عید دیدنی کودکان، قانون بگذارید

ابتکار: در ایام عید ، همانطور که همه ی ما می دانیم و با این فرهنگ بزرگ شده ایم ، دید و باز دید یکی از رفتارهایی است با آداب و رسوم عید ما گره خورده .اما این یکطرف قضیه است و طرف دیگر آن مشکلات این دیدو باز دید ها در شرایطی است که کودکی هم در خانواده باشد. آیا رفتن به مهمانی همراه با کودکان دردسر دارد؟ این سوالی است که بسیاری از خانواده ها به آن پاسخ مثبت می دهند. برای خانواده هایی که دارای فرزند هستند غالبا آسان تر است که با دوستان و اقوامی رفت وآمد داشته باشند که دارای فرزند هستند تا این که به سینما، خرید یا رستوران بروند. همچنین برای بسیاری از خانواده ها دشوار است که همراه کودکان خود منزل کسانی بروند که بچه ندارند یا منزل فردی که کمتر با آن ها رابطه دوستی و معاشرت دارند. اما حتی در صورت رفتن به منزل کسانیکه بچه دارند و ما با آن ها صمیمی هم هستیم احتمالا انتظارات بیشتری از فرزندان مان داریم تا در خانه خودمان.

به نظر می رسد از اخلاق و انصاف بدور است که با رفتن به منزل دیگران به نوعی به میزبان آسیب روانی یا مالی برسد. سروصدای زیاد کودکان و مزاحمت های فراوان، ریخت و پاش و کثیف کردن محیط خانه، یا حتی شکستن و صدمه رساندن به وسایل خانه از جمله این آسیب ها محسوب می شوند. در این زمینه و به منظور داشتن یک دیدار لذت بخش برای مهمان و میزبان برخی پیشنهادات می تواند مفید واقع شود:

- قوانین مشخصی برقرار کنید:

قبل از این که به منزل دوستی یا قوم و خویشی بروید انتظارات مشخص خود را به فرزندتان بگویید. مثلا «از تو انتظار دارم که مواظب مبلمان و میز و صندلی ها باشی» یا «از تو می خواهم که به وسایلی که روی میز هست دست نزنی» یا «دویدن در داخل خانه مجاز نیست»

- به کودک بگویید که کجا می روید و چکار خواهید کرد:

بسیار مفید به نظرمی رسد که شما بطور خلاصه به کودکتان آن چه احتمالا در طی این مهمانی رخ خواهد داد بگویید. مثلا «وقتی آن جا رسیدیم من و بابا و خاله زری و شوهرش در اتاق مهمانخانه به صحبت می نشینیم و چایی می خوریم و تو می تونی با پروین در اتاق او بازی کنی» یا «ما داریم منزل آقای بابایی می رویم که تولد بچه یک ساله شان هست. تو می تونی با سایر بچه ها بازی کنی هر جایی که خانم بابایی اجازه دادند»

- با خود اسباب بازی و کتاب همراه داشته باشید:

اگر شما به خانه کسی می روید که به خصوص هیچ بچه ای ندارند لازم است فرزندتان یک یا چند وسیله برای مشغول شدن داشته باشد تا وقتش پر شود. این وسایل می تواند شامل کتاب، دفتر و مداد رنگی برای نقاشی کردن و نیز سایر اسباب بازی های کوچک باشد. تجربه نشان داده است که داشتن چنین وسایلی از احساس بی حوصلگی بچه جلوگیری می کند و مانع مزاحمت آن ها به والدین می شود. مثلا «ما داریم منزل خانم فانی می رویم، آن ها بچه ندارند لطفا یکی دو تا چیز بردار که بتونی با آن ها بازی کنی»

- با رمز هشدار دهید:

بهتر است پیشاپیش رمزی را بین خود و کودکتان برقرار کنید تا او بداند که اگر رفتاری نامناسب انجام داد و مادر یا پدر این رمز را به او گفتند او باید بلافاصله کارش را متوقف کند. مثلا به او نشان دهید که اگر شما دست به سرتان می کشید یا انگشتان خود را روی گوشتان می گذارید به این معناست که او باید کاری که درحال انجامش است متوقف کند. به این ترتیب شما می توانید بدون شرمنده ساختنش به او تذکر یا هشدار دهید.

- برای تغییر فعالیت یا بازی کودک آماده باشید:

اگر کودکتان هشدارهای شما را جدی نگرفت و یا واقعا از خط خارج شد ممکن است لازم باشد تا عدم شرمنده ساختن او را فراموش کنید، او را به گوشه ای ببرید و شفاها و به آرامی به او یادآوری کنید. گاهی لازم است به او فرصت دهید که به گونه ای انرژی خود را تخلیه کند. مثلا اگر حیاطی هست به آن جا برود و چند دقیقه بدود یا شما همراه او بروید بیرون از خانه و به او فرصت دهید چند دقیقه ای هوا عوض کند و بدود. گاهی حتی لازم است که یکی از بزرگترها شروع به بازی با کودکان کند و آن ها را مشغول بازی آرامی نماید و سپس آن ها را ترک کند.

- مواظب هرگونه صدمه به کودک و نیز به میزبان باشید:

شما نمی توانید از میزبان خود انتظار داشته باشید که محیط خانه اش را بخاطر شما و برای کودکان امن و راحت سازد. اما شما می توانید وقتی وارد منزل کسی می شوید نگاهی به اطراف بیاندازید و جایی که کودکتان قرار است در آن جا باشد و بازی کند برانداز کنید. این امر به خاطر این است که جلوی هرگونه خطر احتمالی برای کودک و شکستن و آسیب رساندن به وسایل خانه گرفته شود. از این که چنین جمله ای را به میزبان خود بگویید شرم نکنید «این یک پرنده چینی خیلی قشنگه. اما من می دونم که دخترم می خواهد به آن دست بزند. می تونم آن را روی طبقه بالای کمد بگذارم؟» در صورتی که چیزهای زیادی در اتاق هست و شما خطر را جدی تر می دانید اصلا اشکالی ندارد که از میزبان خود بخواهید که به اتاق دیگری بروید و بنشینید.

- از رفتن به مهمانی با کودک صرف نظر کنید:

گاهی و در برخی شرایط لازم است بخصوص اگر کودک خیلی کوچک است و شما به علل مختلف تغییر اتاق را از سوی میزبان ممکن نمی دانید و یا اصولا اتاق مناسب دیگر وجود ندارد، یا مهمانی قدری جدی تر است و صلاح نمی دانید که بچه ها آن جا باشند از رفتن به مهمانی صرف نظر کنید و منتظر شوید تا کودکتان قدری بزرگتر شود. این قیمتی است که همه والدین برای داشتن کودکان خود باید بپردازند. گاهی و درصورت ضرورت، امکان پذیر است که از فرد نزدیک خانواده یا دوست خود بخواهید که مراقبت از کودک شما را به عهده بگیرد تا شما بتوانید به مهمانی مشخصی بروید یا بین شما و همسرتان یکی به آن جا برود.