ویتامین دی در بارداری، فواید و مضرات

در این مطالعات بیش از هزار و ۲۳۳ کودک مختلف مورد مطالعه قرار گرفته و پژوهشگران دریافتند کودکانی که مادران آن ها در دوران بارداری از قرص های ویتامین دی استفاده کرده و سطح این ویتامین (۲۵OHD) در خون آن ها بیش از ۲۵ nmol/L بود، به میزان بسیار کمتری دچار اختلال بیش فعالی و کمبود توجه می شوند.

به طور معمول ده درصد از نوزادان دچار این اختلال هستند و مطالعات انجام شده نشان می دهد که افزایش ۱۰ nmol/L ویتامین دی در خون جنین طی دوران حاملگی، به میزان یازده درصد از خطر ابتلا به این اختلال کم می کند.
از سوی دیگر میزان شیوع این اختلال در فرزندان مادرانی که ویتامین دی کافی در دوران بارداری دریافت نکرده اند بسیار بیشتر بوده و این اختلال معمولا در سن دو سال و نیمی این اطفال ظاهر می شود.

پرفسور نیلز بیلنبرگ از اساتید دانشگاه جنوبی دانمارک و از اعضای این تیم تحقیقاتی در رابطه با موضوع فوق اعلام کرد: به طور معمول ده درصد از نوزادان دچار این اختلال هستند و مطالعات ما نشان می دهد که افزایش 10 nmol/L ویتامین دی در خون جنین طی دوران حاملگی، به میزان یازده درصد از خطر ابتلا به این اختلال کم می کند.

گفتنی است پیش از این هیچ اطلاعاتی مبنی بر ارتباط میزان ویتامین دی بدن جنین و احتمال بروز اختلال بیش فعالی و کمبود توجه وجود نداشته و این موضوع می تواند منجر به شناسائی زودهنگام و درمان سریع تر این اختلال در کودکان شود.

البته در این مطالعات، پژوهشگران نتوانسته اند دلیل و توجیه دقیق ارتباط بین سطح ویتامین دی خون مادر و جنین و خطر ابتلا به اختلال بیش فعالی و کمبود توجه را پیدا کرده و شرح دهند. تنها موضوع مستند در این رابطه، وجود ارتباط مستقیم بین سطح ویتامین دی در خون جنین و رشد بهتر سیستم مغز و اعصاب در دوران پیش از تولد است که محققان به طور دقیق قادر به شناسائی این فرایند شده اند.