چگونه کودکی شاد تربیت کنیم؟

شاد بودن یکی از بزرگترین هدایای خدادادی است که کودک می تواند از پدر و مادر خود بگیرد، البته بین خوشحالی و شادی لحظه ای مثلاً دادن یک اسباب بازی جدید یا یک سبد پر از تنقلات به کودک و خو شحالی و رضایتمندی پایدار، تفاوت عمده ای وجود دارد.

بی تردید کودکان دوست دارند تفریح کنند و مانند بزرگترها نیازمندند تا عمیقاً احساس خوشبختی کنند، اما شادی واقعی نکته قابل تعمق تری است و آن روح فرزند شما را تحت تاثیر قرار می دهد و در او این حس را به وجود می آورد که همه چیزدنیا خوب است. اگر کودکتان شاد است باید این ویژگی ها را داشته باشد: عزت نفس، خوش بینی و خویشتنداری. در غیر این صورت خواهید دید که ایجاد و پرورش این ویژگی ها بسیار ساده تر از آن است که تصورش را می کنید. می توانیم با به کاربستن ۱۰ توصیه در زیر آمده در زندگی دنیای مثبت تری برای خودمان فراهم کنیم:

۱) از سرگرمی های سازمان نایافته و قدیمی استفاده کنید:
تمامی بچه ها به زمانی برای کاهش فشار نیاز دارند، وقفه ای در زمان بازی و یا درس به آن ها بدهید و بگذارید در این زمان تخیلاتشان آن ها را هدایت کند و آزادانه بازی کنند. مثلاً سرفرصت حشره شکار کنند، آدم برفی بسازند و یا به عنکبوتی که تار می تند نگاه کنند. شما هم بهتر است گاهی برنامه پرمشغله و آشفته خود را کم کنید و کودکانتان را به هنگام تفریح همراهی کنید.

۲) کمک کردن به دیگران را به بچه ها بیاموزید:
برای آن که کودک بتواند شاد باشد باید احساس کند که عضو باارزشی از یک اجتماع بزرگ است و می تواند به زندگی دیگران معنا ببخشد بنابراین با به وجود آوردن موقعیت های مناسب، این احساس را در او ایجاد کنید، گرچه بسیار دشوار است اما اسباب بازی های قدیمی او را که دیگر نیازی به آن ها ندارد، جمع کنید و از او بخواهید آن ها را به خانواده های نیازمند بدهد. کودکان می توانند لذت کمک کردن به دیگران را در سنین پایین یاد بگیرند.

۳) با کودکتان بازی کنید:
همراه با کودک خود به گردش بروید و با او بازی کنید فعال نگه داشتن کودکان، استرس را در آنان کاهش می دهد و سبب می شود آنان انرژی شان را به شکلی سالم تخلیه کنند.

۴) در تحسین کودکتان، خلاق باشید:
هنگامی که فرزند شما در هدفی که دنبال می کند به موفقیتی می رسد یا مهارتی کسب می کند، تنها به گفتن جمله «کارتو خوب است» اکتفا نکنید. به جزییاتی که آن ها را موثر یافته اید، اشاره کنید، مثلاً بگویید: «روشی را که برای کشیدن آن درخت ها به کار برده ای، بسیار می پسندم.» این شیوه برخورد بسیار معنادارتر از آن است که به شکل خیلی رسمی به پشتش بزنید و آفرین بگویید.

۵) مطمئن باشید که کودکتان خوب غذا می خورد:
چنان چه فرزندتان بداخلاق یا بهانه گیر است، اگر بیمار نباشد، احتمالاً گرسنه است. اگر زمان غذاخوردن نیست از میان وعده ها استفاده کنید؛ میان وعده هایی که صرفاً شکم پرکن نباشد. خوب خوردن از تغییرات رفتاری ناگهانی (مانند بهانه جویی و بهانه گیری) می کاهد. بهترین میان وعده ها عبارتند از: ماست کم چرب، میوه تازه یا خشک، کره و مربا با نان گندم.

۶) با دقت به حرف هایش گوش کنید:
برای کودک هیچ چیز به این اندازه مهم نیست که همه توجه تان به او باشد. در این هنگام آنچه را که در ذهن دارد به شما می گوید. آیا می خواهید شنونده بهتری باشید پس تمام حواستان را به کودک بدهید. اگر زمانی که شما مشغول پرداخت یا بررسی صورت حساب ها یا انجام کارهای روزمره هستید فرزندتان با شما صحبت کرد، همه کارهایتان را کنار بگذارید و تمام توجه تان را معطوف او کنید. هیچ وقت صحبتش را قطع نکنید و حتی الامکان میان افکارش ندوید.

۷) ایده آل گرایی محض را کنار بگذارید:
همه ما والدین می خواهیم فرزندانمان هر کاری را به بهترین نحو انجام دهند، اما هنگامی که ما اقدام به تکمیل یا مرتب کردن کارهای آنان می کنیم، ناخواسته اعتماد به نفس آنان را تضعیف می کنیم. بار دیگر که می خواهید کار کودکتان را اصلاح کنید، از خود بپرسید:
الف) آیا این موضوع حیاتی است یا به سلامتی او مربوط است؟
ب) آیا این موضوع تا ۱۰ سال دیگر به همین نحو باقی خواهد ماند؟

اگر جواب های شما منفی است مساله مهمی نیست، بگذارید کارها را به همان نحو سابق انجام دهد. بی تردید کمک به کودک برای کسب مهارت های زندگی، قسمت بزرگی از وظایف والدین است. ارتباط عاطفی شما و کودکتان بسیار مهم تر از این موضوع است که مثلاً وقتی او میز را می چیند، چنگال را در جای درست خود قرار داده است یا نه؟

۸) به کودکتان یاد بدهید مشکلاتش را حل کند:
از بستن بند کفش گرفته تا عبور ایمن از خیابان، هر مهارتی که کودک شما به دست می آورد قدمی به سمت استقلال وی است. هنگامی که او با مشکل روبه رو می شود اعم از این که آن مشکل اذیت شدن توسط همبازی اش باشد یا شکست در چیدن تکه های پازل در کنار هم، شما می توانید به او کمک کنید.

۹) مشکل او را بشناسید:
راه حلی را که او به نظرش می رسد بپرسید. مشخص کنید چه کارهایی به حل آن مساله یا مشکل می انجامد.

۱۰) به فرزندتان فرصت هایی بدهید تا خود را نشان دهد:
هر کودکی استعداد و یا مهارت ویژه دارد چرا به او اجازه نمی دهید که کمی از آن را نشان دهد. آیا او کتاب خواندن را دوست دارد؟ از او بخواهید هنگامی که آشپزی می کنید، برایتان کتاب بخواند. هنگامی که شما در کارهای مورد علاقه کودکتان شریک می شوید و نشان می دهید که تحت تاثیر انجام آن کارها قرار گرفته اید، مرحله دیگری از عزت نفسی را در او به ظهور رسانده اید.