علل بدخوابی در کودکان، چیست؟
بسیاری از والدین معتقدند کودکان شش تا نه ساله باید خودشان بدون هیچ مشاجره ای به رختخواب بروند و زمانی که فرزندشان این کار را نمی کند، احساس درماندگی می کنند.
بسیاری از والدین معتقدند کودکان شش تا نه ساله باید خودشان بدون هیچ مشاجره ای به رختخواب بروند و زمانی که فرزندشان این کار را نمی کند، احساس درماندگی می کنند.
رشد عادت های مستقل هنگام خواب در کودک به کندی صورت می گیرد. اکثر کودکان می توانند بدون حضور والدین در کنارشان به خواب بروند و بسیاری دیگر می توانند نیازهای شبانه خود را همچون رفتن به توالت، آب خوردن و پیدا کردن یک پتوی اضافه رفع کنند. اکثر کودکان به تذکرات شبانه نیاز دارند و بعضی از آن ها به هیچ عنوان آماده خواب شبانه نمی شوند مگر اینکه والدین شان آن ها را در طول هر مرحله ای از این فرآیند همراهی کنند.
در خانواده های پر جمعیت یا روزهای پرکار، شاید زمان خواب تنها اوقاتی باشد که والدین و کودکان می توانند با یکدیگر تماس صمیمانه ای داشته باشند. از آنجا که اکثر کودکان به هنگام شب تا حدی به کمک والدین خود نیاز دارند، اگر فرزندتان به هنگام خواب با مشکل جدی رو به رو است سعی کنید علت آن را بیابید. شاید گرسنه است و لازم است قبل از خواب غذای سبکی بخورد، شاید از رفتن به رختخواب پرهیز می کند زیرا از موجودات تخیلی یا از تاریکی می ترسد و تا جایی که ممکن است خوابیدن را به تعویق می اندازد. اگر چنین موردی وجود دارد پانزده دقیقه یا در همین حدود در اتاق او بمانید تا به خواب برود. سعی کنید هنگام شب، چراغ خوابی را روشن بگذارید یا پیشنهاد کنید که یکی از وسایل مورد علاقه یا هدیه ای را که به تازگی دریافت کرده با خودش به رختخواب ببرد.
شاید فرزندتان به این علت نمی خوابد که اصلا خسته نیست. بعضی از والدین آن چنان که انتظارش می رود مشتاق ساعت های تنهایی قبل از خواب شبانه هستند و به همین دلیل وقت خواب کودک را جلو می اندازند. اگر می دانید فرزندتان خوابش نمی آید او را دیرتر به رختخواب بفرستید یا در مورد تعیین زمان خواب او انعطاف پذیری داشته باشید. برای جایگزینی تغییر ساعت های خواب کودک می توانید در همان ساعت مقرر یعنی زودتر از آنکه کودک خوابش بیاید او را به اتاقش بفرستید اما بگذارید قبل از خواب به سرگرمی آرامی مانند کتاب خواندن و نقاشی کشیدن یا گوش دادن به یک موسیقی مشغول باشد.
اگر به نظر می رسد که مشکلات زمان خواب او به یک عادت تبدیل شده محدودیت هایی را در مورد او اعمال کنید و نتایج وقت تلف کردن بیش از حد را به او تذکر دهید «اگر به سرعت آماده خوابیدن نشوی قبل از خواب نمی توانی بازی کنید»، «وقتی برای رفتن به رختخواب این قدر معطل می کنی پس من هم وقت ندارم برایت کتاب بخوانم. »
منبع:
دانشنامه فرزند
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼