بیش از حد نیز واکنش نشان ندهید. با کودک همدردی کنید، او را ببوسید، و وانمود کنید که اتفاق مهمی رخ نداده است.

4- به کودک بیاموزید، چگونه با تنش روبرو شود
برای شکم درد، سر درد، یا دیگر نشانه‌های بدنی که با تنش ایجاد می‌شوند، از روشی که در بخش ۱۰-۲ آمده است، استفاده کنید. به این نکته توجه داشته باشید که چنین نشانه‌هایی حتی اگر ناشی از یک بیماری واقعی نباشند نیز، حقیقی هستند.

5- راه‌های جدیدی را برای جلب توجه به کودک بیاموزید
برخی کودکان برای جلب توجه شما، از شکایت مداوم استفاده می‌کنند. بکوشید، راه‌های سودمندتری برای جلب توجه به آن‌ها بیاموزید.

6- با کودک، همدردی کنید
به کودک بگویید که احساسش را درک می‌کنید و نظر خود را در مورد آنچه اتفاق افتاده است، برای او توضیح دهید. برای مثال: «هر وقت که دارم به بچه غذا میدم، انگار ناراحتی. می‌دونم بعضی وقت‌ها احساس حسادت می‌کنی و دوست نداری به برادر کوچولو داشته باشی؛ ولی با یه علامت رمز با هم داشته باشیم. بدین ترتیب که هر وقت کسی در مورد خوشگلی برادر کوچولوت حرف زد، به من چشمک بزن.»

7- چند روش مثبت، برای جلب توجه به او بیاموزید
و سپس همراه با یکدیگر به آن‌ها عمل کنید، نظیر «مامان، بیا نگاه کن، ببین چی ساختم.»

8- وقتی کودک از روش‌های بالا استفاده کرد، با پاداش او را تشویق کنید
هنگامی که او برای جلب توجه، به شما کمک می‌کند یا در کاری با شما همراه می‌شود، او را درک کنید. در مواقعی که تقاضای توجه ندارد نیز با او وقت بگذارنید.

9- راه‌های نامناسب او را برای جلب توجه، نادیده بگیرید
وقتی کودک شما می‌گوید که دچار سردرد است، یک مسکن یا یک استراحت کوتاه را به او توصیه کنید و به کار خودتان مشغول شوید. در صورتی که مسأله جدی نباشد، نگرانی زیادی نشان ندهید.

10- رفتار سالم را تقویت کنید
برای درمان کودکی که دچار شکایت‌های بی‌اساس بدنی است، تحسین و پاداش دادن به خاطر رفتار سرشار از سلامتی‌اش، بسیار مهم است. فرض کنید، کودک شما قبل از یک امتحان، دچار تب خفیفی شده است، اما به جای آنکه در اثر آنفلوآنزا بی‌تابی کند، می‌گوید که اشتهایش خوب است، از ورزش لذت برده، و بدون ناراحتی سر جلسه امتحان حاضر می‌شود. این رفتار، فوق العاده است! این حقیقت را به کودک بگویید.

11- با تقلب و تظاهر مقابله به مثل کنید
حتی اگر اطمینان دارید که کودک شما تظاهر به بیماری می‌کند، وانمود کنید که بیمار بودن کودک را باور کرده اید. به یک پرستار نگران تبدیل شوید و با یک نقشه خاص او را در خانه کسل کنید. با بیماری بازی کنید، کودک را به بستر ببرید و مجبورش کنید تا در آن جا بماند. فقط نان و چای به او بدهید و توضیح دهید که بیمارتر از آن است که بتواند چیز دیگری بخورد. تلویزیون را خاموش کنید؛ زیرا او باید چندین ساعت بخوابد. با انجام این نقشه، از این‌که دوباره به مدرسه برود و فعالیت‌هایش را از سر بگیرد، بسیار خوشحال خواهد شد.