درمان بی اختیاری ادرار در خانم ها، جراحی یا دارو؟

بی اختیاری ادراری یعنی این که ناخودآگاه از بدن فرد ادرار خارج می شود.

● جوانان هم این مشکل را دارند
بی اختیاری ادراری یعنی این که ناخودآگاه از بدن فرد ادرار خارج می شود. این مسئله به خصوص در زمان خنده، سرفه، تشنج یا ورزش کردن اتفاق می افتد. در اکثر موارد فرد قبل از این که به دستشویی برسد خود را خیس کرده است.

در بین زنان و دختران جوان، عموما بی اختیاری ادراری به دلیل صدمات و مشکلات ناشی از ورزش است. درواقع آمار نشان می دهد، در مدارس و دانشگاه ها ۲۰درصد خانم های عضو تیم های مختلف ورزشی دچار این مشکل هستند، این مسئله به خصوص در زمان ورزش کردن ورزشکاران رشته های دوومیدانی، ژیمناستیک و چتربازی رخ می دهد.

در این ورزش ها فرد با نیرویی زیاد پاهایش را به زمین می کوبدیا پاهایش به زمین کوبیده می شود و این می تواند به عضلات لگن و بافت های محافظ مثانه فشار وارد کند که باعث بی اختیاری ادراری می شود جالب است که مشکل بی اختیاری ادراری هم مثل دیدچشم، مسئله ای است که تاحدودی ارثی است. بی اختیاری ادراری، هم در زنان و هم در مردان در هر سنی رخ می دهد، اما شیوع آن در زنان ۲ برابر مردان است. در زنان بالارفتن سن و بچه دار شدن، احتمال این مسئله را افزایش می دهد. در مورد سن این مسئله ناشی از کاهش استروژن است که قدرت عضلات را کاهش می دهد.

● این یک مشکل دائمی است؟
به عنوان یک زن جوان، اگر دچار این مشکل شدید فکر نکنید که این مسئله تا آخرعمر گریبان شما را می گیرد. برای مثال بی اختیاری در مقطع بارداری یا پس از آن در بسیاری از زنان دیده می شود و حالت گذرا هم دارد. این حالت با انجام ورزش های موسوم به ورزش های لگن بهبود نسبی می یابد.

بی اختیاری ادراری ناشی از عفونت مثانه هم در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد و با درمان عفونت بهبود خواهد یافت. حتی اگر این مشکل خودبه خود خوب نشد با انجام تمرینات، تغییرات در شیوه زندگی، درمان دارویی و در صورت نیاز جراحی های کوچک برطرف خواهد شد.

اصلی ترین علت های بی اختیاری ادراری عبارتند از: عفونت دستگاه ادراری، ضعیف شدن عضلات لگن ناشی از بارداری یا زایمان، جراحی های لگن، برخی داروها، سرفه های مزمن، دیابت و در گاهی موارد بلند کردن وزنه های سنگین.

● چه زمانی به پزشک خودتان مراجعه کنید؟
اگر دچار مشکل بی اختیاری هستید حتما به پزشک مراجعه کنید. پزشک شما سوالات زیادی خواهد پرسید تا متوجه شود مشکل شما به چه چیزهایی ارتباط دارد. سابقه خانوادگی شما، سابقه بیماری های قلبی، داروهایی که مصرف می کنید و تعداد فرزندان شما در راه تشخیص به پزشک شما کمک خواهد کرد. پزشک تان قطعا شما را معاینه خواهد کرد و برای تان آزمایش می نویسد.

تعیین حجم مثانه و اندازه گیری میزان ادرار در مثانه پس از تخلیه آن از آزمایش های مهم است. تجزیه ادرار، انجام سونوگرافی تشخیصی و سیستوسکوپی که در آن توسط یک آندوسکوپ یک دوربین بسیار کوچک به داخل مجرای ادراری و مثانه فرستاده می شود تا داخل آن ها معاینه شود از سایر روش های تشخیصی است.

● جراحی یا دارو؟

شیوه های دیگر، به جز ورزش هم برای بهبود این حالت مورد استفاده قرار می گیرند، برای مثال تحریک الکتریکی عضلات لگن یا E.M.S که نتایج بسیار خوبی هم داشته است یا شیوه موسوم به بیوفیزیک یا درمان های دارویی که برخی از آن ها باعث کمتر شدن انقباض مثانه می شوند و بعضی دیگر قدرت عضله ها را بیشتر می کنند، اگر همه این شیوه ها جواب نداد آن وقت ممکن است برای شما درمان با جراحی درنظر گرفته شود که البته عمل های جراحی کوچک است و با پاسخ بسیار خوبی همراه بوده است.

● با ورزش درمان کنید!

بی اختیاری ادراری یک علامت است که می تواند چند علت داشته باشد. درمان باید از بین بردن علت این مشکل باشد اما یکی از بهترین شیوه های در دسترس ورزش هایی است که به تقویت عضلات کف لگن کمک می کند که این ورزش ها را «کگل» می نامند. زمانی که این ورزش ها را یاد گرفتید می توانید همه جا آن ها را به کار ببرید. برای آن که این ورزش ها را فرا بگیرید باید این کارها را انجام دهید:

۱) عضلات مناسب را شناسایی کنید: پزشک تان به شما یاد خواهد داد که چگونه عضلات لازم را شناسایی کنید.
۲) فقط عضلات لازم را تمرین دهید: در زمان انجام این تمرینات سعی کنید که کل بدن تان را ریلکس کنید. مهم ترین اشتباهی که ممکن است مرتکب شوید سفت کردن عضلات پشت و کمر است.
۳) ورزش ها را به طور منظم انجام دهید: یادتان باشد که تنها انجام منظم ورزش می تواند به شما کمک کند.
۴) بر شدت ورزش بیفزایید: هر زمان که احساس کردید این ورزش ها ساده شده است باید زمان و میزان انجام آن ها را بیشتر کنید.

۵) پایدار باشید: این ورزش ها در آغاز ممکن است سخت باشند. ممکن است گاهی نتوانید آن ها را انجام بدهید اما باید بدانید که مداومت داشتن در انجام آن ها می تواند به شما کمک کند تا مشکل خودتان را حل کنید.

● چرا نباید آب پرتقال و سس گوجه فرنگی بخورید؟
اگر مشکل شما خیلی جدی نیست و می خواهید از درمان های دارویی و جراحی استفاده نکنید، این توصیه ها را جدی بگیرید:

۱) هول نزنید: لازم نیست یک بطری آب را در چند ثانیه سر بکشید. سعی کنید که هرچند دقیقه یک بار جرعه ای آب بنوشید تا مثانه شما بتواند با حجم مایع وارد شده به بدن کنار بیاید.

۲) کم آب ننوشید: فکر می کنید کمتر آب خوردن مشکل شما را حل می کند، نه، مطمئن باشید که این حالت مشکل شما را سخت تر خواهد کرد. با کم مصرف کردن آب مثانه و کلیه های تان را حساس خواهید کرد و این مشکل را بدتر خواهد کرد.

۳) رژیم غذایی مناسب: بعضی موادغذایی و نوشیدنی هستند که مشکل بی اختیاری ادراری را بدتر می کنند چراکه حاوی مواد محرکی هستند که باعث تکرر ادرار و کنترل نکردن می شوند. از جمله این ها نوشیدنی های حاوی کافئین است (از جمله قهوه، چای و انواع کولاها)، آبمیوه های اسیدی مثل آب پرتقال، آب آناناس، آب گوجه فرنگی و نیز سایر محصولات ساخته شده با گوجه فرنگی (مثل سس های گوجه) جزو این دسته هستند.

همچنین مطالعات نشان داده است که غذاهای تند و تمامی طعم دهنده های تند چه حاوی فلفل و چه سایر انواع مواد غذایی تند، جایگزین های قند و قندهای مصنوعی و مکمل های حاوی ویتامین B و C هم می توانند حالت بی اختیاری ادراری را بدتر کنند. خوردن میوه هایی مثل هلو، پاپایا و هندوانه می تواند در این مورد بسیار به افراد دارای مشکل کمک کند.

۴) تمرین کنید: شما می توانید با تمرین کنترل کردن ادرار خود توان خودتان در زمینه حل این مشکل را افزایش بدهید. البته این کار را باید به صورت تدریجی و آرام انجام بدهید.

۵) ورزش کنید: هرچقدر که توان عضلانی خودتان را افزایش بدهید وضعیت بهتری خواهید داشت پس ورزش منظم و هدفمند را فراموش نکنید.

منبع: دلگرم