پس کی زایمان میکنم؟

زایمان پس از موعد، از نامش پیدا است. زمانی به وجود می آید که جنین در انتهای هفته ۴۲ به دنیا نمی آید و همچنان در رحم مادر باقی می ماند. این مساله برای سلامتی مادر خطر ندارد اما پس از هفته ۴۲ جنین در معرض خطر سوءتغذیه قرار دارد.

یا ممکن است مدفوع کردن وی آغاز شود - که البته بعید است و تا پیش از تولد و تنفس این اتفاف برای کودک رخ نمی دهد یا احتمال بسیار کمی دارد - ممکن است به سینه پهلو منجر بشود. وقتی زمان زایمان عقب می افتد، پزشک باید حداکثر تا دو هفته پس از تاریخ زایمان برای تولد جنین اقداماتی انجام دهد.

برای بارداری دیرتر از زمان تعیین شده دلیل مشخصی وجود ندارد. در بسیاری مواقع، گفته می شود که مادر تاریخ آخرین پریود خود را فراموش کرده است و تصور نمی کنند که زایمان عقب افتاده است. اگر مادر، یک بار بارداری پس از موعد داشته باشد احتمال اینکه در بارداری های بعدی نیز این اتفاق روی دهد، زیاد است.

این نوع زایمان هیچ نوع خطری برای مادر ندارد. در حالی که جنین پس از هفته ۴۲ رشد کند، ممکن است توان انتقال اکسیژن و مواد غذایی به جنین کاهش پیدا کند و این امر منجر به مرگ جنین شود. اگر جنین زنده بماند نیز ممکن است با پوست چروک و پوسته شده، ناخن های بلند و حتی بافت چربی در زیر پوست متولد شود.

نوزاد ممکن است داخل رحم داخل مایع آمنیون مدفوع کند (که اصولا سبزرنگ است). اگر نوزاد این مدفوع را داخل ریه های خود بکشد، ممکن است هنگام تولد دچار سینه پهلو بشود.

درمان
روش معمول برای درمان این مشکل، چک کردن مداوم تپش قلب جنین در رحم مادر است. برای به دنیا آوردن جنین می توان از داروهایی همچون اوکسیتوسین (پیتوسین) به صورت داخل رگی استفاده کرد. اوکسیتوسین باعث می شود تا شکم دچار انقباض های طبیعی شود.

در این حالت باید رحم به طور مرتب مانیتور شود تا مشکلی برای جنین پیش نیاید. زایمان با این دارو همچون زایمان طبیعی است و مادر درد بیشتر یا مشکل دیگری را متحمل نخواهد شد.