کتاب خواندن کودکان، قصه های پدرانه

در تربیت فرزندان، همواره بر حضور مادرها، و بر نقش ایثارگرانه و بی­‌جایگزین آنها و لزوم اجرای بی‌کم و کاست آن تاکید می­‌شود. این تاکیدات گاهی آنقدر جدی می­‌شود که به نظر می­‌رسد برای پدر هیچ نقشی جز نان­‌آور خانواده در نظر گرفته نشده است. شاید این تقسیم‌­بندی برای شکل سنتی خانواده‌­ها مناسب به نظر می­‌رسید؛ اما اکنون مبادلات ارتباطی و احساسی میان پدران و فرزندان افزایش یافته است و روانشناسان بر پررنگ­تر شدن نقش پدر برای تربیت کودک صحه می­‌گذارند و پدران نیز با اشتیاق بیشتری در امور مربوط به کودکان درگیر می­‌شوند. در ضمن مادران امروزی، فقط در خانه حضور ندارند و وظایف اجتماعی بر عهده دارند، بنابراین نقش مراقب اولیه یا وظایف مادرانه نه فقط بر عهده مادر، که باید میان مادر و پدر به تناسب تقسیم شود. پدران امروزی نیز، کاملا متفاوت از نقش‌های سنتی و مرزبندی شده گذشته هستند.

پدر نماد قانونمندی، امنیت، نظم، و برنامه­‌ریزی در زندگی انسان است. رابطه‌­ای که ما با پدرمان تجربه می­‌کنیم؛ در تمام زندگیمان شکل ارتباط ما را با نهادهای قدرت، و منابعی که در زندگیمان داریم مشخص می‌­کند. پدرهای ما ، دنیای ما را امن می­‌کنند، به ما یاد می­‌دهند برای زندگیمان بایدها و نبایدهایی وضع کنیم، هدفمند زندگی کنیم و مسیر و راه مشخصی برای زندگیمان بیابیم. همانطور که می­‌بینید، رفتار پدرانه، فقط متعلق به پدران نیست. ممکن است الگوی این رفتار را از یک معلم، یک شخصیت داستانی، یا حتی مادری که هم نقش مادر و هم نقش پدر را بر عهده داشته است آموخته باشیم. چه پدر باشیم، چه نقش پدرانه برای یک کودک بر عهده داشته باشیم ؛ با هر تجربه­‌ای که از کودکی خود داریم؛ تلاش کنیم خاطره و تصویر خوب و امنی از پدرانگی برای کودکان بسازیم. آنها تا همیشه به امنیت و گرمای این خاطره نیاز دارند. در همه لحظه‌­های دشوار زندگی به قدرت و امنیت این خاطره باز خواهند گشت.

کتاب نقش پدر در مراقبت و تربیت کودک

نویسنده: ویلیام سی­یرز

مترجم: شرف­‌الدین شرفی

انتشارات صابرین،۱۳۹۸

فیمت نسخه الکترونیک: ۱۶۲۰۰ تومان

مخاطب: والدین

به عقیده نویسنده که پزشک متخصص اطفال و پدر شش فرزند است، مردان و پدران امروزی وظیفه و انتخاب بسیار دشواری پیش رو دارند. آنها باید میان بلندپروازی­های شغلی و جاه‌­طلبی­‌های اقتصادی و بودن کنار فرزندان و خانواده خود، یک تعادل منطقی برقرار کنند و این را نیز باید قبل از تولد کودک شروع کنند و ارتباط میان پدر و فرزند، مانند مادر و فرزند، کمتر از غرایز تاثیر می‌­پذیرد. مادر در دوران بارداری، حضور و رشد جنین را احساس می­کند. پدر باید از همان زمان همراه با جنین شود و شروع به انجام نقش‌های پدری کند. نویسنده معتقد است پدر نیز باید مانند مادر با جنین حرف بزند، چون صدای بم پدر در مایع آمنیوتیک، تحریک شنیداری مناسب‌تری برای جنین است. این آغاز تمرین پیوند و دلبستگی میان پدر و فرزند است. رفتارهایی از این دست، نه تنها مرد را نسبت به جنین و نقش پدری مانوس می‌­کند؛ بلکه او را نسبت به همسرش که یکی از بزرگترین تغییرات زندگیش را از سر می­گذراند نیز نزدیکتر می­‌کند. برای چنین مردی، نگهداری از نوزادی که تازه متولد شده و شبها تا دیروقت بیدار می­‌ماند و گریه می­‌کند و مانع از خواب راحت می‌­شود، کمتر نامطلوب خواهد بود. همدلی و همراهی بین زوجین مخصوصا در چند ماه پس از تولد اولین نوزاد، هم بر کیفیت رابطه میان آنها، و هم بر کیفیت تجربه والدگری می‌­افزاید و این فرآیندی است که حتما باید پیش از تولد فرزند آغاز شده باشد. در ادامه نیز مدام با موقعیت­‌هایی آشنا می­شویم که به پدران کمک می­‌کند نقش موثرتری در خانواده ایفا کنند و برای فرزندان و همسر خود، تکیه­‌گاه مستحکمی باشند و در ضمن از ایفای نقش پدری لذت ببرند.

کتاب وقتی بابا هست

نویسنده و تصویرگر : سوش

مترجم : آزاده کامیار

انتشارات پرتقال، ۱۳۹۷

مخاطب : پدرها و دخترها

اگر پدر و دختری می­‌شناسید که عاشقانه با هم وقت می­‌گذرانند؛ از بودن کنار هم لذت می‌­برند؛ بلدند با هم حرف بزنند و بازی کنند و نقاشی بکشند؛ همدل و همراه یکدیگر هستند و دلشان گرم و روشن به وجود یکدیگر است؛ این کتاب زیبا و شیرین با تصویرهای بسیار شاعرانه را به آنها هدیه دهید.

کتاب وقتی باباها بزرگ نمی­‌شوند

نویسنده : مارجِری بِلین پارکر

تصویرگر : ر. و. اُلِی

مترجم : معصومه نفیسی

انتشارات بازی و اندیشه، ۱۳۹۸

مخاطب : کودکان ۳ تا ۷ سال

کتاب حاضر، تقدیری است از همه باباهایی که یادشان هست بچه بودن چه دنیای سخت و در عین حال عجیب و غریبی است. آنها سعی می­‌کنند همراه کودکان باشند و سختی‌­های تجربه و شناختن این دنیا را برای کودکان هموارتر کنند. آنها همیشه آماده­‌ا‌ند همپای کودکان باشند، با آنها خیال‌­پردازی کنند و زندگی کسالت‌­بار روزمره را هیجان و تنوع ببخشند. در برف و باران و آفتاب سوزان، پابه‌­پای بچه­‌ها می­دوند؛ در خانه همه چیز را تعمیر می­‌کنند؛ مهم نیست لباسهای هماهنگ بپوشند یا نه؛ آنها از غذا خوردن پشت یک وانت نیز لذت می‌­برند. این عزیزترین پدرهای دنیا، که شاید ظاهرشان نشان ندهد اما کودکان هیجان انگیزی درونشان زندگی می­‌کنند و بلدند در جمع کودکان به خوبی شادی و نشاط و خوشحالی برپا کنند. چنین پدرانی، حافظ نشاط و شادمانی و رنگارنگی دنیای کودکان هستند. جانشان سلامت و گرمای حضورشان پربرکت.