نزدیکی در دوران بارداری، ده نکته

در دوران بارداری به‌ویژه در سه‌ماهه اول آن، با تغییر در میزان هورمون‌ها، میل جنسی‌خانم‌ها هم کاهش پیدا می‌کند. اما مشکل از جایی شروع می‌شود که بسیاری از آنها تصور می‌کنند اگر با همسرشان نزدیکی داشته باشند ممکن است به جنین آسیب برسد و یا او دچار اختلال شود. بنابر‌این ما به سراغ پریسا الماسی، کارشناس مامایی، رفتیم و از او درباره این نگرانی بزرگ خانم‌ها در بارداری پرسیدیم.

الماسی درباره نزدیکی همسران در دوران بارداری می‌‌گوید: اگر خانم بارداری از نظر شرایط جسمی در وضعیت خاصی نباشد یا طبق نظر پزشک از نزدیکی منع نشده باشد، می‌تواند با همسرش رابطه جنسی برقرار کند، البته نکاتی بهداشتی درباره برقراری رابطه در دوران بارداری وجود دارد که به آن اشاره می‌کنم.

بهداشت جنسی در بارداری

1- بعضی از خانم‌ها در دوران بارداری به‌ویژه در سه ماهه اول و همچنین مدتی پس از زایمان تحت تأثیر تغییرات هورمونی و جسمانی ناشی از بارداری، با کاهش میل جنسی رو‌به‌رو می‌شوند.

2- نگرانی خانم‌ها درباره بارداری، فرزند‌شان و سلامتی او و احساس این که اندام‌شان، از فرم عادی خارج شده از نظر روحی می‌تواند از میزان تمایلات جنسی خانم بکاهد. از نظر جسمی، تهوع، استفراغ و خستگی درسه ماهه اول و افزایش وزن، تغییرفرم شکم، حساسیت پستان‌ها، افزایش ترشحات رحمی و عفونت‌های قارچی درسه ماهه آخر در کاهش میل جنسی خانم‌ها موثرند.

البته به علت افزایش میزان هورمون‌های جنسی و جریان خون لگنی، طبیعی است که تمایل جنسی خانم‌های باردار بیشتر می‌شود. اما برخلاف نگرانی خانم‌ها از اندام جدیدشان، بسیاری از آقایان از فرم جدید بدن همسر‌شان راضی هستند و رابطه جنسی را نوعی نزدیک‌تر شدن به شرایط جدید همسر‌شان می‌دانند. به همین دلیل معمولاً آنها شرایط همسر‌شان را در نظر می‌گیرند و ملاحظه می‌کنند.

3- خانم‌ها باید بدانند که منظور از ارتباط جنسی، فقط نزدیکی نیست و این ارتباط می‌تواند رابطه‌ای عاشقانه‌ای باشد که باعث ریلکس شدن عضلات بدن زن وآرامش او شود. حتی این رابطه می‌تواند به شکل‌های دیگر انجام شود و زن و شوهر بدون انجام نزدیکی از یکدیگر لذت ببرند.

4- بعضی از خانم‌ها از ارگاسم در دوران بارداری می‌ترسند؛ چرا که تصور می‌کنند انقباضات رحم درحالت ارگاسم باعث می‌شوند اکسیژن به جنین نرسد. در صورتی که انقباضی که در هنگام ارگاسم ایجاد می‌شود زود گذر است و مشکلی برای جنین ایجاد نمی‌کند.

5- در یک بارداری طبیعی و بدون خطر، رابطه جنسی باعث آسیب به جنین نمی‌شود و خطر سقط را در پی ندارد. همچنین جنین به خوبی توسط کیسه آب و ماهیچه‌های رحمی محافظت می‌شود و ترشح غلیظی که در دهانه رحم وجود دارد و آن را می بندد، باعث جلوگیری از انتقال عفونت به داخل رحم می‌شود. البته متخصصان معمولاً به خانم‌هایی که سابقه سقط دارند توصیه می‌کنند که نزدیکی نداشته باشند. اگر پس از نزدیکی، سقط جنین صورت گیرد، پدر و مادر احتمالاً خودشان را سرزنش می‌کنند اما آنها باید بدانند که در هر صورت این سقط اتفاق می‌افتاد و ارتباطی به نزدیکی آنها نداشته است.

6- اگر خانمی سابقه زایمان زودرس دارد، در هنگام ارتباط جنسی باید تلاش کند به اوج لذت جنسی (ارگاسم) نرسد. چون چنین حالتی در خانم‌ها انقباضات جزئی در رحم ایجاد می‌کند. مایع منی محتوی ماده‌ای بنام پروستاگلاندین است که باعث تحریک انقباضات رحمی می‌شود، بنابر‌این توصیه می‌شود این مایع در واژن ریخته نشود (بهتر است مردان از کاندوم استفاده کنند و یا با روش‌های جلوگیری طبیعی، رابطه برقرار کنند). به‌طور کلی بهتر است نزدیکی با ملایمت بیشتری همراه باشد. خانم‌هایی که سابقه زایمان زودرس ندارند معمولا دچار این مشکلات نمی‌شوند اما متخصصان توصیه می‌کنند که این خانم‌ها در دو ماه آخر بارداری، در ارتباط جنسی دقت بیشتری به خرج دهند.

7- خانم‌های باردار باید علائمی مانند لکه‌بینی، درد مداوم و کم شدن حرکات جنین را جدی بگیرند و با پزشک مامای خود درباره روابط جنسی مشورت کنند و در این زمینه از او مشاوره بگیرند. چون یکی از مراقبت‌های دوره بارداری، مشاوره درباره رابطه جنسی است و پزشک ماما یا متخصص باید درباره رابطه نزدیکی و مشکلاتش از خانم باردار سئوال کند.

8- زمانی که رابطه جنسی در هنگام بارداری برای زن مشکل‌‌ساز می‌شود و متخصص زن و شوهر را از داشتن روابط جنسی منع می‌کند، آنها نباید روابط عاشقانه را فراموش کنند چون ممکن است زن دچار افسردگی پس از زایمان شود و تصور کند همسرش به او توجه نمی‌کند.

9- در صورتی که خانم‌ها سابقه تهدید به سقط، سابقه زایمان زودرس، جفت سر راهی (قرار گرفتن جفت در قسمت پایین رحم)، دهانه رحم نارسا، دهانه رحم باز شده، کیسه آب باز شده، درد، انقباض و خونریزی رحمی، دردهای زیردل، فشار خون بالا، خونریزی واژینال، سابقه زایمان‌های زیاد (بیش از 5 بارداری)، پارگی زودرس پرده‌‌ی دور جنین، بارداری چند‌قلویی، دیابت، بارداری‌های پرخطر و درد به هنگام آمیزش جنسی داشته باشند، نباید به هیچ‌وجه رابطه نزدیکی داشته باشند.

همچنین اگر آنها نتوانند وضعیت راحتی پیدا کنند، در ۴ هفته آخر بارداری باشند، درد‌های زایمانی پیش از موعد داشته باشند، ضایعات هرپسی (مانند تبخال) برروی دستگاه تناسلی خود یا شوهر‌شان مشاهده کنند و خود‌شان یا همسر‌شان به بیماری‌های آمیزشی مبتلا باشند یا به آن شک داشته باشند نباید رابطه جنسی برقرار کنند.

۱۰- اگر مطمئن نیستید که فعالیت جنسی در دوران بارداری برای شما بی‌ضرر است، حتما با متخصص یا پزشک مامای خود تماس بگیرید یا این موضوع را به صورت حضوری با او در میان بگذارید.