آشنایی اینترنتی برای ازدواج، نکات مهم
ازدواج یکی از مقوله‌های مهم زندگی است که در هر سنی باید صورت بگیرد، از آن جهت که هیچ انسانی نمی‌تواند به تنهایی زندگی کند و نیاز به یک همدم و همراه دارد.
این‌گونه سایت‌ها و فضاهای مجازی صرفا می‌توانند ابزاری در راستایی آشنایی دو نفر با یکدیگر باشند و هرگز نمی‌توان از آن‌ها برای ایجاد عشق و روابط عاطفی عمیق و صمیمی استفاده کرد، چراکه صمیمیت و عشق در یک رابطه‌ی طولانی‌تر و مبتنی‌بر شناخت و آگاهی به وجود می‌آید.
ازدواج یکی از مقوله‌های مهم زندگی است که در هر سنی باید صورت بگیرد، از آن جهت که هیچ انسانی نمی‌تواند به تنهایی زندگی کند و نیاز به یک همدم و همراه دارد. هرچقدر که انسان پدر و مادر خوبی داشته باشد و یا دوستانی که در تمامی لحظات کنارش باشد، باز هم کسی باید باشد که به قول معروف در ایام پیری سنگ صبورش شود.
ازدواج کردن یکی از انتخاب‌های اساسی زندگی است که باید با چشم و دید باز شکل گیرد، چراکه به مانند انتخاب‌های دیگر زندگی از جمله انتخاب رشته تحصیلی، منزل و ماشین و غیره که قابل تغییر است، نیست. درست است که در جامعه‌ی امروز قبح طلاق ریخته است و طلاق این روزها راحت‌تر از خود ازدواج رخ می‌دهد، متاسفانه تاثیر بدی که در ذهن انسان می‌گذارد تا سال‌ها قابل جبران نیست و می‌تواند تاثیرهای مخربی حتی در ازدواج‌های بعدی بگذارد.
در قدیم رسم بر این بود که خانواده‌ای که پسر دارد به در و همسایه می‌سپارندند که اگر دختر خوبی در محل می‌شناسند معرفی کنند یا اینکه همسایه‌ها اگر دختری را می‌شناختند به خانواده‌های پسردار معرفی می‌کردند. دختر و پسر هم همدیگر را ندیده و حرف نزده به سر خانه و زندگی خود می‌رفتند و از قضا زندگی بسیار خوبی هم داشتند. به مرور زمان کم‌کم تغییراتی در آشنایی دختر و پسر برای ازدواج شکل گرفت. دیگر دختر و پسرها می‌توانستند در مراسم خواستگاری با هم صحبت کنند. ازدواج‌هایی که تا زمان پدر و مادرهای‌مان صورت می‌گرفت کمترین میزان طلاق را داشت، گویی هرچه ساده‌تر بود و کمتر همدیگر را می‌شناختند موفق‌تر و به قول معروف بسازتر بودند.
کم‌کم ازدواج شیوه سنتی خود را از دست داد و دختر و پسر دیگر خودشان انتخاب می‌کردند و پای انتخاب‌شان با تمام مخالفت‌ها می‌ایستادند، این ازدواج‌ها با تمام مشکلاتی که داشت بازهم آمار کمتری در زمینه‌ی طلاق داشت. اما دهه‌ی ٧٠ تغییر اساسی در ازدواج ایجاد کرد، دیگر خبری از صحبت دو خانواده نبود، مکان‌های زیادی زمینه‌ساز آشنایی دو جوان شد و حتی گسترش شبکه‌های مجازی، انقلاب عظیمی در آشنایی دخترها و پسرها ایجاد کرد. این ازدواج‌ها که در سایه‌ی روشنفکری صورت می‌گرفت آمار بالایی از طلاق را هم دربرداشت.
آمار ازدواج و طلاق در سال ٩٤
براساس آمار اداره ثبت و احوال کشور در سال گذشته ۷۲۴ هزار و ۳۴۵ مورد واقعه ازدواج رخ داد که از این تعداد ۶۰۷ هزار و ۴۱۰ مورد در مناطق شهری و ۱۱۶ هزار و ۹۳۵ مورد در نقاط روستایی رخ داده است. این آمار در حالی است که براساس اعلام دفتر سلامت جمعیت و خانواده وزارت بهداشت بیش از ۱۱ میلیون دختر و پسر جوان در آستانه‌ی ازدواج قرار دارند که در حال پشت سر گذاشتن سن باروری هستند.
مقوله‌ی ازدواج در کشور آن‌قدر کمرنگ شده است که نگرانی تمامی مسئولین را در این زمینه ایجاد کرده است. این نگرانی تا جایی پیش رفت که در سال گذشته سایت‌های همسریابی قانونی شروع به کار کردند تا بتوانند دختر، پسر امروزی که به شدت به فضای مجازی وابسته است از این طریق وادار به ازدواج کنند.
هرچند که اگر و اماهایی در مورد این سایت‌ها وجود داشت اما به طور رسمی در سال گذشته دو سایت فعالیت خود را آغاز کردهاند. هنوز از کار کردن این دو سایت نگذشته بود که در سال جدید سر و کله کانال‌های تلگرامی در باب ازدواج پیدا شد. بنابه گزارش سایت خبری تحلیلی ٢٤ نام این گروه «خواستاگرام» است. که در این سایت با درج نام و عکس و اطلاعات متقاضیان ازدواج و دریافت مبلغ ٢٠ تا ٤٠ هزار تومان، شرایط ازدواج آن‌ها را فراهم می‌کنند.
در گروه تلگرامی خواستاگرام در قسمت شرایطش این موارد را درج کردهاند: «الف: با پرداخت ٢٠ هزار تومان، محیطی با عنوان «اتاق خواستاگرام» ساخته می‌شود، به این طریق امکان مذاکره شما با شخص مدنظر فراهم می‌شود. در روش الف ما نظر طرف مقابل را جویا نخواهیم شد و شبکه ازدواج هیچ مسئولیتی مبنی‌بر پذیرفتن یا نپذیرفتن، همچنین مذاکره‌کردن یا مذاکره‌نکردن طرف مقابل نخواهد داشت.در این روش در صورت مذاکره نکردن هزینه مسترد نخواهد شد.
ب: با پرداخت ٣٠ هزار تومان قبل از ساخت اتاق خواستاگرام، ضمن ارسال مشخصات و عکس شما، نظر طرف مقابل پرسیده می‌شود و در صورت مثبت‌بودن نظر طرف مقابل، اتاق خواستاگرام تشکیل می‌شود. در روش «ب» اگر طرف مقابل نپذیرفت، می‌توانید فرد دیگری را انتخاب کنید!
پ: در‌صورتی‌که تمایل ندارید مشخصات خودتان را روی سیستم خواستاگرام قرار دهید؛ ولی تصمیم دارید با فرد انتخابی خود وارد اتاق خواستاگرام شوید، باید ٤٠ هزار تومان پرداخت کنید.
در این‌صورت بدون استعلام، اتاق خواستاگرام شما فعال خواهد شد و موسسه مسئولیتی مبنی‌بر پذیرفتن یا نپذیرفتن طرف مقابل نخواهد داشت و هزینه نیز مسترد نخواهد شد.
توجه کنید که بابت هربار استعلام ١٠هزار تومان از شارژ شما کاسته می‌شود! شما می‌توانید شارژ بیشتری را برای چندین انتخاب به‌صورت هم‌زمان پرداخت و به نوبت وارد «اتاق خواستاگرام» شوید تا شارژ شما صفر شود. اولین دیدار شما حتما باید در مؤسسه یا با هماهنگی مؤسسه انجام شود».
در میان عکس‌ها و شرایطی که دختران و پسران برای ازدواج در گروه تلگرامی درج کردهاند، آگهی سمیناری به نام صندلی سفید هم به چشم می‌خورد و همین‌طور نشانی سایتی که متعلق به همین کانال تلگرامی است، بنگاهی که ازدواج دختران و پسران را جوش می‌دهد. با سرزدن به سایتی که اولین بانک اطلاعاتی مجردین کشور نام دارد، می‌شود تعداد اعضا و متقاضیان ازدواج را از طریق این سیستم هم پیدا کرد.
٣٩ نفر زیردیپلم، ٤٣٧ نفر دیپلم، ٣١٣ نفر فوق‌دیپلم، هزارو ٤٠٩ نفر کارشناسی، ٧٢٤ نفر کارشناسی ارشد، ١١٤ نفر دکترا و ٢٣ نفر پزشک عمومی، ١٣ نفر پزشک متخصص و پنج هزار و ٩٧٩ نفر هم بدون اطلاعات عضو هستند. جالب اینجاست که این افراد نسبت به سابقه‌ی ازدواج هم تفکیک شده‌‌اند.
بدون سابقه ازدواج دوهزارو ٢٤٨ نفر، متارکه‌کرده در دوران عقد ١١٦ نفر، متارکه‌کرده بدون فرزند ٣٠١ نفر، متارکه‌کرده با فرزند ٣٣٧ نفر و دارای سابقه فوت همسر ٥٣ نفر هستند. با وجود پایین بودن ازدواج در کشور و همچنین بودن سایت‌های همسریابی چقدر می‌توان به رشد چنین گروه‌هایی خرده گرفت. با توجه به اینکه در تمامی دنیا چنین گروه‌هایی مرسوم است. اما چیزی که در گروه‌های خارجی عرف و بسیار مهم است، این موضوع که طرفین تحت هیچ شرایطی نباید دروغ و اطلاعات نادرست ارائه بدهند که اگر هرکدام از طرفین ازدواج در این سایت این کار را انجام دهند، پیگرد قانونی دارد و دولت برخورد جدی می‌کند.
کانال‌های ازدواج از دید جامعه‌شناسی
مهرداد ناظری جامعه‌شناس و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی در این زمینه معتقد است: «به نظر می‌رسد با توجه به عدم شناخت دختران و پسران در جامعه‌ی ایران، وجود فضاهای مجازی تایید شده و استاندارد می‌تواند زمینه‌ی مناسب و خوبی برای آشنایی دو فرد برای شروع زندگی مشترک باشد.
اما آنچه باید در نظر داشت این است این‌گونه سایت‌ها و فضاهای مجازی صرفا می‌توانند ابزاری در راستایی آشنایی دو نفر با یکدیگر باشند و هرگز نمی‌توان از آن‌ها برای ایجاد عشق و روابط عاطفی عمیق و صمیمی استفاده کرد، چراکه صمیمیت و عشق در یک رابطه‌ی طولانی‌تر و مبتنی‌بر شناخت و آگاهی به وجود می‌آید.» ناظری در ادامه بیان کرد: «باید در نظر داشت که ازدواج در دوره‌ی مدرن بسیار پیچیده و پرپیچ و خم شده است. برخی بر این باورند که تشکیل خانواده در صورت عدم بلوغ و رعایت اصول علمی در ارتباط می‌تواند مثل یک جهنم واقعی باشد. اما اینکه چگونه می‌توانیم ازدواج ایده‌آل را در جامعه پدید آوریم که متعادل و متناسب باشد نیاز به آموزش به زوج‌های جوان دارد.
به نظر می‌رسد آنچه که تاکنون در ایران ایجاد نشده، موسسه‌ها و سازمان‌هایی است که بتوانند متولی آموزش مهارت‌های ارتباط موثر، روابط جنسی موفق، فرزندپروری و غیره باشند. لذا موسسات دوست‌یابی اگر صرفا در سطح آشنایی قدم بردارند، هرچند مثبت اما می‌توانند در طول زمان کارکرد خود را از دست بدهند.» وی در ادامه درخصوص کانال تلگرامی «خواستاگرام» گفت: «من با این فضای مجازی آشنا نیستم، اما چند نکته در مورد این‌گونه کانال‌ها باید مدنظر داشت:
١) همه‌ی کسانی که به این فضاها مراجعه می‌کنند الزاما برای ازدواج نخواهد بود و برخی در راستای سوءاستفاده و گاهی روابط جنسی ثبت‌نام خواهند کرد.
٢) یکی از معضلات فضاهای مجازی در جهان سوم این است که مردم با چهره‌های مبدل در آن‌ها حضور پیدا می‌کنند، بنابراین ما نمی‌دانیم فردی که با عکس و مشخصات خاصی خود را معرفی می‌کند، در دنیای بیرونی و در واقعیت هم همانی است که در فضای مجازی معرفی کرده است.
٣) تجربه در ایران نشان داده بیشتر کسانی که به این فضاها مراجعه می‌کنند، افراد مجرد نبوده و بیشتر متاهلینی هستند که به دنبال روابط موازی یا ازدواج‌های کوتاه‌مدت می‌گردند.
٤) در کانال‌های ازدواج آنچه اهمیت دارد وجود مشاورین حرفه‌ای و متخصص است که بتوانند به جوانان توصیه‌ها و پیشنهادات کارشناسی بدهند. من نمی‌دانم در این کانال موردنظر از این‌گونه متخصصین در راستای حمایت زوج‌ها استفاده شده است یا خیر.»
ازدواج یکی از مقوله‌های مهم زندگی است که در هر سنی باید صورت بگیرد، از آن جهت که هیچ انسانی نمی‌تواند به تنهایی زندگی کند و نیاز به یک همدم و همراه دارد. هرچقدر که انسان پدر و مادر خوبی داشته باشد و یا دوستانی که در تمامی لحظات کنارش باشد، باز هم کسی باید باشد که به قول معروف در ایام پیری سنگ صبورش شود.
ازدواج کردن یکی از انتخاب‌های اساسی زندگی است که باید با چشم و دید باز شکل گیرد، چراکه به مانند انتخاب‌های دیگر زندگی از جمله انتخاب رشته تحصیلی، منزل و ماشین و غیره که قابل تغییر است، نیست. درست است که در جامعه‌ی امروز قبح طلاق ریخته است و طلاق این روزها راحت‌تر از خود ازدواج رخ می‌دهد، متاسفانه تاثیر بدی که در ذهن انسان می‌گذارد تا سال‌ها قابل جبران نیست و می‌تواند تاثیرهای مخربی حتی در ازدواج‌های بعدی بگذارد.
در قدیم رسم بر این بود که خانواده‌ای که پسر دارد به در و همسایه می‌سپارندند که اگر دختر خوبی در محل می‌شناسند معرفی کنند یا اینکه همسایه‌ها اگر دختری را می‌شناختند به خانواده‌های پسردار معرفی می‌کردند. دختر و پسر هم همدیگر را ندیده و حرف نزده به سر خانه و زندگی خود می‌رفتند و از قضا زندگی بسیار خوبی هم داشتند. به مرور زمان کم‌کم تغییراتی در آشنایی دختر و پسر برای ازدواج شکل گرفت. دیگر دختر و پسرها می‌توانستند در مراسم خواستگاری با هم صحبت کنند. ازدواج‌هایی که تا زمان پدر و مادرهای‌مان صورت می‌گرفت کمترین میزان طلاق را داشت، گویی هرچه ساده‌تر بود و کمتر همدیگر را می‌شناختند موفق‌تر و به قول معروف بسازتر بودند.
کم‌کم ازدواج شیوه سنتی خود را از دست داد و دختر و پسر دیگر خودشان انتخاب می‌کردند و پای انتخاب‌شان با تمام مخالفت‌ها می‌ایستادند، این ازدواج‌ها با تمام مشکلاتی که داشت بازهم آمار کمتری در زمینه‌ی طلاق داشت. اما دهه‌ی ٧٠ تغییر اساسی در ازدواج ایجاد کرد، دیگر خبری از صحبت دو خانواده نبود، مکان‌های زیادی زمینه‌ساز آشنایی دو جوان شد و حتی گسترش شبکه‌های مجازی، انقلاب عظیمی در آشنایی دخترها و پسرها ایجاد کرد. این ازدواج‌ها که در سایه‌ی روشنفکری صورت می‌گرفت آمار بالایی از طلاق را هم دربرداشت.
آمار ازدواج و طلاق در سال ٩٤
براساس آمار اداره ثبت و احوال کشور در سال گذشته ۷۲۴ هزار و ۳۴۵ مورد واقعه ازدواج رخ داد که از این تعداد ۶۰۷ هزار و ۴۱۰ مورد در مناطق شهری و ۱۱۶ هزار و ۹۳۵ مورد در نقاط روستایی رخ داده است. این آمار در حالی است که براساس اعلام دفتر سلامت جمعیت و خانواده وزارت بهداشت بیش از ۱۱ میلیون دختر و پسر جوان در آستانه‌ی ازدواج قرار دارند که در حال پشت سر گذاشتن سن باروری هستند.
مقوله‌ی ازدواج در کشور آن‌قدر کمرنگ شده است که نگرانی تمامی مسئولین را در این زمینه ایجاد کرده است. این نگرانی تا جایی پیش رفت که در سال گذشته سایت‌های همسریابی قانونی شروع به کار کردند تا بتوانند دختر، پسر امروزی که به شدت به فضای مجازی وابسته است از این طریق وادار به ازدواج کنند.
هرچند که اگر و اماهایی در مورد این سایت‌ها وجود داشت اما به طور رسمی در سال گذشته دو سایت فعالیت خود را آغاز کردهاند. هنوز از کار کردن این دو سایت نگذشته بود که در سال جدید سر و کله کانال‌های تلگرامی در باب ازدواج پیدا شد. بنابه گزارش سایت خبری تحلیلی ٢٤ نام این گروه «خواستاگرام» است. که در این سایت با درج نام و عکس و اطلاعات متقاضیان ازدواج و دریافت مبلغ ٢٠ تا ٤٠ هزار تومان، شرایط ازدواج آن‌ها را فراهم می‌کنند.
در گروه تلگرامی خواستاگرام در قسمت شرایطش این موارد را درج کردهاند: «الف: با پرداخت ٢٠ هزار تومان، محیطی با عنوان «اتاق خواستاگرام» ساخته می‌شود، به این طریق امکان مذاکره شما با شخص مدنظر فراهم می‌شود. در روش الف ما نظر طرف مقابل را جویا نخواهیم شد و شبکه ازدواج هیچ مسئولیتی مبنی‌بر پذیرفتن یا نپذیرفتن، همچنین مذاکره‌کردن یا مذاکره‌نکردن طرف مقابل نخواهد داشت.در این روش در صورت مذاکره نکردن هزینه مسترد نخواهد شد.
ب: با پرداخت ٣٠ هزار تومان قبل از ساخت اتاق خواستاگرام، ضمن ارسال مشخصات و عکس شما، نظر طرف مقابل پرسیده می‌شود و در صورت مثبت‌بودن نظر طرف مقابل، اتاق خواستاگرام تشکیل می‌شود. در روش «ب» اگر طرف مقابل نپذیرفت، می‌توانید فرد دیگری را انتخاب کنید!
پ: در‌صورتی‌که تمایل ندارید مشخصات خودتان را روی سیستم خواستاگرام قرار دهید؛ ولی تصمیم دارید با فرد انتخابی خود وارد اتاق خواستاگرام شوید، باید ٤٠ هزار تومان پرداخت کنید.
در این‌صورت بدون استعلام، اتاق خواستاگرام شما فعال خواهد شد و موسسه مسئولیتی مبنی‌بر پذیرفتن یا نپذیرفتن طرف مقابل نخواهد داشت و هزینه نیز مسترد نخواهد شد.
توجه کنید که بابت هربار استعلام ١٠هزار تومان از شارژ شما کاسته می‌شود! شما می‌توانید شارژ بیشتری را برای چندین انتخاب به‌صورت هم‌زمان پرداخت و به نوبت وارد «اتاق خواستاگرام» شوید تا شارژ شما صفر شود. اولین دیدار شما حتما باید در مؤسسه یا با هماهنگی مؤسسه انجام شود».
در میان عکس‌ها و شرایطی که دختران و پسران برای ازدواج در گروه تلگرامی درج کردهاند، آگهی سمیناری به نام صندلی سفید هم به چشم می‌خورد و همین‌طور نشانی سایتی که متعلق به همین کانال تلگرامی است، بنگاهی که ازدواج دختران و پسران را جوش می‌دهد. با سرزدن به سایتی که اولین بانک اطلاعاتی مجردین کشور نام دارد، می‌شود تعداد اعضا و متقاضیان ازدواج را از طریق این سیستم هم پیدا کرد.
٣٩ نفر زیردیپلم، ٤٣٧ نفر دیپلم، ٣١٣ نفر فوق‌دیپلم، هزارو ٤٠٩ نفر کارشناسی، ٧٢٤ نفر کارشناسی ارشد، ١١٤ نفر دکترا و ٢٣ نفر پزشک عمومی، ١٣ نفر پزشک متخصص و پنج هزار و ٩٧٩ نفر هم بدون اطلاعات عضو هستند. جالب اینجاست که این افراد نسبت به سابقه‌ی ازدواج هم تفکیک شده‌‌اند.
بدون سابقه ازدواج دوهزارو ٢٤٨ نفر، متارکه‌کرده در دوران عقد ١١٦ نفر، متارکه‌کرده بدون فرزند ٣٠١ نفر، متارکه‌کرده با فرزند ٣٣٧ نفر و دارای سابقه فوت همسر ٥٣ نفر هستند. با وجود پایین بودن ازدواج در کشور و همچنین بودن سایت‌های همسریابی چقدر می‌توان به رشد چنین گروه‌هایی خرده گرفت. با توجه به اینکه در تمامی دنیا چنین گروه‌هایی مرسوم است. اما چیزی که در گروه‌های خارجی عرف و بسیار مهم است، این موضوع که طرفین تحت هیچ شرایطی نباید دروغ و اطلاعات نادرست ارائه بدهند که اگر هرکدام از طرفین ازدواج در این سایت این کار را انجام دهند، پیگرد قانونی دارد و دولت برخورد جدی می‌کند.
کانال‌های ازدواج از دید جامعه‌شناسی
مهرداد ناظری جامعه‌شناس و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی در این زمینه معتقد است: «به نظر می‌رسد با توجه به عدم شناخت دختران و پسران در جامعه‌ی ایران، وجود فضاهای مجازی تایید شده و استاندارد می‌تواند زمینه‌ی مناسب و خوبی برای آشنایی دو فرد برای شروع زندگی مشترک باشد.
اما آنچه باید در نظر داشت این است این‌گونه سایت‌ها و فضاهای مجازی صرفا می‌توانند ابزاری در راستایی آشنایی دو نفر با یکدیگر باشند و هرگز نمی‌توان از آن‌ها برای ایجاد عشق و روابط عاطفی عمیق و صمیمی استفاده کرد، چراکه صمیمیت و عشق در یک رابطه‌ی طولانی‌تر و مبتنی‌بر شناخت و آگاهی به وجود می‌آید.» ناظری در ادامه بیان کرد: «باید در نظر داشت که ازدواج در دوره‌ی مدرن بسیار پیچیده و پرپیچ و خم شده است. برخی بر این باورند که تشکیل خانواده در صورت عدم بلوغ و رعایت اصول علمی در ارتباط می‌تواند مثل یک جهنم واقعی باشد. اما اینکه چگونه می‌توانیم ازدواج ایده‌آل را در جامعه پدید آوریم که متعادل و متناسب باشد نیاز به آموزش به زوج‌های جوان دارد.
به نظر می‌رسد آنچه که تاکنون در ایران ایجاد نشده، موسسه‌ها و سازمان‌هایی است که بتوانند متولی آموزش مهارت‌های ارتباط موثر، روابط جنسی موفق، فرزندپروری و غیره باشند. لذا موسسات دوست‌یابی اگر صرفا در سطح آشنایی قدم بردارند، هرچند مثبت اما می‌توانند در طول زمان کارکرد خود را از دست بدهند.» وی در ادامه درخصوص کانال تلگرامی «خواستاگرام» گفت: «من با این فضای مجازی آشنا نیستم، اما چند نکته در مورد این‌گونه کانال‌ها باید مدنظر داشت:
١) همه‌ی کسانی که به این فضاها مراجعه می‌کنند الزاما برای ازدواج نخواهد بود و برخی در راستای سوءاستفاده و گاهی روابط جنسی ثبت‌نام خواهند کرد.
٢) یکی از معضلات فضاهای مجازی در جهان سوم این است که مردم با چهره‌های مبدل در آن‌ها حضور پیدا می‌کنند، بنابراین ما نمی‌دانیم فردی که با عکس و مشخصات خاصی خود را معرفی می‌کند، در دنیای بیرونی و در واقعیت هم همانی است که در فضای مجازی معرفی کرده است.
٣) تجربه در ایران نشان داده بیشتر کسانی که به این فضاها مراجعه می‌کنند، افراد مجرد نبوده و بیشتر متاهلینی هستند که به دنبال روابط موازی یا ازدواج‌های کوتاه‌مدت می‌گردند.
٤) در کانال‌های ازدواج آنچه اهمیت دارد وجود مشاورین حرفه‌ای و متخصص است که بتوانند به جوانان توصیه‌ها و پیشنهادات کارشناسی بدهند. من نمی‌دانم در این کانال موردنظر از این‌گونه متخصصین در راستای حمایت زوج‌ها استفاده شده است یا خیر.»
منبع:
سلامت نیوز
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼