روانشناسی نقاشی کودکان، بد نیست بدانید

کودک با تمام وجود و شخصیت ذهنی و عاطفی خود نقاشی می‌کشد. آدم، خانه،‌ درخت، ماه، خورشید و حیوانات را می‌کشند.

آدمک
نقاشی کودکان اگر در حد معمولی باشد، می‌توان گفت کودکی سازگار است. آدمک کوچک و کنار صفحه نشانه خجالتی و گوشه‌گیر بودن، کم‌بها و بی‌ارزش دانستن خود است.

آدمک‌های بزرگ نشانه کودکانی است که اختلالات عاطفی دارند.

فقدان دست یا بازو نشانه بی‌اهمیت بودن خود است.

خانه
نماد پناهگاه و دسته اصلی گرمی خانواده است که ممکن است به خانه علاقمند یا از آن متنفر باشد.

خانه دلباز مشخصه خانه سعادتمند یعنی باغچه پر از گل، درهای بلند، پنجره و دودکش است. اگر خانه بدون در ورودی در نقاشی‌های ۵ تا ۸ سال دیده شد، نشانه خجالتی بودن کودک و وابستگی شدید به مادر است. بعد از ۸ سالگی احساس خودکوچک‌بینی و تنهایی کودک، در نوجوانی نشانه شرم و حیا بیش از حد و احساسات رقیق است.

خانه به صورت قصر، پناهگاه مطلوبی برای کودک است.
خانه کوچک به شکل زندان، نشانه ناسازگاری و مشکلات درونی خانواده است. خانه با دو در یا دری 2 تکه، نشانه پدر و مادری است که از هم جدا شده‌اند که بخش اول نشانه یک زندگی مطلوب و خانوادگی و دومی نشانه زندگی تحمیل شده است.

افراد خیال‌پرداز بیشتر به کشیدن دریا و امواج آن و پرندگان می‌پردازند.

درخت
به سه قسمت ریشه، تنه و ساقه و برگ تقسیم می‌شود.

در زیر ۶ سالگی تنه درخت، بلند کشیده می‌شود ولی بعد از این سن نشانه عقب‌افتادگی فکری یا بیماری عصبی است.

درخت کوتاه و صاف، نشانه جاه‌طلبی و بلندپروازی کودک است. درخت با تنه کج، عدم ثبات و درخت با تنه صاف نشانه ثبات و رشد و یادگیری و برگ‌های درهم فرورفته، نشانه کودکی خجالتی و منزوی است.

درختی با شاخه‌های به هر سو کشیده شده، نشانه کودکی است که مسایل را به سادگی درک می‌کند و سازگار است.

خورشید و ماه
خورشید نشانه امنیت، گرما، خوشحالی و قدرت و پدر است.
خورشید به طور کامل و درخشنده نشان‌دهنده کودکی است که با پدر خود رابطه خوبی دارد.
خورشید در پشت کوه، نمایانگر رابطه نامطلوب بین کودک و پدر است.
خورشید با رنگ قرمز تند یا سیاه، نشانه ترس و اضطراب و دلهره و تشویش است.

ماه، نشانگر سستی است.
زمانی ماه درمی‌آید که خورشید، یعنی منبع زندگی رفته است. ماه اغلب در کنار قبر یا قبرستان ظاهر می‌شود.

اتومبیل
قدرت، جامعه بیرون از خانه و خانواده. کودکی که خود یا پدر را در حال رانندگی می‌کشد، نشانگر این است که این کودک، احساس مسئولیت داشته و از زندگی خارج از خانواده رضایت دارد.

حیوانات
کارهای اشتباه خود را در غالب حیوانات می‌کشند. کودکی که حیوانی درنده می‌کشد،‌ نشانه تندخویی یا عدم مهر و محبت در خانواده است.

کودک به کمک نقاشی،‌ کشمکش‌ها و دلهره‌هایش را بیان می‌کند.

خط
خط ممکن است ضخیم، نازک، خط و نقطه، خط مداوم، عمودی، افقی، زاویه‌دار و مارپیچ باشد. از روی خط می‌توان به غم و شادی، عصبانیت و اطمینان کودک پی برد.

در خوشحالی و راحتی، خط بارزتر و بلندتر، در ضعف و عصبانیت خط فشرده‌تر و کوتاه‌‌تر می‌شود. در هنگام پرخاشگری، خط‌ها قطعه قطعه و پیچیده می‌شوند. اگر کودک جوش و خروش کم و ناتوانی داشته باشد، خطوط با پررنگی و نیروی زیاد شروع می‌شود و با بی‌رنگی تمام می‌شود.

اگر در قسمت‌هایی از ترکیب نقاشی خط‌خطی وجود داشته باشد، نشان از وجود مشکلات عاطفی و دلهره است.

فضای نقاشی
فضا در نقاشی اهمیت زیادی دارد. کودکانی که متناسب با کاغذ نقاشی می‌کنند، کودکانی هستند که آرامش دارند. اگر نقاشی از کادر یا کاغذ خارج شود، 3 حالت دارد:

1- کودکانی که عقب‌افتادگی دارند؛ یعنی ضعف عضلانی دارند.
۲- کودکانی که به خود بی‌اعتماد هستند.
3- کودکانی که کمبود محبت دارند.

اگر کودک در گوشه کاغذ نقاشی بکشد، یعنی کم‌رو و خجالتی است.

نقاشی اگر در بالای کاغذ کشیده شود، نشانه ارزش‌گذاری به خود و اعتماد به نفس است.

اگر او تمایل دارد که در پایین کاغذ نقاشی بکشد، به این معنا است که کمتر شیفته شوند.

اگر کودک شما چپ دست نباشد و تمایل دارد که در گوشه چپ کاغذ نقاشی بکشد، نشانه غم و اندوه و گوشه‌گیری او است.