علت عصبانی شدن بچه ها

پرسش: پسری ۷ ساله دارم خیلی زود عصبانی می شود و داد میزند حتی در جمع موضوعات خیلی کوچک مثل کثیف شدن لباس یا افتادن اسباب بازی یا خوردن دوستش به کیفش او را عصبانی می کند البته بعضی اوقات خودش را کنترل می کند اما اغلب اوقات از کوره در می رود من و باباش سعی می کنیم در موقع عصبانیت عصبانی نشویم.

پاسخ: باید کودکان را با احساساتشان آشنا کرد و از آنها خواست که در مورد احساسشان حرف بزنند .
به آنها کمک کرد تا بتوانند احساسشان را پیدا کنند .
" از اینکه صبر کردی تا حرف من تمام شود ناراحت شدی ." یا " از اینکه بابایی تو رو با خودش نبرد غمگینی . یا " حتما از اینکه ما تو رو تنها بزاریم می ترسی "
به آنها اطمینان بدهید شما برای شنیدن و تایید احساساتش حضور دارید.
" توحق داری از دست من عصبانی باشی چون دوست داشتی تلوزیون نگاه کنی ولی ما باید به فروشگاه می رفتیم و متاسفانه کاریش نمیشد بکنیم . "
به وضوح بایدبه او تاکید کنید که عصبانیت روش خوبی برای ابراز خشم نیست .
با رفتار خود برای بچه ها الگو باشید .
وقتی خودتان خشمگین هستید علت خشم را به او بگویید و پس از برطرف شدن خشم او را در جریان بگذارید .
البته گاهی احساسات جایگزین یکدیگر می شوند مثلا خشونت به جای خشم می نشیند یا غم به بدعنقی تبدیل می شود یا ترس به خجالت بدل می گردد .و همین موارد از علل اصلی درگیری والدین و کودک می تواند به حساب آید .در چنین مواردی باید تکنیکهای مربوط به خودش را استفاده کنید مثلا در هنگام خشونت تکنیک اتاق تنهایی ، هنگام بهانه گیری تکنیک شنیدن حرفها و یا هنگام نق زدن بی اعتنایی را می توانید اجرا کنید .