کوچک بودن اندام تناسلی، نگرانی والدین نوزاد!
در یک دهه اخیر بسیاری از مردان نسبت به اندازه دستگاه تناسلی خود اظهار نگرانی میکنند و کم نیستند والدین پسر بچههایی که آنها نیز همین نگرانی را دارند.
نگرانی والدین از فرزندان پسر
در یک دهه اخیر بسیاری از مردان نسبت به اندازه دستگاه تناسلی خود اظهار نگرانی میکنند و کم نیستند والدین پسر بچههایی که آنها نیز همین نگرانی را دارند. علت اصلی هم برهم خوردن استانداردهای جامعه و تبلیغات سوء و ارائه اطلاعات کاملا نادرست توسط شبکههای ماهوارهای، اینترنت و رسانههای زرد است. این شبکههای تبلیغاتی با ارائه برنامههایی به بیننده القاء میکنند که دارای مشکل است و برای رفع مشکل باید از محصولات آنها استفاده کند.کوچکی واقعی اندازه دستگاه تناسلی در مردان بیماری بسیار نادری است. البته مثل هر بیماری دیگر، کوچکی واقعی دستگاه تناسلی در مردان یا «کوچکی مرضی دستگاه تناسلی» تعریف علمی خاص خود را دارد و صرف ادعای فرد، نمیتواند دلیل وجود مشکل در وی باشد. ممکن است فرد انتظارات خاصی از خود داشته باشد که دلیل وجود بیماری نیست. هر پسر بچه بالای یک سال که طول دستگاه تناسلی وی در حالت کشیده کمتر از 1/9 سانتیمتر است، باید مورد بررسی قرار گیرد. علل زیادی برای آلت تناسلی کوچک در پسر بچهها وجود دارد که اگر بموقع تشخیص داده شوند، کمک زیادی میتوان به این کودکان کرد.
امروزه با پیشرفت فناوری حتی میتوان در ماههای آخر بارداری با سونوگرافی داخل رحم مادر این بیماری را در جنین پسر تشخیص داد. نکته قابل ذکر این است که در کودکان چاق، آلت تناسلی در زیر چربی ناحیه عانه مخفی میشود که اصطلاحا به آن «آلت تناسلی دفن شده یا مخفی شده» میگویند و این با آلت تناسلی کوچک فرق میکند. در بسیاری از موارد با بزرگ شدن کودک و کاهش وزنش، این مشکل برطرف میشود ولی گاهی جهت برطرف شدن آن به عمل جراحی نیاز دارد.تشخیص زود و بموقع «کوچکی واقعی دستگاه تناسلی» اهمیت بسیاری دارد چون با درمان مناسب و بموقع، این کودکان تقریباً دستگاه تناسلی طبیعی خواهند داشت. اندازه آلت تناسلی در سن بلوغ رابطه مستقیم با زمان درمان دارد. هر قدر درمان زودتر انجام شود، اندازه آلت تناسلی در سن بلوغ نزدیک تر به میزان طبیعی خواهد بود. شاید بد نباشد موضوع را با مثال، قابل فهمتر کنیم. مثلا طول متوسط طبیعی آلت تناسلی کشیده شده در نوزاد 30 هفتهای 1/5 سانتیمتر، نوزاد 34 هفتهای 2/5 سانتیمتر، کودک دو ساله 2/6 سانتیمتر، کودک چهار ساله 3/3 سانتیمتر، کودک هفت ساله 3/8 سانتیمتر، کودک ده ساله 3/9 سانتیمتر و بالغین 9/3 سانتیمتر
حد استاندارد است.
برای درمان «کوچکی واقعی دستگاه تناسلی» دو راه وجود دارد؛ دارودرمانی که بیشتر قبل از ۱۴ سالگی مؤثر است و عمل جراحی که بعد از سن بلوغ انجام میشود. در این میان هیچ دستگاهی که مورد تأئید مجامع علمی معتبر باشد، برای تغییر قابل ملاحظه اندازه آلت تناسلی وجود ندارد و دستگاههایی که در اینترنت یا شبکههای ماهوارهای تبلیغ میشوند، فقط موهومات هستند.
این دستگاهها نهتنها بیفایدهاند، بلکه در مواردی عوارض زیانبار شدیدی را نیز به همراه دارند. همین سودجویان داروهایی را تبلیغ میکنند که معتقدند صد در صد مؤثر و تضمینی هستند، اما به نظر من واقعیت ندارند و خوانندگان به هیچ وجه نباید در دام این افراد و تبلیغات بیفتند. فراموش نکنید افراد بالغ چاق که دارای کوچکی واقعی دستگاه تناسلی هستند، در ابتدا باید وزنشان را کاهش دهند (وزن ایدهآل = قد منهای ۱۰۰) و سپس تحت عمل جراحی قرار بگیرند. البته عمل جراحی بسیار کمککننده است ولی انتظارات نامعقول بعضی از بیماران را برآورده نمیکند.
منبع:
جام جم
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼