بارداری پرخطر چیست؟ (۳)
در موارد نادر، ممکن است مایع آمنیوتیک کمتر از حد طبیعی باشد که این مورد از حاملگی‌های پرخطر محسوب می‌شود. همچنین بارداری دوقلویی یا چندقلویی هم نسبت به بارداری تک قلویی از ریسک بالاتری برخوردار است.
کم بودن مایع آمنیوتیک در موارد بسیار نادر ممکن است حجم مایع آمنیوتیک بسیار کم شود.
علل کم شدن مایع آمنیوتیک
1- نشت مایع از کیسه آب
شایع ترین علت آن سوراخ شدن یا پارگی کیسه آب قبل از موعد زایمان است.
۲- حاملگی طول کشیده
با پیشرفت حاملگی، آرام آرام مایع اطراف جنین کم شده و جای بیشتری برای رشد می دهد. در صورتی که موعد زایمان برسد و زایمان اتفاق نیفتد (زایمان دیررس)، آب بیشتری جذب شده و اطراف جنین تقریبا خشک می شود.
3- عفونت داخل رحمی
ابتلا به برخی عفونت ها می تواند سبب کم شدن میزان مایع گردد.
۴- ناهنجاری های جنینی
بعضی مشکلات ژنتیکی و برخی از ناهنجاری های جنینی مانند نقص در تشکیل کلیه، انسداد مجرای خروجی ادرار و ... می توانند باعث کاهش مایع شوند.
5- داروها
مصرف بعضی داروها در دوران بارداری از قبیل برخی مسکن ها نیز باعث کاهش حجم مایع درون کیسه آب می شود.
۶- ناشناخته
گاهی بدون وجود هیچ مشکلی، حجم مایع به طور خود به خود کاهش می یابد.
علائم
اگر کمبود مایع شدید باشد، رحم، کوچک تر از حد طبیعی برای آن مرحله از حاملگی به نظر می رسد وگرنه در اکثر موارد، کم شدن حجم آب، به طور اتفاقی و در سونوگرافی تشخیص داده می شود.
تشخیص
پزشک با انجام یک سونوگرافی معمولی می تواند به راحتی، کاهش حجم مایع را تشخیص دهد.
درمان
مصرف مایعات فراوان توسط مادر :
پزشکان عقیده دارند که اگر مادر مایعات فراوان مصرف کند؛ مثلا حدود 2 لیتر آب در طی چند ساعت، می تواند به افزایش حجم مایع آمنیوتیک کمک کند. البته این روش در مرحله تحقیق می باشد و هنوز ثابت نشده است.
تزریق مایع به داخل کیسه آب : در این روش، مایع خاصی از طریق واژن یا شکم به داخل کیسه آب تزریق می شود. البته این روش به عنوان یک راه درمان، در ایران کاربرد ندارد.
تاثیر کم بودن مایع آمنیوتیک بر بارداری و زایمان
1- در موارد کاهش مایع، مرگ و میر جنین در طی بارداری یا نوزاد در طی زایمان یا پس از آن، 40 تا 50 برابر حاملگی های عادی است.
۲- اگر کم شدن مایع آمنیوتیک در سن جنینی که ریه ها تکامل می یابند رخ دهد، می تواند از رشد مناسب ریه های او جلوگیری کند.
3- به دلیل کمبود جا برای جنین که ناشی از کمبود مایع است، دست ها و پاهای او در معرض فشار قرار می گیرند و کج و بد شکل می شوند مانند چماقی شدن پاها.
۴- بد شکلی سر و صورت مانند دراز شدن سر، بینی پخ و ... نیز ممکن است در این نوزادان دیده شود.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼