مصرف قرص ضد بارداری، موارد منع

دانستنی‌هایی درباره‌ی استفاده از قرص ضدبارداری
عوارض شایع این روش معمولاً در ماه‌های اول استفاده بروز کرده و طی 2 یا 3 ماه بعد کاهش پیدا می‌کنند و یا از بین می‌روند.

این عارضه‌ها شامل این موارد است:

افزایش وزن: دلیل افزایش وزن، تجمع مایعات در بدن به دلیل اثر پروژسترون، افزایش اشتها و به دنبال آن افزایش مصرف مواد غذایی است. افزایش وزن با ورزش منظم و رژیم غذایی متعادل بهبود می‌یابد.

لکه‌بینی و خونریزی بین قاعدگیها: این عارضه معمولاً در ۲ یا ۳ ماه اول مصرف بروز می‌کند و گاهی بر اثر فراموشی و مصرف نامنظم قرص ایجاد می‌شود.

حساسیت پستان‌ها: این مورد با رعایت توصیههای بهداشتی مانند استفاده ازپستانبندهای محکم، مُسکن‌های معمولی و کمپرس سرد یا گرم رفع می‌شود. اگر مشکل هم‌چنان ادامه داشت بهتر است به یک پزشک یا ماما مراجعه کنید.

سردردهای خفیف: در صورت تمایل می‌توانید این نوع سردرد را با مصرف یک مُسکن ساده برطرف کنید. اگر سردرد شدید، سردرد به همراه فشار خون بالا، علایم عصبی و یا اختلالات بینایی داشتید، باید سریعاً به متخصص مربوطه یا بیمارستان مراجعه کنید.

تهوع: اگر تهوع خفیف داشتید می‌توانید زمان مصرف قرص را تغییر داده و قرص را هنگام خواب، همراه با غذا، همراه مایعات زیاد و میوه و سبزیجات میل کنید.می‌توانید در طی ۲-۳ ماه اول مصرف برای رفع تهوع خفیف، هر شب یک عدد قرص ویتامین B۶ مصرف کنید.اگر تهوع شدید داشتید یا تهوع بیش از ۲-۳ ماه ادامه داشت بهتر است روش جلوگیری را با مشورت پزشک تغییر دهید.

عوارض نادر قرص جلوگیری از بارداری و چگونگی برخورد با آن‌ها
این عوارض ممکن است هرگز بروز نکنند یا بسیار کم و در برخی از افراد دیده شوند:
تغییر خلق و خوی (افسردگی)؛
لکه‌های رنگی در پوست صورت (کلوآسما)؛
بروز سرطان پستان؛
عوارض پیش سرطانی سرویکس؛
بروز تومورهای خوشخیم و بدخیم کبدی (آدنوم و کارسینوم کبد)؛
لخته شدن خون درسیاهرگ‌ها (ترومبوز وریدی)، به ویژه در افراد سیگاری و مبتلا به اختلالات انعقادی خون؛
سکته‌ی قلبی (به ویژه در افراد سیگاری)؛
سکته‌ی مغزی (به ویژه در افراد سیگاری و دارای فشار خون بالا)؛
افزایش فشار خون؛
احتمال بروز خونریزی‌های نامنظم رحمی؛
عدم قاعدگی (آمنوره).
در صورتی که هر کدام از موارد بالا را مشاهده کردید، باید سریعاً به متخصص مربوطه یا بیمارستان مراجعه نمایید.

موارد منع مصرف مطلق قرص‌های جلوگیری از بارداری:
منع مصرف مطلق به این معنی است که اگر هر کدام از موارد زیر شامل حال شما می‌شود، مطلقاً نباید از این روش پیشگیری استفاده کنید:
شک یا اطمینان به وجود بارداری؛
در فاصله‌ی زمانی کمتر از سه هفته پس از زایمان در زنان غیر شیرده؛
مشکوک بودن به سرطان پستان یا ابتلا و سابقه‌ی آن در گذشته؛
هر نوع بدخیمی(سرطان) مشکوک یا شناختهشده‌ی وابسته به هورمون استروژن؛
سرطان پوشش داخلی رحم (اندومتر)؛
خونریزی‌های رحمی بدون علت مشخص؛
افراد سیگاری 35 سال و بالاتر که در روز بیش از 15 نخ سیگار استفاده می‌کنند؛
بیماری فعال یا مزمن کبدی شامل اختلال کار کبد، هپاتیت، سابقه‌ی یرقان یا زردی، سرطان کبد و غیره؛
ابتلای فعلی یا سابقه‌ی ترمبوفلبیت (التهاب‌ و وجود لخته‌های‌ خون‌ در یک‌ ورید سطحی‌)؛
بیماری‌های دریچه‌ای و عروقی قلب؛
مصرف داروهای ضد انعقاد (لخته‌شدن خون)؛
سابقه‌ی سکته مغزی؛
بیماری‌های مربوط به عروق مغز؛
ابتلای طولانی مدت به دیابت به همراه عوارض عروقی؛
فشار خون بیشتر از 100/160 میلی‌متر جیوه؛
سردردهای مکرر یا میگرن به همراه علایم عصبی مانند کاهش میدان دید، دیدن خطوط زیگزاگی، احساس سوزن سوزن شدن بازو، یک طرف صورت و یا زبان؛
داشتن میگرن در زنان بیشتر از 35 سال؛
افزایش چربی‌های خون مانند کلسترول، تری‌گلیسرید و غیره؛
در شرایطی که مجبورید تا مدتی بی‌حرکت بمانید (مانند دوران نقاهت برخی عمل‌های جراحی) باید مصرف قرص را 28 روز قبل از عمل جراحی قطع کنید و پس از پایان دوره‌ی بی‌تحرکی ادامه دهید.

موارد منع مصرف نسبی قرص‌های جلوگیری از بارداری:
در این موارد باید با پزشک مشورت کرده و در صورت نظر مساعد او، از این روش جلوگیری استفاده کنید:
فشار خون بین 90/140 تا 100/160 میلی‌متر جیوه کنترل شده؛
بیماری فعال کیسه‌ی صفرا؛
سابقه‌ی یرقان در بارداری؛
افراد سیگاری کمتر از ۳۵ ساله که کمتر از ۱۵ نخ در روز سیگار مصرف می‌کنند؛
تودهای در پستان که هنوز تشخیص داده نشده؛
بیماری دریچه‌ای قلب که عارضه‌ای ندارد؛
مادر شیردهی که کمتر از 6 ماه از زایمانش می‌گذرد؛
میگرن بدون علایم عصبی‌ای که در بالا ذکر شد؛
دیابت بدون عارضه‌ی عروقی؛
افسردگی بسیار شدید؛
داشتن صرع و مصرف دارو؛
مصرف داروهای ریفامپین و گریزوفولین (هر دو آنتی‌بیوتیک هستند)؛
ابتلا به بیماری‌های التهابی روده مانند کرون و کولیت زخمی؛
بیماری سلول داسی شکل (شکل ظاهری سلول‌های قرمز خون داسی شکل شده‌اند)؛
ابتلا به سندروم سوءجذب مواد غذایی.