استخدام پرستار کودک، نحوه انتخاب درست

این روزها استخدام پرستار کودک در اکثر شهر های بزرگ رایج است و تغییرات شیوه زندگی و وارد شدن زنان به عرصه اجتماعی و بازار کار باعث شده است در محیط خانواده تغییرات چشمگیری رخ دهد، از جمله مشارکت زن و مرد در کارهای منزل، کم شدن وقت تفریح و بازی برای کودکان، محدود شدن ارتباطات فامیلی و خانوادگی به علت درگیری های شغلی مادران و سپردن امور تربیتی فرزندش به پرستار کودک.
موضوع استخدام پرستار کودک در منزل در بسیاری از شهرهای بزرگ ایران هم رایج است، این در حالی است که هنوز فرهنگ آن در جامعه جا نیفتاده است.در واقع در گذشته بخش عمده ای از تربیت کودک فقط به عهده مادر و در خانه اتفاق می افتد. اما این فرهنگ تغییر کرده و تربیت کودک در منزل هم مشارکتی شده است؛ پدر و مادر به اندازه هم در تربیت دخیل هستند و بعد از ۳ سالگی وظیفه تربیت کودک به مربی مهدکودک و یا پرستار کودک سپرده می شود.
در عصر حاضر توصیه شده مادر از کودکش مراقبت کند اما گاه شرایطی پیش می آید که پدر و مادر مجبورند برای کودک مراقب یا پرستار استخدام نمایند، به همین دلیل توجه به استخدام پرستار کودک و ویژگی های لازم برای پرستار مناسب کودک ضروری است. بیشتر والدین فکر می کنند پرستار کودک کسی است که بتواند به کودک غذا بدهد و از او مراقبت کند، در صورتی که پرستار کودک نقش بسیار تعیین کننده ای در تربیت کودک دارد و باید حائز شرایط مهمی باشد که به آن اشاره می کنیم.
اولین نکته این است که اگر کودک به سن تشخیص رسیده باشد و تکلم هم داشته باشد، باید درباره انتخاب پرستارش نظر بدهد و حق انتخاب داشته باشد. اگر کودک به سن تشخیص نرسیده است والدین باید شرایط و موقعیت پرستار و کودک را در نظر بگیرند و سپس پرستار مناسب را انتخاب کنند.نکته این جاست که پرستاری یک علم است که مشتمل بر مهارت ها، فنون و روش هایی است که فرد آموزش دیده و حائز شرایط پرستاری کودک شده است.
این نکته ای است که بسیاری از خانواده ها از آن غافل هستند و به توصیه دوست و آشنا و بدون اطلاعات و آگاهی کامل، پرستار استخدام می کنند. ارتقا و حفظ سلامت روانی و جسمی کودک و جایگزین شدن مادر در نقش های خودش در غیاب مادر مهم ترین وظیفه پرستار کودک می باشد و همانطور که می دانید این وظیفه سنگین را فقط کسانی می توانند ایفا کنند که ویژگی های خاصی داشته باشند و دانستن آن برای والدین ضروری است.

ویژگی های پرستار کودک مناسب
یکی از مهم ترین ویژگی های پرستار کودک خوب، اندام بدنی مناسب و نداشتن معلولیت یا نقص است. پرستار بهتر است خودش مادر یا متاهل باشد. نیازهای روانی وی برآورده شده و سلامت روانی نسبی داشته باشد. عصبی، پرخاشگر، وسواسی و دیگر اختلالات روانی نداشته باشد. والدین بهتر است تحقیقات کاملی درباره پرستار و خانواده اش انجام دهند تا نسبت به حفظ امنیت روانی و جسمی کودک اطمینان حاصل کنند.
بهتر است پس از انتخاب پرستار، مادر در کنار پرستار باشد تا وی به نحوه تربیت و برخورد با کودک، شرایط محیطی خانه و… مسلط شود. علاوه بر آن پرستار باید با سبک تربیتی خانواده آشنا شود تا بتواند کارش را بدون نقص ارائه دهد.مادر نیز باید با اخلاق پرستار آشنا شود تا بتواند با خیال راحت کودک را به وی بسپارد. فرآیند آشنایی کودک با پرستار باید تدریجی رخ دهد تا کودک به یکباره با یک فرد غریبه در منزل تنها نماند، همخوانی تنبیه و تشویق پرستار با والدین هم بسیار ضروری است.
پرستار باید از نظر سبک تربیتی توجیه شود و تناقضات تربیتی با پدر و مادر نداشته باشد. او باید در برخورد، پوشش، غذاخوردن و… با والدین هماهنگ باشد و باسواد و به کار خود مسلط باشد.

شاید تصور شود که فقط ارتباط مناسب پرستار با کودک است که حیاتی است و ارتباط والدین با پرستار اهمیت کمتری دارد. برخلاف تصور عموم مردم رابطه پرستار و والدین بسیار مهم است زیرا به طور مستقیم روی کودک تاثیر می گذارد. متاسفانه در برخی خانواده ها پرستار به عنوان یک کارگر و یا مراقب کودک استخدام می شود و این نگرش اثر منفی روی تربیت کودک می گذارد.
نکته این جاست که برخی والدین با پرستار رفتار مناسبی ندارند و گویی کارگری گرفته اند که از کودک نگهداری کند. چنین پرستاری رفتار والدین را به کودک منعکس می کند و طبعاً این رفتار شایسته نخواهد بود.اگر رفتار با پرستار متناسب با شأن وی باشد، این امر تاثیر خوبی بر نحوه رفتار پرستار با کودک می گذارد. از طرف دیگر باید در نظر داشته باشیم که شیوه تکلم و برخورد پرستار چگونه است و اگر مشکلی وجود دارد آن را ارزیابی و رفع کنیم. هر قدر پرستار کودک احساس کند کارش جدی گرفته شده است، تلاشش را بیشتر می کند و در کار خود موفق تر خواهد بود.
همچنین برای کودکانی که بیماری های خاصی دارند مانند هپاتیت، تالاسمی، دیابت، بیش فعالی و یا اوتیسم لازم است که پرستار تخصص نگهداری از کودک را داشته باشد تا بتواند نیازهای جسمی و روانی کودک را برآورده کند.بعضی والدین متاسفانه تکلیف پرستار را مشخص نمی کنند و وظایف متعددی روی دوش او می گذارند غافل از این که دادن وظایف متعدد به پرستار، کار اشتباهی است. بعضی والدین علاوه بر نگهداری و مراقبت از کودک، پخت و پز و نظافت و کارهای دیگر منزل را نیز به پرستار می سپارند که کار بسیار اشتباهی است. توجه داشته باشید آنچه دیده می شود امور خانه و آنچه مشخص نمی شود تربیت کودک است.
بنابراین تربیت کودک را نباید فدای خانه داری کرد. اگر پرستار وقت کافی برای کودک نداشته باشد، سر او را با بازی رایانه ای، کارتون گرم می کند تا به سایر امور برسد و در چنین شرایطی پرستار فقط از کودک نگهداری می کند درست مانند کاری که در شیرخوارگاه ها برای بچه ها انجام می شود. بنابراین گاهی والدین هزینه می کنند، پرستار می گیرند اما به مسائل اساسی توجهی ندارند، در واقع برای نگهداری کودک هزینه اضافی پرداخت می کنند بدون این که سطح سلامت روانی وجسمی کودک با حضور پرستار ارتقا پیدا کند.