قرص آهن در دوران حاملگی، الزامیست؟
مصرف آهن در موقع خواب یا در وسط غذا، احتمال بروز علائم سوء هاضمه را به حداقل می‌رساند.
در دوران بارداری نیاز به آهن افزایش می‌یابد که می‌تواند به دلیل افزایش حجم خون مادر و نیاز جنین برای ساخت گلبول‌های قرمز خون باشد.
از آن‌جا که نیاز به آهن در طی ۴ماه اول حاملگی کم است، در طی این مدت تجویز قرص آهن ضرورتی ندارد. مصرف نکردن قرص آهن در طی سه ماهه‌ی اول حاملگی،از تهوع و استفراغ شدید که در این دوران شایع است، جلوگیری می کند، زیرا از عوارض مصرف آهن، تهوع و استفراغ است. اکثر خانم‌ها در طی ۳ماهه‌ی اول بارداری دچار تهوع می شوند و اگر آهن را به‌صورت مکمل دریافت کنند، این حالت تشدید می‌شود.
از آن‌جا که نیاز به آهن در طی ۴ماه اول حاملگی کم است، در طی این مدت تجویز قرص آهن ضرورتی ندارد. مصرف نکردن قرص آهن در طی سه ماهه‌ی اول حاملگی،از تهوع و استفراغ شدید که در این دوران شایع است، جلوگیری می کند، زیرا از عوارض مصرف آهن، تهوع و استفراغ است. اکثر خانم‌ها در طی ۳ماهه‌ی اول بارداری دچار تهوع می شوند و اگر آهن را به‌صورت مکمل دریافت کنند، این حالت تشدید می‌شود.
مصرف آهن در موقع خواب یا در وسط غذا، احتمال بروز علائم سوء هاضمه را به حداقل می‌رساند. البته یک نگرانی که وجود دارد، مربوط به خانم‌هایی است که ذخیره‌ی مناسبی از آهن دارند( نیاز به قرص آهن ندارند) و ممکن است مانند سایر خانم‌های باردار، مکمل آهن دریافت کنند. هم‌چنین ممکن است به علت درایفت زیاد آهن دچار سوزش معده، اسهال یا یبوست و گرفتگی عضلات شوند.
البته مکانیسم دفاعی بدن در این موارد کمک می‌کند و در کسانی که به آهن اضافی نیاز ندارند، مقداری از آهن اضافی توسط روده جذب نمی‌شود.
اگر خانم بارداری دچار یکی از عوارض دریافت زیاد آهن شود ممکن است، میزان آهن مصرفی وی بیش از 30میلی‌گرم در روز باشد یا نیازی به دریافت مکمل آهن نداشته باشد.
برای خانم‌هایی که چند قلویی زایی دارند یا دچار کم‌خونی ناشی از فقر آهن هستند، مصرف روزانه‌ی بیش از 30میلی‌گرم آهن ضروری می‌باشد و این مقدار در حدود 100- 60 میلی‌گرم توصیه شده است.
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼