تنبلی چشم کودکان، علل و درمان

حتماً تا به حال در مورد تنبلی چشم شنیده اید؛ زمانی که دید یکی از چشم های کودک کاهش پیدا می کند اصطلاحاً می گوییم کودک به تنبلی چشم مبتلا شده است. اگر تنبلی چشم درمان نشود، مغز کودک عادت می کند که تصاویری که به چشم ضعیف می رسد را رد کند و توجهی به آنها نداشته باشد. این امر باعث می شود آسیب دائمی به آن چشم وارد شود.
در این مقاله شما می توانید با علت تنبلی چشم در کودکان و راه درمان آن آشنا شوید.

علت تنبلی چشم
تنبلی چشم زمانی بروز می کند که یکی از چشم ها می تواند بهتر از چشم دیگر تمرکز کند. گاهی وقت ها یکی از چشم ها نسبت به دیگری حالت دوربین یا آستیگماتیسم بیشتری دارد. زمانی که مغز کودک، هر دو تصویر تار و شفاف را بطور همزمان دریافت می کند، تصاویر تار و نامفهوم را در نظر نمی گیرد و به آنها توجهی نمی کند. اگر کودک ماه ها یا سال ها دچار این بیماری باشد، تاری دید چشم بیشتر می شود.
گاهی وقت ها چشم های کودک قادر نیستند به خوبی تنظیم شوند و جهت یکی از آنها به سمت داخل و دیگری به سمت بیرون است؛ این بیماری استرابیسم (انحراف چشم) خوانده می شود و به تنبلی چشم منجر خواهد شد. کودکان مبتلا به استرابیسم قادر نیستند هر دو چشم خود را روی تصویر متمرکز کنند، بنابراین دچار دوبینی خواهند شد.
اگر کودک شما به این بیماری مبتلا است، مغز او تصاویر دریافت شده از چشم ناهماهنگ و ضعیف را رد می کند و به آنها توجهی نخواهد کرد، در نتیجه دید آن چشم به مرور ضعیف تر خواهد شد. به این ترتیب عدم هماهنگی چشم ها باعث ایجاد تنبلی چشم می شود.
برخی از کودکان نمی توانند با یکی از چشم های خود به خوبی تصاویر را ببینند، چرا که عاملی راه ورود نور به چشم را مسدود کرده است. این عامل ممکن است آب مروارید یا مقداری خون یا مواد دیگر باشد که در پشت عدسی چشم تجمع پیدا کرده است.

تشخیص تنبلی چشم
تمام کودکان قبل از رسیدن به سن مدرسه، باید توسط چشم پزشک معاینه شوند. چشم پزشک چشم های کودک را معاینه می کند تا مطمئن شود:
عاملی راه ورود نور به داخل چشم را مسدود نکرده باشد.
هر دو چشم بطور یکسان و به خوبی کار می کنند.
هر چشم به خوبی و آنطور که لازم است حرکت داشته باشد.
در صورتی که مشکلی وجود داشته باشد، حتی اگر در معاینه دید چشم ها مشکلی مشاهده نشود، لازم است حتماً به چشم پزشک اطفال مراجعه شود.
برخی از چشم پزشکان توصیه می کنند که هر ۶ ماه به مدت ۳ سال و سپس سالی یک مرتبه تا زمانی که کودکان در مدرسه هستند، معاینه چشم آنها انجام شود. اگر تنبلی چشم کودکان سابقه خانوادگی داشته باشد، احتمال زیادی وجود دارد که کودک شما به این بیماری مبتلا شود.

درمان
رایج ترین شیوه درمان تنبلی چشم کودک، واداشتن مغز به استفاده از چشم ضعیف تر است. پزشک در ابتدا مشکلات موجود در چشم مانند نزدیک بینی، دوربینی یا آستیگماتیسم را اصلاح می کند. تمرکز دید اغلب کودکان مبتلا به تنبلی چشم با استفاده از عینک بهبود پیدا می کند.
پس از آن، پزشک یک چشم بند به کودک می دهد تا چشم قوی تر را با آن ببندد؛ اگرچه ممکن است هفته ها یا ماه ها طول بکشد تا دید او بهتر شود، اما نتیجه رضایت بخش خواهد بود.
پس از اینکه پزشک تشخیص داد که دید کودک به حالت طبیعی برگشته، دیگر لازم نیست از چشم بند استفاده شود. اما هنگامی که کودک از هر دو چشم خود استفاده می کند، بخشی از دید او در چشم ضعیف تر از دست خواهد رفت. در این صورت شاید لازم باشد مجدداً از چشم بند استفاده شود. در صورتی که استرابیسم باعث اختلال حرکت هماهنگ چشم ها شده باشد، پزشک، جراحی عضلات چشم را توصیه می کند.