ویژگی های پرستار کودک، مخصوص والدین دو به شک

پرستاران کودک نعمتی خدادادی برای پدران و مادران تلقی می شوند. زنی که نمی تواند به پرستار اطمینان کند در واقع نیت بدی ندارد اما ناخواسته زندگی را برای خود و در نهایت کودک خود سخت می کند.
مثلا خانم ((الف)) مادری بسیار محافظه کار بود. او هرگز اجازه نمی داد فرزندش با کسی تنها باشد مگر گاهی که مادرش این مسئولیت را برعهده می گرفت. این کودک در چهار و نیم سالگی بازتابی از نگرش های مادر خود بود.
او ترسو، لجباز و منفی گرا بود. لجبازی و گریه و زاری نیز مدام در رفتارهای او دیده می شد. گرچه او به ظاهر از لحاظ گفتاری به خوبی رشد کرده بود اما از نظر عاطفی و اجتماعی نابالغ به نظر می رسید. مهم تر آنکه این کودک اجازه نمی داد مادرش از جلوی چشمانش دور شود.
هرگز تصور نکنید که رفتارهای این کودک به دلیل واگذار نشدن او به یک پرستار کودک است. البته مضحک است اما باید قبول کرد دلیل مشابهی برای بروز این گونه رفتارها وجود دارد که چیزی جز اعتماد نداشتن مادر به یک فرد دیگر نیست.
نابالغی عاطفی کودک و استفاده نکردن از یک پرستار گاهی نشأت گرفته از نگرش بسیار محتاطانه ی مادر است.
شخصی که به کسی جز خود اعتماد ندارد کار سختی در زندگی خواهد داشت و اغلب از نبود اعتماد به نفس عذاب می کشد. این گونه مادران نقش پدر را ناخواسته کمرنگ می کنند و اعتماد به نفس کودک را زیر سوال می برند.
گاهی ناچار به ترک خانه می شویم. برخی اوقات نیز به تغییر نیاز داریم و هوس دیدن یک فیلم به سرمان می زند. بعضی وقت ها نیز به مهانی دعوت می شویم یا ترجیح می دهیم در یک رستوران جدید غذا بخوریم. این همان جنبه هایی است که میتواند توازن بیشتری با این تغییرات ایجاد کند. پس گاهی تنها گذاشتن کودکان برای ما نیز مناسب است.
اما اکنون به ویژگی های پرستاری که به خدمت خواهیم گرفت می پردازیم ؛ این ویژگی ها از این قرارند :
۱ . پرستار باید نوجوان یا بزرگتر باشد.
2 . ویژگی های فردی او را باید بشناسید.
۳ . اگر او را به خوبی نمی شناسید از افرادی که او را سفارش کرده اند کمک بگیرید.
4 . حداقل هوش و ذکاوت او باید متوسط باشد. چگونه میتوان میزان هوش او را فهمید؟ اگر نوجوان است باید ببینید در چه مقطعی درس می خواند؟ موارد 2 و 3 نیز میتواند برای کشف پاسخ این پرسش مفید باشد.
۵ . به کودکتان فرصت دهید او را از نزدیک ببیند تا شناخت نسبی از یکدیگر پیدا کنند. اگر فرزندتان عادت دارد ساعت ۱۱ صبح از خواب بیدار شود و اگر تصور می کنید که دیدن یک فرد غریبه ( هرچند بسیار مهربان) در آن ساعت برای او اضطراب آور است میتوانید زودتر از خواب بیدارش کنید تا با پرستارش آشنا شود.
6 . عادت های شبانه ی فرزندتان را برای پرستار شرح دهید ؛ مثلا آیا او شب ها مکررا از خواب بیدار میشود یا کسی را صدا می زند؟ چه چیزهایی آرامش می کند و ...
۷ . اگر کودک شما زیر شش سال سن دارد حتی اگر پرستار نیز حضور داشته باشد ، خودتان باید پیش از رفتن او را در رختخواب بگذارید.
8 . سعی کنید محلی که پرستار در آن می ماند نزدیک ترین جا به اتاق فرزندتان باشد. اگر او هنگام خستگی به موسیقی گوش دهد یا در طول روز با دوستان خود ملاقات کند یا به شدت جذب خواندن یک کتاب شود حضورش دیگر فایده ای نخواهد داشت.
۹ . شماره ی پزشک خانوادگی خود را در جایی قرار دهید که در زمان لازم در دسترس باشد. مثلا آن را کنار تلفن قرار دهید.
10 . شماره تلفن خود را نیز کنار آن بگذارید تا همیشه در دسترس باشد. اگر در ساعاتی از روز در دسترس نیستید شماره ی افراد مطمئنی نظیر مادر یا دوستان خود را یادداشت کنید.
۱۱ . شخصا چندین بار طی روز با خانه تماس بگیرید.
12 . اگر پرستار نوجوان است ، سعی کنید تا دیروقت بیرون از خانه نمانید.
گرچه به نظر این گونه اقدامات پیشگیرانه فهرست بلند بالایی را می طلبد اما عمل به آنها ساده است. استفاده ی مجدد از پرستاری که قبلا استخدام کرده بوده اید به دلایل روشن میتواند مطلوب تر باشد چرا که او خواهد توانست در نبود والدین اوضاع را بهتر مدیریت کند.