پدر و مادرهایِ عجیبی که به بچه‌شان حسودی می‌کنند!

حسادت پدر و مادر به فرزندان موضوعی پیچیده و کم‌تر آشکار است که معمولاً به دلیل احساسات ناخودآگاه یا مسائل عاطفی حل‌نشده درون یا بین والدین رخ می‌دهد. هرچند این حالت نادر است، اما می‌تواند تأثیراتی منفی بر روابط خانوادگی بگذارد. 

احساس از دست دادن جوانی 

برخی والدین ممکن است با دیدن انرژی، جوانی و فرصت‌های پیش روی فرزندانشان، احساس کنند که دوران جوانی یا موقعیت‌های خود را از دست داده‌اند. این حس می‌تواند باعث حسرت و حتی حسادت شود. 

احساس بی‌عدالتی در مقایسه با گذشته خود

والدینی که در کودکی خود امکانات یا توجه کافی نداشته‌اند، ممکن است با دیدن رفاه و فرصت‌هایی که برای فرزندشان فراهم کرده‌اند، احساس کنند که خودشان از این مزایا محروم بوده‌اند. 

نیاز به توجه و عشق

گاهی والدین احساس می‌کنند که فرزندانشان جای آن‌ها را در مرکز توجه گرفته‌اند. به‌ویژه اگر والدین در روابط خود (مثلاً با شریک زندگی) احساس کمبود توجه کنند، این حس می‌تواند تشدید شود. 

ترس از کنار گذاشته شدن

اگر فرزندان به سن بلوغ یا استقلال برسند، والدین ممکن است احساس کنند که فرزندشان دیگر به آن‌ها وابسته نیست. این ترس از کنار گذاشته شدن گاهی به شکل حسادت بروز می‌کند. 

رقابت عاطفی

در خانواده‌هایی که والدین به‌جای همراهی با فرزند، به رقابت عاطفی با او می‌پردازند، ممکن است حسادت شکل بگیرد. این موضوع به‌ویژه در روابط مادر و دختر یا پدر و پسر بیشتر دیده می‌شود. 

نارضایتی از زندگی خود

والدینی که به دلایلی از زندگی، شغل یا روابط خود رضایت ندارند، ممکن است موفقیت یا شادمانی فرزندشان را به‌عنوان عاملی برای تشدید نارضایتی خود ببینند. 

الگوهای تربیتی ناسالم

در برخی خانواده‌ها، والدین به‌طور ناخودآگاه رقابت با فرزند را یاد گرفته یا تجربه کرده‌اند و این رفتار را ادامه می‌دهند. 

تأثیر حسادت والدین بر فرزندان چیست؟ 

حسادت والدین ممکن است با رفتارهایی مانند انتقاد بیش از حد، کم‌ارزش کردن دستاوردهای فرزند یا تحقیر او همراه باشد، که به عزت‌نفس کودک آسیب می‌زند. 

فرزندان ممکن است احساس کنند که خوشبختی یا موفقیت آن‌ها باعث ناراحتی والدین شده است. همچنین این حسادت می‌تواند به ایجاد فاصله عاطفی بین والدین و فرزندان منجر شود. 

راهکارها چیست؟ 

والدین باید احساسات خود را بررسی کنند و به ریشه‌های حسادت پی ببرند. این کار ممکن است با کمک روان‌شناس یا مشاور خانواده آسان‌تر شود. 

آن‌ها می‌توانند با پیگیری علایق، اهداف و رضایت شخصی خود، از مقایسه بی‌مورد با فرزندانشان جلوگیری کنند. 

والدین باید به یاد داشته باشند که موفقیت یا شادی فرزندشان به‌طور غیرمستقیم موفقیت خود آن‌هاست و حمایت بی‌قید و شرط از فرزند می‌تواند حس مثبت بیشتری به آن‌ها بدهد. 

والدین می‌توانند به جای رقابت، تلاش کنند در موفقیت‌ها و شادی‌های فرزندشان شریک شوند و از آن‌ها حمایت کنند. 

خلاصه اینکه…

حسادت والدین به فرزندان معمولاً نتیجه مسائل شخصی یا عاطفی حل‌نشده در والدین است و به ندرت با نیت بد همراه است. با این حال، این احساس اگر مدیریت نشود، می‌تواند به روابط خانوادگی آسیب برساند. خودآگاهی، پذیرش احساسات، و کار بر روی روابط عاطفی سالم، راه‌هایی برای غلبه بر این چالش هستند.