رابطه زناشویی مطلوب، شش کلید طلایی

رضایت زناشویی در واقع نگرشی مثبت و لذتبخش است که زن و شوهر از جنبه های مختلف روابط زناشویی خویش دارند.

رضایت زناشویی در واقع نگرشی مثبت و لذتبخش است که زن و شوهر از جنبه های مختلف روابط زناشویی خویش دارند. پژوهش ها نشان داده اند که رضایت زناشویی در طول زندگی ثابت نبوده و با افت و خیزهایی همراه است.

برای نمونه، اولسون ضمن طراحی پرسشنامه «انریچ»، مراحلی را برای چرخه زندگی خانوادگی مطرح کرده و معتقد است که میزان رضایت زناشویی، در هر یک از این مراحل متفاوت است. او یک منحنی U شکل را با یک نقطه اوج در سال های اول، پایین آمدن رضایت در هنگام تولد فرزندان و در نهایت صعود با رفتن فرزندان از خانواده ارائه می دهد.

پژوهشگر دیگری به نام میشل نیز عقیده دارد نارضایتی زناشویی در زنان، موقع مدرسه رفتن فرزندان بیش از هر زمان دیگری بوده اما به محض اینکه فرزندان به سن نوجوانی می رسند. رضایت زناشویی در زنان افزایش یافته و تا دوره های بعد همچنان ادامه دارد.

برای محکمتر کردن پیوند زناشویی و داشتن رابطه ای انگیزه بخش، پویا و شاد، در این نوشته ۶ کلید برای افزایش رضایت زناشویی را به شما معرفی خواهیم کرد:

۱-همدیگر را برای تغییر و رشد تشویق کنید

در یک رابطه خوب، هر دو طرف برای رشد و تغییر تشویق می شوند. اگر می خواهید کارتان را رها کنید و درستان را ادامه دهید، همسرتان باید از شما حمایت کند. اگر می خواهید کار جدیدی را امتحان کنید یا به کاری که در گذشته می کردید، برگردید، همسرتان باید پشتیبان شما باشد.

شما هم باید او را از همین حمایت ها بهره مند کنید. همسرتان را تشویق کنید تا کارهای جدیدی را امتحان کند، چیزهای تازه بیاموزد و با افراد جدید آشنا شود. اگر بخواهید همسرتان هیچ تغییری نکند و همانطور بماند که هست، زندگی تان فوق العاده خسته کننده خواهد شد.

۲-کوتاه آمدن به معنی ضعف نیست

کوتاه آمدن به معنی تسلیم شدن نیست. به این معنی نیست که جنگ را باخته اید؛ بلکه دقیقا برعکس آن است. آیا می دانید که گاهی کوتاه آمدن چه کار سختی است؟ دوست دارید حرف شما به کرسی بنشیند، چون فکر می کنید درست است و حرف های همسرتان معنایی برایتان ندارد. یک قدم به عقب بردارید و کمی سیاستمدارانه تر به این مشاجره نگاه کنید. نتیجه منطقی آن چیست؟

اگر حق با همسرتان است، از اینکه آن را بپذیرید، نترسید. حرف او را قبول کنید یا هر دو تا اندازه ای کوتاه بیایید و نظرتان را کمی تغییر دهید تا حس رضایت به تساوی تقسیم شود.

نکته مهم این است که نخواهید حتما حرف خودتان را به کرسی بنشانید. بی تردید، کوتاه آمدن و صلح کردن به رشد رابطه تان کمک می کند.

۳-ضعف هایتان را بپذیرید

همسرتان از شما انتظار ندارد فوق العاده باشید و احتمالا شما هم یک چنین انتظاری از او ندارید. همه ما انسان هستیم و ممکن است ضعف هایی داشته باشیم. در واقع، برای اینکه رابطه ای ماندگار و جدی داشته باشید، باید اجازه دهید همسرتان از ضعف های شما آگاه شود؛ این باعث می شود نسبت به چیزهایی که آزارتان می دهد حساس تر شده و به شما کمک کند تا خودتان را در آن زمینه ها تقویت کنید.

۴-سعی کنید زود و از ته دل ببخشید

هر زمان که با هم دعوا کردید، نگران اینکه چه کسی می برد و چه کسی می بازد، نباشید. از مشاجره ها و حرف هایی که زده می شود درس بگیرید و در پی یافتن راه حلی برای مشکل تان باشید. وقتی از دعوایی درس می گیرید، می توانید آن درس را در رابطه تان پیاده کنید تا از بروز دوباره آن مشکل در آینده جلوگیری کنید.

همه ی اینها خیلی خوب است، اما کارتان تمام نشده است! همسرتان را ببخشید! خودتان را هم همینطور! دعوا تمام شده است، حالا دیگر باید از آن بگذرید. سعی کنید هیچ گاه از همسرتان کینه ای به دل نگیرید، زیرا این خشم و کینه تا جایی ادامه پیدا می کند که دیگر دوست نخواهید داشت رابطه تان را با او ادامه دهید.

۵-بین رابطه با همسرتان و رابطه با دیگران مرزهای سالم بگذارید

ازدواج یک مرز می خواهد که نفوذپذیری آن نسبی باشد، طوری که به تمام دوستان و اعضای خانواده اجازه ارتباط دهد ولی در امور شخصی و برنامه های شما خللی وارد نشود. البته این موضوع در مورد خویشاوندان درجه اول، کمی پیچیده می شود. اینکه مثلا در برنامه ریزی تعطیلات نوروز، وقت تان را در خانه خانواده خود خواهید گذراند یا خانواده همسرتان؟ یا شاید برای اولین بار در خانه خودتان خواهید ماند؟

یا اینکه چه مقدار پشت تلفن و حضوری با خانواده تان حرف می زنید و در مورد جزییات زندگی تان اطلاعات می دهید؛ از مواردی است که با وجود مرزهای سالم، راحت تر تعیین می شود.

البته فراموش نکنید که والدین خود را کنار نگذارید. شما تا آخر به عشق و حمایت آنها نیاز دارید اما مرزی بین محدوده رابطه خود با همسر و رابطه با والدین در نظر بگیرید.

۶-استفاده بیش از حد از وسایل ارتباطی را کنار بگذارید

استفاده افراطی از تلفن، می تواند خوشحالی را از خانه شما دور کند و حامل تنش باشد. هر چه بیشتر تماس و پیام دریافت کنیم، پریشان تر می شویم. تکنولوژی مرز بین خانه و محیط کار را از بین برده است. البته این موضوع به خودی خود بد نیست و انعطاف بیشتری به انسان می دهد اما قرار نیست رییس شما وقتی با شما تماس می گیرد، خبر خوبی به شما بدهد و تشویق تان کند و بگوید کاری که روی پروژه انجام دادی، بی نظیر بود.

این تماس ممکن است آغاز یک بحران باشد؛ پس با ایجاد محدودیت، این تنش ها را کم کنید: پست الکترونیکی خود را فقط یک بار در شب چک کنید. اگر تماسی مهم نیست، پاسخ دادن به آن را به فردا صبح موکول کنید. هر شب در ساعت خاصی تلفن و کامپیوتر خود را خاموش کنید.

منبع: دنیای روانشناسی