نحوه صحیح خواباندن نوزاد، سه پیشنهاد!

همه بچه ها شب از خواب بیدار می شوند و بیشتر آنها احتمالا یاد می گیرند که خودشان دوباره بخوابند. بچه ها با هم فرق دارند ولی اگر شما ساعت ۱ صبح دنبال آرامش هستید، این تدابیر می توانند بیدار شدن های شبانه را کاهش دهند. هر راهی که برای افزایش مدت زمان خوابتان استفاده می کنید، فقط بدانید که همه بچه ها به شیوه خود خوابیدن را یاد می گیرند. بچه شما برای جلب توجه از موقع تاریکی هوا تا سحر داد و بیداد می کند و احتمالا شما هم خسته هستید. در هفت ماهگی هیچ نیاز تغذیه ای برای غذا دادن به بچه وجود ندارد. همه بچه ها شب از خواب بیدار می شوند و بیشتر آنها احتمالا یاد می گیرند که خودشان دوباره بخوابند. بچه ها با هم فرق دارند ولی اگر شما ساعت ۱ صبح دنبال آرامش هستید، این تدابیر می توانند بیدار شدن های شبانه را کاهش دهند.

۱. قبل از هر چیز، پیش از اینکه او را در تخت بگذارید مطمئن شوید که بچه آخرین وعده غذایی خود در شب را تمام کرده و غذای کافی برای کل روز هم دریافت کرده است. ممکن است فقط یک بار قبل از خواب او را بیدار کنید تا غذای اضافی به او بدهید. این ایده برای بالابردن تعداد کالری هایی است که بدن او در طول دوران خواب دریافت می کند. برای همین نیاز نیست که درطول شب خواب شما و خودش را برای غذای بیشتر قطع کند. اگر او همچنان به بیدار شدن ادامه می دهد، احتمال این وجود دارد که دنبال راحتی و آرامش است. بنابراین به جای اینکه خیلی زود پستان خود یا شیشه شیر را در دهانش بگذارید، به شیوه های دوست داشتنی دیگر به او رسیدگی کنید. او را به آرامی نوازش کنید یا در آغوش بگیرید. یک عامل بازدارنده دیگر برای شیردادن های شبانه این است: آن شیردادن های ناخواسته شبانه را ناخواسته تر کنید و زمان های شیردادن به او را کوتاه تر کرده یا شیشه شیر خشک او را کمتر کنید. کاری کنید که این شیر دادن حوصله بر باشد.

2. این فکر را برای او جا نیندازید که شب زمان بازی است. چراغ ها را کم کنید یا اگر می توانید کاملا خاموش کنید و خواندن لالایی را به حداقل رسانید. فقط در صورتی که پوشک او کثیف و چروک شده، عوضش کنید. در غیر این صورت پوشک را نگه دارید. برای اینکه عوض کردن پوشک هم فعالیت زیادی است.

۳. درمورد اینکه چه اندازه می توانید گریه را تحمل کنید، تصمیم بگیرید. یکی دو انتخاب پیش رو دارید. می توانید به او اجازه دهید تا در کل مدت بیدار شدن خود ناله و گریه کند. ممکن است دست بردارد و دوباره بعد از چند دقیقه به خواب رود. اگر این کار را نکرد، یک شیوه مقابله تدریجی به کار ببرید، به او شیر ندهید. سعی کنید بدون اینکه او را از تخت بلند کنید، ساکتش کنید. اتاق را ترک کرده و بگذارید برای چند دقیقه گریه کند و به تدریج مدت زمان غیبت خود را طولانی تر کنید. دارید به او کمک می کنید تا یاد بگیرد چطور خودش را برای خوابیدن ساکت کند. این مهارتی است که برای سالهای بعدی هر دو نفر شما قدر آن را خواهید دانست. اما اگر نیاز به خوابیدن مستقل بچه را در این سن و سال احساس نمی کنید، اشکالی ندارد. خیلی از والدین خوابیدن کنار بچه را گزینه ای صلح آمیز و با دوام می دانند. هر مسیری که انتخاب می کنید، یک تصمیم شخصی است. و مطمئن باشید که صرفنظر از این موضوع، همه بچه ها یاد می گیرند که خودشان با خواست و به شیوه خود به خواب بروند. اغلب این اتفاق در سنین یک تا سه سالگی رخ می دهد. بنابراین هرطوری که با این موضوع برخورد کنید، گذرا خواهد بود.