۴۰۱۳۱
۸۶۴۳
۸۶۴۳

اتاق خواب مشترک کودکان، قابل توجه والدین

وقتی قرار است فرزندتان اتاقش را با خواهر یا برادر کوچک‌ترش شریک شود، دردسرها شروع خواهد شد. این نکات برای رفع مشکل به شما کمک می‌کنند.

شهرزاد: وقتی قرار است فرزندتان اتاقش را با خواهر یا برادر کوچک‌ترش شریک شود، دردسرها شروع خواهد شد. این نکات برای رفع مشکل به شما کمک می‌کنند.

اتاق خواب مشترک کودکان، قابل توجه والدین

خانه‌های امروزی مثل خانه‌های گذشته نیست. کوچکتر شدن آن‌ها به خیلی از پدر و مادرها اجازه نمی‌دهد اتاق‌های جداگانه برای فرزندان‌شان در نظر بگیرند. معمولا بچه اول اتاقی برای خودش دارد و هیجان برای ورود او آنقدر زیاد است که اتاقش به بهترین شکل ممکن چیده خواهد شد. اما بچه دوم معمولا باید در اتاق کودک اول بخوابد و بنابراین خیلی از خانواده‌ها زحمت چیدمان جدید اتاق را به خودشان نمی‌دهند. در حالی که شریک کردن اتاق بچه‌ها با یکدیگر برای خودش قواعد و اصولی دارد. قواعدی که باعث می‌شوند بچه‌ها از بودن در کنار یکدیگر لذت ببرند.

رنگ‌های بی دردسر

اگر از اول می‌دانید که می‌خواهید دو بچه داشته باشید، بهتر است ویژگی‌های غیر قابل تغییر اتاق را طوری انتخاب کنید که به جنسیت بچه مربوط نباشد. مثلا اگر دیوارهای اتاق دخترتان را صورتی کرده باشید، بی‌شک اگر فرزند بعدی پسر باشد از رنگ دیوارهای اتاق خوشش نخواهد آمد. بهتر است برای رنگ‌آمیزی اتاق از رنگ‌های سفید، سبز، زرد یا رنگ‌های این‌چنینی استفاده کنید. کمد هم از آن وسایلی است که معمولا بچه‌ها مشترک با هم استفاده می‌کنند. پس اگر می‌خواهید خرج اضافه روی دست‌تان نیفتد، کمد را هم با رنگ خنثی انتخاب کنید. در مورد طرح کاغذ دیواری یا فرش هم به همین ترتیب عمل کنید. هیچ دختری دوست ندارد فرش اتاقش نقش یک توپ فوتبال بزرگ را داشته باشد.

کودک را آماده کنید

کاری نکنید که فرزند بزرگتر شما به دلیل از دست دادن بخشی از اتاقش احساس ناراحتی کند. برای این‌که این حس را از او بگیرید می‌توانید با او درباره عضو جدید خانواده صحبت کنید و از او برای تغییر چیدمان اتاق کمک بگیرید. مثلا بگویید «دوست داری تخت خواهر یا برادرت را کجا بگذارم؟» یا در مورد انتخاب رنگ و اسباب‌بازی‌های نوزاد از فرزند بزرگ‌ترتان کمک بگیرید. او را از مشکلاتی که برایش پیش خواهد آمد، آگاه کنید. مثلا بگویید «اگر نی‌نی خواب بود، می‌توانیم با هم در هال بازی کنیم.»

استقلال بچه‌ها مهم است.

آدم‌ها حتی اگر کودک باشند، به فضای خصوصی نیاز خواهند داشت. الان که فرزند دوم شما نوزاد است احتمالا زیاد مشکل نخواهید داشت اما به محض این‌که بچه‌ها بزرگ شوند از شراکت در اتاق‌شان شکایت خواهند کرد. بچه‌ها تفاوت‌های زیادی با هم دارند. ممکن است یکی از بچه‌ها منظم باشد و دیگری شلخته. یکی دوست داشته باشد درس بخواند و بعدی بخواهد بازی کند. در نتیجه شما باید اتاق را طوری بچینید که فرزندان‌تان در آن احساس استقلال کنند. می‌تواند هر طرف اتاق را به یک کودک اختصاص دهید. برای هر طرف از دکوری متفاوت استفاده کنید و تابلوهای متفاوتی به دیوار بزنید. حتی می‌توانید تم کلی و رنگ را هم در دو طرف اتاق با توجه به فرزندان‌تان تغییر دهید. اگر بچه‌ها بزرگتر شدند و بازهم مشکل داشتند، می‌توانید دو بخش اتاق را با یک کمد یا پارتیشن از هم جدا کنید. می‌توانید در هر بخش مخصوص هر کودک اسمش را بنویسید و از المان‌های دیگری مثل عکس استفاده کنید تا حس مالکیت و تعلق در آن‌ها تقویت شود و حریم فردی آن‌ها حفظ شود.

کوچولوهای مزاحم

معمولا ساعت خواب کودک و نوزاد با هم هماهنگ نیست. نوزادها کوتاه‌تر می‌خوابند و زودتر از خواب بیدار می‌شوند. در حالی که بچه‌های بزرگتر معمولا طولانی‌تر می‌خوابند. به جایش بچه‌های بزرگتر دوست دارند تمام روز را بازی کنند اما بچه‌های کوچک‌تر ساعات بیشتری از روز را می‌خوابند. این مشکل را باید مسالمت‌آمیز حل کنید. در ابتدای تولد نوزاد را کنار خودتان می‌خوابانید. وقتی نوزاد توانست در اتاق خودش بخوابد، بهتر است او را در اتاق خودتان بخوابانید و وقتی خوابش برد او را به جایش منتقل کنید تا گریه‌اش بچه بزرگتر را بیدار نکند. همیشه یک چراغ خواب در اتاق فرزندان‌تان روشن نگه دارید تا اگر خواستید به یکی سر بزنید، با روشن کردن چراغ کودک دیگر را بیدار نکنید. هنگام روز که کودک بزرگتر می‌خواهد بازی کند و نوزاد خواب است، یا باید جای بازی فرزند بزرگترتان را عوض کنید یا نوزاد را در اتاق خودتان بخوابانید. نگران نباشید. بچه‌ها زود به شرایط جدید عادت خواهند کرد. تجربه نشان داده بچه‌های بزرگتر بعد از مدتی دیگر با سر و صدای خواهر یا برادر کوچک‌ترشان بیدار نخواهند شد.

این فضاهای کوچک

اگر اتاقی که برای فرزندان‌تان در نظر گرفته‌اید کوچک است، شاید نتوانید 2 تخت را در آن جا بدهید. در این صورت استفاده از یک تخت دو طبقه به صرفه‌جویی در جا کمک خواهد کرد. البته بهتر است تا وقتی فرزند دوم نوزاد است، یک تخت قابل حمل کوچک برای او بخرید و گوشه اتاق بگذارید. وقتی دیدید وقت آن شده که روی تخت خودش بخوابد، او را به تخت دو طبقه منتقل کنید.

به هم ریختگی ممنوع

نوزادها به هم ریختگی خاصی ندارند اما وقتی به چهاردست و پار رفتن می‌افتند، توقع بازی با اسباب‌بازی را دارند. وقتی هم که بزرگ‌تر می‌شوند دیگر جلوی بی‌نظمی را نمی‌توان به راحتی گرفت. وقتی بچه‌ها اتاق را با هم شریک می‌شوند، به هم ریختگی چند برابر می‌شود. 2 کودک با هم اتاق را به هم می‌ریزند و مرتب کردن آن را گردن همدیگر می‌اندازند. برای این کار می‌توانید چند قانون بگذارید که به هم ریختگی به حداقل برسد. مثلا یک روز در میان مسئولیت نظم را به یک کودک بدهید. یا می‌توانید از هر کودک بخواهید وسایل خودش را جمع کند. در عین حال برای راحتی نظم دادن به اتاق، می‌توانید چند سبد بخرید و از بچه‌ها بخواهید وسایل‌شان را بعد از بازی در سبد بریزند. با این روش اتاق فقط در چند دقیقه مرتب خواهد شد.

محتوای حمایت شده

تبلیغات متنی

  • اخبار داغ
  • جدیدترین
  • پربیننده ترین
  • گوناگون
  • مطالب مرتبط

برای ارسال نظر کلیک کنید

لطفا از نوشتن با حروف لاتین (فینگلیش) خودداری نمایید.

از ارسال دیدگاه های نامرتبط با متن خبر، تکرار نظر دیگران، توهین به سایر کاربران و ارسال متن های طولانی خودداری نمایید.

لطفا نظرات بدون بی احترامی، افترا و توهین به مسئولان، اقلیت ها، قومیت ها و ... باشد و به طور کلی مغایرتی با اصول اخلاقی و قوانین کشور نداشته باشد.

در غیر این صورت، «نی نی بان» مطلب مورد نظر را رد یا بنا به تشخیص خود با ممیزی منتشر خواهد کرد.