اقدام برای بارداری، ده سوال از خود بپرسید!
۱۰ سؤال که به شما کمک می‌کنه تصمیم درستی بگیرین.
بررسی انگیزه‌هاتون از تصمیم به بچه دار شدن
10 سؤال که به شما کمک می‌کنه تصمیم درستی بگیرین.
۱. توجه کنین که خیلی از مردم با شفافیت کامل درباره‌ی تصمیم به بچه دار شدن فکر نمی‌کنن.
انگیزه‌های مرتبط با تصمیم به بچه دار شدن چیزهای مختلفی می‌تونه باشه؛ از «همه بچه دار شدن» بگیر تا «این همون چیزیه که بدن من براش ساخته شده». البته، وقتی تا زانو توی پوشک و و استفراغ فرو می‌رین، معمولاً این دلایل خارجی برای تصمیم به بچه دار شدن خیلی دوام نمیارن. باید مستقیماً وارد گود بشین و عواقب این کار رو درک کنین؛ کاری که مسئولیتی کاملاً جدی حداقل برای ۱۸ سال آینده‌ی زندگی شما یا حتی بیشتر از اونه. به این نکات توجه کنین:آیا تصمیم به بچه دار شدن بخشی از برنامه‌ی زندگی شما ست؟ یا بخشی از انتظارات کس دیگه‌ای برای شما ست؟آیا تصمیم به بچه دار شدن راه حلی برای بعضی از مشکلات زندگی شما ست؟ بعضی وقت‌ها مردم به خاطر تجربه‌ی مشکلاتی تو ازدواج تصمیم به بچه دار شدن می‌گیرن، به این امید که بچه زن و شوهر رو به هم نزدیک‌تر کنه. در این صورت، بچه دار شدن دقیقاً عکس این قضیه رو ایجاد می‌کنه.
۲. وضعیت فعلی خودتون رو قبل از تصمیم به بچه دار شدن در نظر بگیرین.
آیا از نظر روحی و عاطفی سرحال هستین؟ آیا تو وضعیت مناسب ذهنی هستین؟ اگه تو حالت غم و افسردگی هستین یا خیلی احساس تنهایی می‌کنین، شاید الان وقت مناسبی برای تصمیم به بچه دار شدن نیست، تصمیمی که می‌تونه به اندازه‌ی یه عمر عواقب داشته باشه. پیش یه مشاور یا دکترتون برین، یا به هر شکل دیگه‌ای اول خودتون رو به وضعیت خوبی برسونین.آیا از نظر جسمی سرحال هستین؟ اگه از مشکلات سلامتی یا ناتوانی‌های جسمی رنج می‌برین، شاید زمان مناسبی برای تصمیم به بچه دار شدن نباشه. البته، باید با دکترتون یا هر فرد مرتبط دیگه‌ای حرف بزنین و در این مورد مشورت بگیرین؛ خیلی ساده تسلیم نشین.سرتون خیلی شلوغه؟ وقتی بچه دار بشین، باید تمام توجهتون رو به این بچه بدین. وقتی فکرتون جای دیگه ست، همه چیز براتون خیلی سخت می‌شه. البته، می‌تونین مشکلاتتون رو فهرست کنین و زندگیتون رو بگیرین تو دست‌های خودتون؛ مسائل رو ساده‌سازی کنین تا اون چیزی واقعاً مهمه (بچه دار شدن) بالاتر از همه قرار بگیره.
۳. سبک زندگی فعلیتون و اونی که بچه با خودش میاره رو در نظر بگیرین.
این دو تا دو دنیای جدا از هم هستن؛ یه دفعه سبک زندگیتون با تقاضاهای یه بچه‌ی کاملاً وابسته دیکته می‌شه و شما باید حداقل تو ۱۸ سال آینده به مقدار نامشخصی در خدمتش باشین. آیا می‌خواین که این فضا و زمان رو تو زندگیتون باز کنین و خیلی از عادت‌ها، روتین‌ها، و فعالیت‌های زندگیتون رو تغییر بدین؟در این مورد واقع‌بین باشین که چقدر می‌تونین به این کار ادامه بدین؛ تصمیم به بچه دار شدن اصلاً مثل این نیست که یه سرگرمی یا یه شغل پاره وقت دیگه به زندگیتون اضافه کنین؛ تصمیم به بچه دار شدن یعنی تعهد تمام وقت و همه‌ی روتین‌های معمول شما رو به هم می‌ریزه.شغلتون چطور؟ اخیراً، خیلی از زن‌ها تصمیم گرفتن که بی‌خیال بچه دار شدن بشن تا اینکه جایگاهشون تو شغلی که دارن تثبیت بشه، و بعد بچه دار بشن. با اینکه ممکنه این کار برای خیلی از زن‌ها جواب داده باشه ولی برای همه‌ی زن‌ها جواب نمی‌ده و می‌تونه چالشی برای باروری شما ایجاد کنه، به‌ویژه بعد از سن ۳۵ سالگی. این شما هستین که باید انتخاب کنین که کی تصمیم به بچه دار شدن براتون مناسبه ولی می‌تونین برعکس این قضیه رو هم در نظر داشته باشین، یعنی، شروع به کارتون رو به تأخیر بندازین تا زمانی که دیگه بچه‌هاتون بزرگ‌تر و مستقل‌تر شدن. هر چیزی که برای شما جواب می‌ده همون درسته ولی به جای اینکه فرض کنین که انتظارات فرهنگی جامعه تنها انتخاب شماست، حداقل به این فکر کنین که چی برای شما مناسبه.اگه شما عاشق مهمونی رفتن و تا دیروقت بیرون موندن هستین، آیا می‌تونین برای یه مدت بی‌خیال این کار بشین؟ یا اصلاً این کاری هست که بتونین فعلاً «از سیستمتون بندازین بیرون»؟ این یه سؤال گستاخانه نیست؛ بلکه نشوندهنده‌ی یه نوع واقع‌بینی ست که آیا آماده این کل شب رقصیدن رو رها کنین و به جاش به کل شب شیر دادن فکر کنین؟ گاهی فکر کردن به همین تغییر به اندازه‌ی کافی شما رو از خواب بیدار می‌کنه!
۴. به توانایی‌های خودتون در مراقبت توجه داشته باشین.
10 سؤال که به شما کمک می‌کنه تصمیم درستی بگیرین.
۱. توجه کنین که خیلی از مردم با شفافیت کامل درباره‌ی تصمیم به بچه دار شدن فکر نمی‌کنن.
انگیزه‌های مرتبط با تصمیم به بچه دار شدن چیزهای مختلفی می‌تونه باشه؛ از «همه بچه دار شدن» بگیر تا «این همون چیزیه که بدن من براش ساخته شده». البته، وقتی تا زانو توی پوشک و و استفراغ فرو می‌رین، معمولاً این دلایل خارجی برای تصمیم به بچه دار شدن خیلی دوام نمیارن. باید مستقیماً وارد گود بشین و عواقب این کار رو درک کنین؛ کاری که مسئولیتی کاملاً جدی حداقل برای ۱۸ سال آینده‌ی زندگی شما یا حتی بیشتر از اونه. به این نکات توجه کنین:آیا تصمیم به بچه دار شدن بخشی از برنامه‌ی زندگی شما ست؟ یا بخشی از انتظارات کس دیگه‌ای برای شما ست؟آیا تصمیم به بچه دار شدن راه حلی برای بعضی از مشکلات زندگی شما ست؟ بعضی وقت‌ها مردم به خاطر تجربه‌ی مشکلاتی تو ازدواج تصمیم به بچه دار شدن می‌گیرن، به این امید که بچه زن و شوهر رو به هم نزدیک‌تر کنه. در این صورت، بچه دار شدن دقیقاً عکس این قضیه رو ایجاد می‌کنه.
۲. وضعیت فعلی خودتون رو قبل از تصمیم به بچه دار شدن در نظر بگیرین.
آیا از نظر روحی و عاطفی سرحال هستین؟ آیا تو وضعیت مناسب ذهنی هستین؟ اگه تو حالت غم و افسردگی هستین یا خیلی احساس تنهایی می‌کنین، شاید الان وقت مناسبی برای تصمیم به بچه دار شدن نیست، تصمیمی که می‌تونه به اندازه‌ی یه عمر عواقب داشته باشه. پیش یه مشاور یا دکترتون برین، یا به هر شکل دیگه‌ای اول خودتون رو به وضعیت خوبی برسونین.آیا از نظر جسمی سرحال هستین؟ اگه از مشکلات سلامتی یا ناتوانی‌های جسمی رنج می‌برین، شاید زمان مناسبی برای تصمیم به بچه دار شدن نباشه. البته، باید با دکترتون یا هر فرد مرتبط دیگه‌ای حرف بزنین و در این مورد مشورت بگیرین؛ خیلی ساده تسلیم نشین.سرتون خیلی شلوغه؟ وقتی بچه دار بشین، باید تمام توجهتون رو به این بچه بدین. وقتی فکرتون جای دیگه ست، همه چیز براتون خیلی سخت می‌شه. البته، می‌تونین مشکلاتتون رو فهرست کنین و زندگیتون رو بگیرین تو دست‌های خودتون؛ مسائل رو ساده‌سازی کنین تا اون چیزی واقعاً مهمه (بچه دار شدن) بالاتر از همه قرار بگیره.
۳. سبک زندگی فعلیتون و اونی که بچه با خودش میاره رو در نظر بگیرین.
این دو تا دو دنیای جدا از هم هستن؛ یه دفعه سبک زندگیتون با تقاضاهای یه بچه‌ی کاملاً وابسته دیکته می‌شه و شما باید حداقل تو ۱۸ سال آینده به مقدار نامشخصی در خدمتش باشین. آیا می‌خواین که این فضا و زمان رو تو زندگیتون باز کنین و خیلی از عادت‌ها، روتین‌ها، و فعالیت‌های زندگیتون رو تغییر بدین؟در این مورد واقع‌بین باشین که چقدر می‌تونین به این کار ادامه بدین؛ تصمیم به بچه دار شدن اصلاً مثل این نیست که یه سرگرمی یا یه شغل پاره وقت دیگه به زندگیتون اضافه کنین؛ تصمیم به بچه دار شدن یعنی تعهد تمام وقت و همه‌ی روتین‌های معمول شما رو به هم می‌ریزه.شغلتون چطور؟ اخیراً، خیلی از زن‌ها تصمیم گرفتن که بی‌خیال بچه دار شدن بشن تا اینکه جایگاهشون تو شغلی که دارن تثبیت بشه، و بعد بچه دار بشن. با اینکه ممکنه این کار برای خیلی از زن‌ها جواب داده باشه ولی برای همه‌ی زن‌ها جواب نمی‌ده و می‌تونه چالشی برای باروری شما ایجاد کنه، به‌ویژه بعد از سن ۳۵ سالگی. این شما هستین که باید انتخاب کنین که کی تصمیم به بچه دار شدن براتون مناسبه ولی می‌تونین برعکس این قضیه رو هم در نظر داشته باشین، یعنی، شروع به کارتون رو به تأخیر بندازین تا زمانی که دیگه بچه‌هاتون بزرگ‌تر و مستقل‌تر شدن. هر چیزی که برای شما جواب می‌ده همون درسته ولی به جای اینکه فرض کنین که انتظارات فرهنگی جامعه تنها انتخاب شماست، حداقل به این فکر کنین که چی برای شما مناسبه.اگه شما عاشق مهمونی رفتن و تا دیروقت بیرون موندن هستین، آیا می‌تونین برای یه مدت بی‌خیال این کار بشین؟ یا اصلاً این کاری هست که بتونین فعلاً «از سیستمتون بندازین بیرون»؟ این یه سؤال گستاخانه نیست؛ بلکه نشوندهنده‌ی یه نوع واقع‌بینی ست که آیا آماده این کل شب رقصیدن رو رها کنین و به جاش به کل شب شیر دادن فکر کنین؟ گاهی فکر کردن به همین تغییر به اندازه‌ی کافی شما رو از خواب بیدار می‌کنه!
۴. به توانایی‌های خودتون در مراقبت توجه داشته باشین.
مراقبت از بچه لزوماً ذاتی نیست، بلکه یه مهارته که می‌تونین یاد بگیرین. ولی، میزان بالای وابستگی اون می‌تونه چیزی باشه که هنوز آمادگی لازم برای اون رو ندارین. آیا تا حالا از یه حیوان خانگی یا بچه‌ی یکی دیگه مراقبت کردین؟ اگه جوابتون بله است، پس می‌دونین که تغذیه، تمیز کردن، وقت خواب، و چیزهای دیگه همگی چیزهایی هستن که شما مسئول اون‌ها هستین و با وجود یه بچه، شما برای یه مدت طولانی هر روز مسئول این روتین خواهید بود. این کار نه تنها اصلاً جذاب و فریبنده نیست، بلکه می‌تونه خسته‌کننده و تکراری هم به نظر برسه. مردم اصرار می‌کنن که این کار خوشحال‌کننده و لذت بخشه ولی این موضوع هم نمی‌تونه باعث از بین رفتن این واقعیت بشه که این کار همیشگیه و بعضی وقت‌ها باید از صبح تا شب کار کنین. همه‌ی این حرف‌ها واسه اینه که با چشم باز تصمیم به بچه دار شدن بگیرین.
۵. قبل از تصمیم به بچه دار شدن، به تحقیقات رضایت زناشویی توجه کنین.
چندین تحقیق دقیق درباره‌ی رضایت زناشویی نشون دادن که بعد از تولد بچه اول، برخلاف ادعایی که می‌گه «بچه ها با خودشون شادی میارن»، کاهش زیادی تو میزان شادی والدین اتفاق می‌افته. این میزان کاهش‌یافته از شادی زناشویی همین طور ادامه پیدا می‌کنه تا اینکه آخرین بچه خونه رو ترک می‌کنه! زن‌ها رضایت نسبتاً کمی از مراقبت از بچه ها دارن. تحقیق دیگه‌ای روی ۹۰۹ زن (که معمولاً مراقب‌های اصلی بچه ها هستن) نشون داد که اون‌ها موقع مراقبت از بچه ها خوشحالی کمتری دارن نسبت به وقتی که چیزی می‌خورن، ورزش می‌کنن، یا غذا آماده می‌کنن. مراقبت از بچه ها فقط کمی خوشایندتر از انجام کارهای منزل است.مادری و پدری شادی رو کاهش می‌ده. مادر و پدر شدن اغلب به این شکل ایده‌آل توصیف می‌شه که یه نقش منحصربه‌فرد و خوشایند از نظر روحی و عاطفی خواهد بود، ولی بزرگ کردن بچه ها اثرات منفی زیادی روی حالت روحی و عاطفی مادر یا پدر داره.افسانه‌ی شادی مادرانه یا پدرانه به وسیله‌ی «ناهماهنگی شناختی» توضیح داده می‌شه. چه ها روی اضافه جمعیت و محیط زیست هم تأثیر دارن. با وجود بیش از ۷ میلیارد نفر روی کره‌ی زمین، بعضی‌ها مدعی هستن که به اندازه‌ی کافی انسان روی اون وجود داره.شما و همسرتون ممکنه با شرکت کنندگان تو این تحقیق فرق داشته باشین. ولی، حواستون باشه که به‌شدت با یه آمار واقعی وارد مبارزه خواهید شد.
۶. به آرزوهای همسرتون در مورد تصمیم یا عدم تصمیم به بچه دار شدن توجه کنین.
آیا اون هم بچه می‌خواد؟ آیا اون خوشحاله که بخشی از زندگیش رو برای سال‌های طولانی کنار بذاره تا اون زمان رو صرف بچه بکنه و کاملاً متعهدانه تو بزرگ کردن بچه کمک کنه؟ یه همسر غایب می‌تونه کلّ دنیای شما رو سر و ته بکنه و شما یه دفعه ببینین که همه‌ی انتظاراتتون کاملاً عکس اون چیزیه که طرف مقابل فکر می‌کنه.
۷. اگه بدون همراهی همسرتون باز هم تصمیم به بچه دار شدن گرفتین، به شبکه‌ی پشتیبانتون توجه کنین.
چندین تحقیق دقیق درباره‌ی رضایت زناشویی نشون دادن که بعد از تولد بچه اول، برخلاف ادعایی که می‌گه «بچه ها با خودشون شادی میارن»، کاهش زیادی تو میزان شادی والدین اتفاق می‌افته. این میزان کاهش‌یافته از شادی زناشویی همین طور ادامه پیدا می‌کنه تا اینکه آخرین بچه خونه رو ترک می‌کنه! زن‌ها رضایت نسبتاً کمی از مراقبت از بچه ها دارن. تحقیق دیگه‌ای روی ۹۰۹ زن (که معمولاً مراقب‌های اصلی بچه ها هستن) نشون داد که اون‌ها موقع مراقبت از بچه ها خوشحالی کمتری دارن نسبت به وقتی که چیزی می‌خورن، ورزش می‌کنن، یا غذا آماده می‌کنن. مراقبت از بچه ها فقط کمی خوشایندتر از انجام کارهای منزل است.مادری و پدری شادی رو کاهش می‌ده. مادر و پدر شدن اغلب به این شکل ایده‌آل توصیف می‌شه که یه نقش منحصربه‌فرد و خوشایند از نظر روحی و عاطفی خواهد بود، ولی بزرگ کردن بچه ها اثرات منفی زیادی روی حالت روحی و عاطفی مادر یا پدر داره.افسانه‌ی شادی مادرانه یا پدرانه به وسیله‌ی «ناهماهنگی شناختی» توضیح داده می‌شه. چه ها روی اضافه جمعیت و محیط زیست هم تأثیر دارن. با وجود بیش از ۷ میلیارد نفر روی کره‌ی زمین، بعضی‌ها مدعی هستن که به اندازه‌ی کافی انسان روی اون وجود داره.شما و همسرتون ممکنه با شرکت کنندگان تو این تحقیق فرق داشته باشین. ولی، حواستون باشه که به‌شدت با یه آمار واقعی وارد مبارزه خواهید شد.
۶. به آرزوهای همسرتون در مورد تصمیم یا عدم تصمیم به بچه دار شدن توجه کنین.
آیا اون هم بچه می‌خواد؟ آیا اون خوشحاله که بخشی از زندگیش رو برای سال‌های طولانی کنار بذاره تا اون زمان رو صرف بچه بکنه و کاملاً متعهدانه تو بزرگ کردن بچه کمک کنه؟ یه همسر غایب می‌تونه کلّ دنیای شما رو سر و ته بکنه و شما یه دفعه ببینین که همه‌ی انتظاراتتون کاملاً عکس اون چیزیه که طرف مقابل فکر می‌کنه.
۷. اگه بدون همراهی همسرتون باز هم تصمیم به بچه دار شدن گرفتین، به شبکه‌ی پشتیبانتون توجه کنین.
این موضوع بیشتر وقتی می‌تونه مصداق داشته باشه که شما می‌خواین بچه‌ای رو به فرزندی قبول کنین یا به دلیل ناباروری تصمیم به بچه دار شدن از طریق راه‌های درمانی موجود گرفتین، ولی همسرتون نمی‌خواد تو این راه همراهیتون کنه. اگه تصمیم گرفتین این راه رو به تنهایی برین، آیا افراد پشتیبان دیگه‌ای به اندازه‌ی کافی هستن که می‌خوان و می‌تونن به شما کمک کنن؟ به تنهایی انجام دادن این کار یعنی با سختی زیاد انجام دادن اون، ولی باز هم این انتخاب خود شما ست، مشروط بر اینکه فرهنگ خانوادگی و اجتماعی افراد دور و بر شما اجازه‌ی این کار رو بده.
۸. اگه همسرتون بچه نمی‌خواد، بیشتر صحبت کنین.
الان وقتش نیست که «بی‌خیال پیشگیری از بارداری» بشین. اگه همسرتون دلش بچه، یا بچه‌ی دیگه‌ای، نمی‌خواد، باید روی اون کار کنین نه اینکه با پنهان کاری اون رو تو عمل انجام شده قرار بدین. ریسک خیلی زیادی داره که خواسته‌های همسرتون رو در نظر نگیرین، همسری که بچه یا یه بچه‌ی دیگه نمی‌خواد، واون ریسک اینه که اون فرد یه دفعه شما رو ترک کنه. شاید بتونین به یه راه میانه‌ای برسین. فقط در صورتی به چنین چیزی می‌رسین که در مورد اون حرف بزنین و امیدها و خواسته‌هاتون رو با هم به اشتراک بذارین.کار خیلی خوبیه که قبل از ازدواج حتی درباره‌ی تصمیم به بچه دار شدن حرف زده باشین. وقتی از قبل می‌فهمین که کسی اصلاً از بچه دار شدن خوشش نمیاد خیلی راحت‌تر می‌تونین جدا بشین تا وقتی که بعدها این موضوع رو می‌فهمین.اگه با همسرتون اختلاف نظر دارین که آیا بچه دار شدن خوب است یا بد، برای مدت زمان طولانی در این مورد حرف بزنین. سعی کنین همدیگه رو درک کنین و به نظرات هم درباره‌ی این موضوع احترام بذارین، و در نهایت به یه توافق برسین. مثلاً یه راه میانه این می‌تونه باشه که تا پنج سال منتظر بمونین یا تا هر زمانی که هر دوتون از نظر مالی وضعیت پایدارتری داشته باشین. یا حتی بچه داری اول از یه طریق دیگه‌ای با هم امتحان کنین و ببینین که چطور می‌تونین هر دو اون رو مدیریت کنین.
توجه به مسائل مالی قبل از تصمیم به بچه دار شدن
۹. از نظر مالی آگاهی داشته باشین.
بچه دار شدن کلی هزینه‌ی مالی داره؛ این یه واقعیته که خیلی از مادر و پدرهای جدید ممکنه ازش تعجب کنن. با اینکه نوزادها نیاز زیادی ندارن و می‌تونن با وسایل دست دوم و استفاده شده هم سر کنن، ولی با رشد بچه، هزینه‌هاش هم رشد می‌کنه. به چیزهایی مثل تغذیه، مدرسه و آموزش، پوشاک و لباس، مشکلات سلامت و بهداشت، فعالیت‌ها، مراقبت از بچه، اسباب بازی ها، تدریس و آموزش، ورزش، مسافرت‌های برون شهری با مدرسه برای ورزش و آموزش،هزینه‌های تعطیلات، یونیفرم‌ها، مد، تنقلات، و کلی چیز دیگه.قبل از تصمیم به بچه دار شدن به پاسخ سوالات زیر فکر کنین:آیا از نظر مالی امنیت دارین؟ شما مسئول تصمیم‌هایی هستین که می‌گیرین. شما می‌تونین هر اعتقادی که دوست دارین داشته باشین ولی باید حواستون باشه که این اعتقاد و باورها رو بر پایه‌ی یه سری واقعیت‌های مشخص ایجاد کرده باشین.آیا وقتی یکی از شما در مدت زمانی که خودتون مشخص کردین، تو خونه می‌مونه تا از بچه مراقبت کنه، درآمد پایداری وجود خواهد داشت؟ حالا چه اون زمان چند هفته باشه و چه چند سال.
10. اگه واقعاً تصمیم گرفتین که از نظر مالی با خوتون بگین هر چه بادا باد، واقعاً اراده کنین که کارتون رونق بگیره.
شاید شما از اون دسته از آدم‌هایی باشین که اعتقاد دارن همه چیز به یه دلیلی تو زمان درستش اتفاق می‌افته. این خوبه، به شرطی که بتونین چیزهای مورد نیاز رو تو زمان درستش فراهم کنین. برای تصمیم به بچه دار شدن شاید لازم باشه که کار پیدا کنین، دارایی‌هاتون رو بفروشین، هزینه‌هاتون رو کم کنین، و غیره ولی اگه این همون چیزیه که شما می‌خواین پس خوب برنامه ریزی کنین و یه کاری انجام بدین؛ فعال بودن و درک پیامدها بهتر از اینه که امیدوار باشین که وقتی بچه به دنیا بیاد اتفاق خوبی بیفته و بعد خودتون رو تو وضعیت بد و فلاکت باری ببینین.
الان وقتش نیست که «بی‌خیال پیشگیری از بارداری» بشین. اگه همسرتون دلش بچه، یا بچه‌ی دیگه‌ای، نمی‌خواد، باید روی اون کار کنین نه اینکه با پنهان کاری اون رو تو عمل انجام شده قرار بدین. ریسک خیلی زیادی داره که خواسته‌های همسرتون رو در نظر نگیرین، همسری که بچه یا یه بچه‌ی دیگه نمی‌خواد، واون ریسک اینه که اون فرد یه دفعه شما رو ترک کنه. شاید بتونین به یه راه میانه‌ای برسین. فقط در صورتی به چنین چیزی می‌رسین که در مورد اون حرف بزنین و امیدها و خواسته‌هاتون رو با هم به اشتراک بذارین.کار خیلی خوبیه که قبل از ازدواج حتی درباره‌ی تصمیم به بچه دار شدن حرف زده باشین. وقتی از قبل می‌فهمین که کسی اصلاً از بچه دار شدن خوشش نمیاد خیلی راحت‌تر می‌تونین جدا بشین تا وقتی که بعدها این موضوع رو می‌فهمین.اگه با همسرتون اختلاف نظر دارین که آیا بچه دار شدن خوب است یا بد، برای مدت زمان طولانی در این مورد حرف بزنین. سعی کنین همدیگه رو درک کنین و به نظرات هم درباره‌ی این موضوع احترام بذارین، و در نهایت به یه توافق برسین. مثلاً یه راه میانه این می‌تونه باشه که تا پنج سال منتظر بمونین یا تا هر زمانی که هر دوتون از نظر مالی وضعیت پایدارتری داشته باشین. یا حتی بچه داری اول از یه طریق دیگه‌ای با هم امتحان کنین و ببینین که چطور می‌تونین هر دو اون رو مدیریت کنین.
توجه به مسائل مالی قبل از تصمیم به بچه دار شدن
۹. از نظر مالی آگاهی داشته باشین.
بچه دار شدن کلی هزینه‌ی مالی داره؛ این یه واقعیته که خیلی از مادر و پدرهای جدید ممکنه ازش تعجب کنن. با اینکه نوزادها نیاز زیادی ندارن و می‌تونن با وسایل دست دوم و استفاده شده هم سر کنن، ولی با رشد بچه، هزینه‌هاش هم رشد می‌کنه. به چیزهایی مثل تغذیه، مدرسه و آموزش، پوشاک و لباس، مشکلات سلامت و بهداشت، فعالیت‌ها، مراقبت از بچه، اسباب بازی ها، تدریس و آموزش، ورزش، مسافرت‌های برون شهری با مدرسه برای ورزش و آموزش،هزینه‌های تعطیلات، یونیفرم‌ها، مد، تنقلات، و کلی چیز دیگه.قبل از تصمیم به بچه دار شدن به پاسخ سوالات زیر فکر کنین:آیا از نظر مالی امنیت دارین؟ شما مسئول تصمیم‌هایی هستین که می‌گیرین. شما می‌تونین هر اعتقادی که دوست دارین داشته باشین ولی باید حواستون باشه که این اعتقاد و باورها رو بر پایه‌ی یه سری واقعیت‌های مشخص ایجاد کرده باشین.آیا وقتی یکی از شما در مدت زمانی که خودتون مشخص کردین، تو خونه می‌مونه تا از بچه مراقبت کنه، درآمد پایداری وجود خواهد داشت؟ حالا چه اون زمان چند هفته باشه و چه چند سال.
10. اگه واقعاً تصمیم گرفتین که از نظر مالی با خوتون بگین هر چه بادا باد، واقعاً اراده کنین که کارتون رونق بگیره.
شاید شما از اون دسته از آدم‌هایی باشین که اعتقاد دارن همه چیز به یه دلیلی تو زمان درستش اتفاق می‌افته. این خوبه، به شرطی که بتونین چیزهای مورد نیاز رو تو زمان درستش فراهم کنین. برای تصمیم به بچه دار شدن شاید لازم باشه که کار پیدا کنین، دارایی‌هاتون رو بفروشین، هزینه‌هاتون رو کم کنین، و غیره ولی اگه این همون چیزیه که شما می‌خواین پس خوب برنامه ریزی کنین و یه کاری انجام بدین؛ فعال بودن و درک پیامدها بهتر از اینه که امیدوار باشین که وقتی بچه به دنیا بیاد اتفاق خوبی بیفته و بعد خودتون رو تو وضعیت بد و فلاکت باری ببینین.
منبع:
نی نی رشد
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼