شیر پاستوریزه برای کودکان، مناسبه؟
شیر در سال دوم زندگی (چه شیرمادر باشد، چه شیرگاو) فقط ۳۰ درصد نیاز کودک را تامین می‌کند.
شیر در سال دوم زندگی (چه شیرمادر باشد، چه شیرگاو) فقط ۳۰ درصد نیاز کودک را تامین می‌کند.
متخصصان گوارش کودک معتقدند بعد از یک‌سالگی می‌توان به کودک روزانه حدود نیم لیتر شیرگاو داد، اما این کار اصولی دارد؛ ابتدا باید شیر را رقیق کنید یعنی یک دوم از این نیم لیتر، آب جوشیده سرد شده باشد. پس از یکی، دو ماه، می توان از دو سوم شیر و یک سوم آب و بعد از مدتی فقط شیر استفاده کرد. در این مورد با دکتر کلانتری، متخصص کودکان گفت‌وگو کرده‌ایم تا بدانیم از چه زمانی و چگونه باید از شیرپاستوریزه برای تغذیه کودک استفاده کرد.
از چه سنی می‌توان به کودک شیر پاستوریزه داد؟
معمولا کودکان شیرمادرخوار تا زمانی که شیرمادر می‌خورند، یعنی تا 2 سالگی، نیازی به شیرپاستوریزه ندارند. به عبارتی در 6 ماه اول زندگی فقط شیرمادر، 6 ماه دوم شیرمادر به اضافه غذای کمکی و از 12 تا 24 ماهگی ابتدا غذای خانواده و بعد شیرمادر برای آنها کافی است. پس از قطع شیرمادر، می‌توان به‌تدریج مصرف شیرپاستوریزه را شروع کرد. البته شیرپاستوریزه در 6 ماهه دوم زندگی کودک در غذاهایی مانند فرنی، حریره‌بادام و پوره‌ها استفاده می‌شود و یکی از اجزای غذای کودک است ولی به صورت نوشیدنی به کودک داده نمی‌شود.
آیا کودکانی که از شیرمادر محرومند، باید همراه شیرپاستوریزه از مکملی هم استفاده کنند؟
شیر در سال دوم زندگی (چه شیرمادر باشد، چه شیرگاو) فقط ۳۰ درصد نیاز کودک را تامین می‌کند، بنابراین اگر کودکی فقط شیر بخورد، مطمئنا دچار سوءتغذیه خواهد شد. ضمن اینکه غلظت پروتئین‌ها، انرژی، املاح و ویتامین‌ها در شیرمادر یا شیرپاستوریزه قطعا نمی‌توانند نیازهای کودک را برآورده کنند بنابراین باید به او غذاهای سفت‌تر هم داد. غذای سفت، آب کمتر و موادغذایی بیشتری دارد. به همین دلیل است که خوراک کودک در سال دوم زندگی باید ۷۰ درصد غذا و ۳۰ درصد شیر باشد.
آیا برای بچه‌هایی که علاقه‌ای به خوردن شیر ندارند، می‌توان این ۳۰ درصد را از سایر فرآورده‌های لبنی تامین کرد؟
بله، معده کودکان طبقه‌بندی نشده است که بگوییم این حفره، حفره شیر است و اگر کودکی شیر نخورد، حفره شیرش خالی می‌ماند. اتفاقا در سال دوم زندگی کودک بهتر است بیشتر روی غذای او تمرکز کنیم چون میزان املاح، پروتئین و ویتامین‌های موجود در شیر تامین‌کننده همه نیازهای کودک نیست و معده کودک نباید با شیر پر شود.
آنچه در شیر برای ما اهمیت دارد و باید حتما به آن توجه کنیم، املاح، به خصوص کلسیم، برخی چربی‌های خاص شیرگاو و نوعی پروتئین است که به‌خصوص کودکانی که از شیرمادر محرومند، دچار کمبود این مواد خواهند شد. غذاها در این موارد منبع خوبی نیستند؛ مثلا ممکن است کودکی آهن مورد نیاز بدنش را از انواع سبزی‌ها دریافت کند ولی آهن سبزی‌ها کیفیت و جذب بسیار پایین و در مواقعی حتی عوارضی دارد در حالی که شیر، کلسیم بسیار مرغوب و مطلوب است.
اگر کودکی شیر نخورد، نگران کمبود کلسیم در او می‌شویم. در این مواقع به خانواده‌ها توصیه می‌کنیم تلاششان را برای شیر خوردن کودک بیشتر کنند مثلا روزی چند بار لیوان شیر را جلوی چشم کودک بیاورند و ببرند تا شیر را ببیند. حتی والدین و سایر افرادی که کودک به آنها علاقه‌مند است، می‌توانند در حضور کودک شیر بنوشند.
اگر کودک با هر ترفندی حاضر به شیر خوردن نشد چه کنیم؟
در این صورت می‌توان شیر را در ترکیب با غذاها به او داد؛ مثلا می‌توان در سوپ، فرنی و پوره کودک شیر ریخت و میزان موردنیاز شیر کودک را در غذاهایش جبران کرد. حتی می‌توان فرآورده‌های دیگر شیر مانند ماست، پنیر، کشک، دوغ و... را به کودک داد. به هر حال کودک به یکی از این فرآورده‌ها علاقه نشان خواهد داد. ولی اگر کودکی از خوردن غذاهای حاوی شیر و لبنیات هم طفره رفت، می‌توان با بستنی‌های پاستوریزه این نقص را جبران کرد. کودکان معمولا به بستنی علاقه دارند و آن را راحت‌تر از سایر ترکیب‌های لبنی می‌خورند.
نظرتان در مورد ترکیب شیر با موادی مثل کاکائو، موز، عسل و... چیست؟
معمولا توصیه می‌شود کودکان در سال دوم زندگی شیر خالص و بدون افزودنی بنوشند زیرا بعضی از این مواد آلرژی‌زا هستند و ممکن است مشکلاتی را برای کودک ایجاد کنند. با این حال اگر مادر خودش این شیرها را در خانه تهیه کند، بهتر است. مثلا مادر می‌تواند مقداری موز یا کمی کاکائو را با شیر مخلوط و کمی آن را مزه‌دار کند تا میل کودک به خوردن آن افزایش یابد. توجه داشته باشید که زیاد از این مواد برای مزه‌دار کردن شیر استفاده نکنید زیرا هدف ما خوراندن شیر به کودک است نه مثلا کاکائو. بعضی از کودکان با مزه شیر مشکلی ندارند اما رنگ سفید آن را دوست ندارند. این کودکان شیرهای بسته‌بندی را به‌راحتی می‌خورند اما شیری که داخل لیوان ریخته شده است، نه. در این صورت یا می‌توان شیرهای پاکتی برای کودک تهیه کرد یا با اضافه کردن مقداری میوه یا مقدار بسیار ناچیزی کاکائو به شیر، رنگ سفید شیر را تغییر داد.
برای تامین کلسیم، قره‌قروت را هم توصیه می‌کنید؟
قره‌قورت یکی از منابع سنتی و غنی از کلسیم است. قره‌قروت باید حتما بهداشتی و سالم باشد و آلودگی نداشته باشد. در این صورت می‌توان مقدار کمی از آن را در مثلا آش یا سوپ کودک ریخت و به او داد، اما مصرف زیاد آن با توجه به غلظتی که دارد، مناسب نیست.
کودک باید چه مقدار یا چند فنجان شیر در سنین مختلف رشد بخورد تا کلسیم موردنیازش تامین شود؟
در مورد کودکانی که تا 2 سالگی شیرمادر می‌خورند، نگرانی در مورد کمبود کلسیم وجود ندارد ولی بعد از 2 سالگی که شیرمادر قطع می‌شود، توصیه می‌کنیم هر کودک روزی حداقل نیم لیتر که معادل 2 لیوان است، شیر بنوشد. البته هر کودکی باید 4 واحد از مواد لبنی استفاده کند که 2 واحد آن شیر است. 2 واحد باقیمانده را باید با ماست، پنیر، دوغ، کشک و سایر فرآورده‌های لبنی جبران کرد. اگر میزان شیر بیش از 2 واحد باشد، احتمال کم‌خونی ناشی از فقرآهن بالا می‌رود. متاسفانه خوردن شیر زیاد گاهی خونریزی‌های میکروسکوپی در روده کودکان ایجاد و آنها را دچار کم‌خونی می‌کند.
این 4 واحد لبنیات یا 2 لیوان شیر تا چه سنی مناسب است؟
معمولا تا ۶-۵ سالگی این روند ادامه دارد و نیازهای کودک را تا آن زمان پوشش می‌دهد.
گاهی در مسافرت به مناطق روستایی و... والدین به شیر خالص گاو، گوسفند، بز یا حتی شتر دسترسی دارند. آیا می‌توانند از این شیرها هم برای تغذیه کودکانشان استفاده کنند؟
این مساله به سن کودک بستگی دارد. کودکی که بالای یک سال سن دارد و شیرپاستوریزه هم می‌خورد، می‌تواند این شیرها را هم بخورد و جای نگرانی نیست ولی این کار چند شرط دارد؛ مادر باید 2 لیوان شیر که کودکان باید طی 24 ساعت بخورند، در ظرف تمیزی بریزد و اندازه‌گیری کند و آن را بجوشاند. وقتی شیر به مرحله جوش رسید، باید 5 تا 10 دقیقه در این مرحله بماند و بجوشد. یعنی به محض اینکه شیر به مرحله جوش رسید، نمی‌توان آن را برداشت زیرا شیر حاوی میکروب‌هایی مانند میکروب عامل تب مالت است که برای کودکان خطرناک است و با جوشیدن زیاد از بین می‌رود. پس از اینکه این زمان طی شد، باید شیر را داخل ظرف اولی که در آن شیر را اندازه‌گیری‌کرده، بریزد.
البته ظرف باید کاملا شسته و تمیز شده باشد. قطعا میزان شیرجوشیده از شیر اولی که اندازه‌گیری شده بوده، کمتر است چون مقداری از آن در اثر جوشیدن تبخیر شده است. این میزان کم‌شده، با آب جوشیده سرد‌شده پر شود زیرا غلظت برخی از املاح مانند کلسیم، فسفر و سدیم در شیر جوشیده طبیعی گاو آنقدر زیاد است که کودک را دچار مشکل خواهد کرد. شیر هر چه غلیظ‌تر باشد، بهتر نیست بلکه ترکیب شیرگاو، گوسفند، بز یا شتر باید به شیرمادر شبیه باشد.
متخصصان گوارش کودک معتقدند بعد از یک‌سالگی می‌توان به کودک روزانه حدود نیم لیتر شیرگاو داد، اما این کار اصولی دارد؛ ابتدا باید شیر را رقیق کنید یعنی یک دوم از این نیم لیتر، آب جوشیده سرد شده باشد. پس از یکی، دو ماه، می توان از دو سوم شیر و یک سوم آب و بعد از مدتی فقط شیر استفاده کرد. در این مورد با دکتر کلانتری، متخصص کودکان گفت‌وگو کرده‌ایم تا بدانیم از چه زمانی و چگونه باید از شیرپاستوریزه برای تغذیه کودک استفاده کرد.
از چه سنی می‌توان به کودک شیر پاستوریزه داد؟
معمولا کودکان شیرمادرخوار تا زمانی که شیرمادر می‌خورند، یعنی تا 2 سالگی، نیازی به شیرپاستوریزه ندارند. به عبارتی در 6 ماه اول زندگی فقط شیرمادر، 6 ماه دوم شیرمادر به اضافه غذای کمکی و از 12 تا 24 ماهگی ابتدا غذای خانواده و بعد شیرمادر برای آنها کافی است. پس از قطع شیرمادر، می‌توان به‌تدریج مصرف شیرپاستوریزه را شروع کرد. البته شیرپاستوریزه در 6 ماهه دوم زندگی کودک در غذاهایی مانند فرنی، حریره‌بادام و پوره‌ها استفاده می‌شود و یکی از اجزای غذای کودک است ولی به صورت نوشیدنی به کودک داده نمی‌شود.
آیا کودکانی که از شیرمادر محرومند، باید همراه شیرپاستوریزه از مکملی هم استفاده کنند؟
شیر در سال دوم زندگی (چه شیرمادر باشد، چه شیرگاو) فقط ۳۰ درصد نیاز کودک را تامین می‌کند، بنابراین اگر کودکی فقط شیر بخورد، مطمئنا دچار سوءتغذیه خواهد شد. ضمن اینکه غلظت پروتئین‌ها، انرژی، املاح و ویتامین‌ها در شیرمادر یا شیرپاستوریزه قطعا نمی‌توانند نیازهای کودک را برآورده کنند بنابراین باید به او غذاهای سفت‌تر هم داد. غذای سفت، آب کمتر و موادغذایی بیشتری دارد. به همین دلیل است که خوراک کودک در سال دوم زندگی باید ۷۰ درصد غذا و ۳۰ درصد شیر باشد.
آیا برای بچه‌هایی که علاقه‌ای به خوردن شیر ندارند، می‌توان این ۳۰ درصد را از سایر فرآورده‌های لبنی تامین کرد؟
بله، معده کودکان طبقه‌بندی نشده است که بگوییم این حفره، حفره شیر است و اگر کودکی شیر نخورد، حفره شیرش خالی می‌ماند. اتفاقا در سال دوم زندگی کودک بهتر است بیشتر روی غذای او تمرکز کنیم چون میزان املاح، پروتئین و ویتامین‌های موجود در شیر تامین‌کننده همه نیازهای کودک نیست و معده کودک نباید با شیر پر شود.
آنچه در شیر برای ما اهمیت دارد و باید حتما به آن توجه کنیم، املاح، به خصوص کلسیم، برخی چربی‌های خاص شیرگاو و نوعی پروتئین است که به‌خصوص کودکانی که از شیرمادر محرومند، دچار کمبود این مواد خواهند شد. غذاها در این موارد منبع خوبی نیستند؛ مثلا ممکن است کودکی آهن مورد نیاز بدنش را از انواع سبزی‌ها دریافت کند ولی آهن سبزی‌ها کیفیت و جذب بسیار پایین و در مواقعی حتی عوارضی دارد در حالی که شیر، کلسیم بسیار مرغوب و مطلوب است.
اگر کودکی شیر نخورد، نگران کمبود کلسیم در او می‌شویم. در این مواقع به خانواده‌ها توصیه می‌کنیم تلاششان را برای شیر خوردن کودک بیشتر کنند مثلا روزی چند بار لیوان شیر را جلوی چشم کودک بیاورند و ببرند تا شیر را ببیند. حتی والدین و سایر افرادی که کودک به آنها علاقه‌مند است، می‌توانند در حضور کودک شیر بنوشند.
اگر کودک با هر ترفندی حاضر به شیر خوردن نشد چه کنیم؟
در این صورت می‌توان شیر را در ترکیب با غذاها به او داد؛ مثلا می‌توان در سوپ، فرنی و پوره کودک شیر ریخت و میزان موردنیاز شیر کودک را در غذاهایش جبران کرد. حتی می‌توان فرآورده‌های دیگر شیر مانند ماست، پنیر، کشک، دوغ و... را به کودک داد. به هر حال کودک به یکی از این فرآورده‌ها علاقه نشان خواهد داد. ولی اگر کودکی از خوردن غذاهای حاوی شیر و لبنیات هم طفره رفت، می‌توان با بستنی‌های پاستوریزه این نقص را جبران کرد. کودکان معمولا به بستنی علاقه دارند و آن را راحت‌تر از سایر ترکیب‌های لبنی می‌خورند.
نظرتان در مورد ترکیب شیر با موادی مثل کاکائو، موز، عسل و... چیست؟
معمولا توصیه می‌شود کودکان در سال دوم زندگی شیر خالص و بدون افزودنی بنوشند زیرا بعضی از این مواد آلرژی‌زا هستند و ممکن است مشکلاتی را برای کودک ایجاد کنند. با این حال اگر مادر خودش این شیرها را در خانه تهیه کند، بهتر است. مثلا مادر می‌تواند مقداری موز یا کمی کاکائو را با شیر مخلوط و کمی آن را مزه‌دار کند تا میل کودک به خوردن آن افزایش یابد. توجه داشته باشید که زیاد از این مواد برای مزه‌دار کردن شیر استفاده نکنید زیرا هدف ما خوراندن شیر به کودک است نه مثلا کاکائو. بعضی از کودکان با مزه شیر مشکلی ندارند اما رنگ سفید آن را دوست ندارند. این کودکان شیرهای بسته‌بندی را به‌راحتی می‌خورند اما شیری که داخل لیوان ریخته شده است، نه. در این صورت یا می‌توان شیرهای پاکتی برای کودک تهیه کرد یا با اضافه کردن مقداری میوه یا مقدار بسیار ناچیزی کاکائو به شیر، رنگ سفید شیر را تغییر داد.
برای تامین کلسیم، قره‌قروت را هم توصیه می‌کنید؟
قره‌قورت یکی از منابع سنتی و غنی از کلسیم است. قره‌قروت باید حتما بهداشتی و سالم باشد و آلودگی نداشته باشد. در این صورت می‌توان مقدار کمی از آن را در مثلا آش یا سوپ کودک ریخت و به او داد، اما مصرف زیاد آن با توجه به غلظتی که دارد، مناسب نیست.
کودک باید چه مقدار یا چند فنجان شیر در سنین مختلف رشد بخورد تا کلسیم موردنیازش تامین شود؟
در مورد کودکانی که تا 2 سالگی شیرمادر می‌خورند، نگرانی در مورد کمبود کلسیم وجود ندارد ولی بعد از 2 سالگی که شیرمادر قطع می‌شود، توصیه می‌کنیم هر کودک روزی حداقل نیم لیتر که معادل 2 لیوان است، شیر بنوشد. البته هر کودکی باید 4 واحد از مواد لبنی استفاده کند که 2 واحد آن شیر است. 2 واحد باقیمانده را باید با ماست، پنیر، دوغ، کشک و سایر فرآورده‌های لبنی جبران کرد. اگر میزان شیر بیش از 2 واحد باشد، احتمال کم‌خونی ناشی از فقرآهن بالا می‌رود. متاسفانه خوردن شیر زیاد گاهی خونریزی‌های میکروسکوپی در روده کودکان ایجاد و آنها را دچار کم‌خونی می‌کند.
این 4 واحد لبنیات یا 2 لیوان شیر تا چه سنی مناسب است؟
معمولا تا ۶-۵ سالگی این روند ادامه دارد و نیازهای کودک را تا آن زمان پوشش می‌دهد.
گاهی در مسافرت به مناطق روستایی و... والدین به شیر خالص گاو، گوسفند، بز یا حتی شتر دسترسی دارند. آیا می‌توانند از این شیرها هم برای تغذیه کودکانشان استفاده کنند؟
این مساله به سن کودک بستگی دارد. کودکی که بالای یک سال سن دارد و شیرپاستوریزه هم می‌خورد، می‌تواند این شیرها را هم بخورد و جای نگرانی نیست ولی این کار چند شرط دارد؛ مادر باید 2 لیوان شیر که کودکان باید طی 24 ساعت بخورند، در ظرف تمیزی بریزد و اندازه‌گیری کند و آن را بجوشاند. وقتی شیر به مرحله جوش رسید، باید 5 تا 10 دقیقه در این مرحله بماند و بجوشد. یعنی به محض اینکه شیر به مرحله جوش رسید، نمی‌توان آن را برداشت زیرا شیر حاوی میکروب‌هایی مانند میکروب عامل تب مالت است که برای کودکان خطرناک است و با جوشیدن زیاد از بین می‌رود. پس از اینکه این زمان طی شد، باید شیر را داخل ظرف اولی که در آن شیر را اندازه‌گیری‌کرده، بریزد.
البته ظرف باید کاملا شسته و تمیز شده باشد. قطعا میزان شیرجوشیده از شیر اولی که اندازه‌گیری شده بوده، کمتر است چون مقداری از آن در اثر جوشیدن تبخیر شده است. این میزان کم‌شده، با آب جوشیده سرد‌شده پر شود زیرا غلظت برخی از املاح مانند کلسیم، فسفر و سدیم در شیر جوشیده طبیعی گاو آنقدر زیاد است که کودک را دچار مشکل خواهد کرد. شیر هر چه غلیظ‌تر باشد، بهتر نیست بلکه ترکیب شیرگاو، گوسفند، بز یا شتر باید به شیرمادر شبیه باشد.
منبع:
خبر نو
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼