علائم آبله مرغان در کودکان، بخوانید

آبله‌ مرغان باعث ایجاد جوش‌های خارش‌داری می‌شود که در ابتدای امر به صورت برآمدگی‌های کوچک قرمز رنگ شروع می‌شود.

این جوش‌ها به سرعت تبدیل به تاول‌های روشن و پر از مایعی روی یک زمینه‌ی صورتی رنگ می‌شوند که در نهایت تبدیل به پوسته‌های قهوه‌ای رنگ خشک می‌شوند. امواج جدید این تاول‌ها اغلب هنگامی که بیماری پیشرفت می‌کند ظاهر می‌شوند. در ابتدا جوش‌ها روی فرق سر، صورت یا بالاتنه ظاهر شده و سپس در کل بدن پخش می‌شود. کودکان معمولاً بین ۲۵۰ تا ۵۰۰ جوش می‌زنند در حالیکه ممکن است فقط تعداد کمی جوش بزنند.

کودک شما ممکن است کمی خسته شده و اندکی تب داشته باشد. همچنین ممکن است اشتهایش را از دست داده و کمی سر درد داشته باشد. چند روز پیش از اینکه جوش‌ها ظاهر شوند، ممکن است کودک سرفه کرده یا آبریزش بینی داشته باشد. آبله‌مرغان معمولاً ۵ تا ۱۰ روز طول می‌کشد.

کودکم چگونه مبتلا به آبله‌ مرغان شده است؟

این بیماری توسط ویروس آبله‌مرغان زوستر ایجاد می‌شود که به سادگی قابل‌توجهی از فردی به فرد دیگر انتقال می‌یابد. اگر کودکتان واکسن آبله‌مرغان را دریافت نکرده یا خودش بیمار است، چنانچه در معرض یک فرد آلوده قرار گیرد احتمالاً بیماری را دریافت خواهد کرد. فرد مبتلا به آبله‌مرغان می‌تواند ویروس را از طریق لمس افراد دیگر و پس از لمس جوش‌ها، سرفه کردن یا عطسه کردن روی دست یا توسط سرفه کردن یا عطسه کردن در هوا انتقال دهد. این ویروس می‌تواند از تماس مستقیم با مایعات داخل تاول‌ها پیش از خشک شدن آن‌ها نیز انتشار پیدا کند. هنگامی که کودکتان در معرض این ویروس قرار گرفت، به‌طور معمول ۱۴ تا ۱۶ روز طول می‌کشد تا جوش‌های چرکی ظاهر شوند، با این وجود این جوش‌ها می‌توانند هر زمانی بین ۱۰ تا ۲۱ روز ظاهر شوند.

آیا آبله‌ مرغان خطرناک است؟

برای کودکان سالم، آبله‌مرغان معمولاً بیشتر از اینکه یک تهدید حقیقی باشد، یک بلا و آفت است. در مواقع نادر، حتی کودکان سالم نیز ممکن است درگیر مسائل پیچیده‌ای در ارتباط با آبله‌مرغان مانند عفونت باکتریایی پوست، انسفالیت (التهاب مغز)، ذات‌الریه شوند. اگر کودک شما آبله‌مرغان دارد، چنانچه از حد مورد انتظار بیمارتر به نظر رسید، اگر بعد از گذشت چند روز تب داشت، یا اگر آبله به چشمانش رسید و یا اگر پوست اطراف آبله، متورم، دردناک یا خیلی قرمز شده، به پزشک مراجعه کنید.

اگر کودک شما به خاطر یک بیماری مزمن مانند سرطان خون یا به‌به خاطر مصرف دوز بالایی از آستروئیدها (به‌طور مثال برای آسم) سیستم ایمنی ضعیفی دارد، عفونت می‌تواند باعث ایجاد مشکلات خطرناکی شود. استفاده از بعضی روش‌های حفاظتی ویژه مانند تزریق گلوبین ایمنی زوستر آبله‌مرغان یا واکسن آبله‌مرغان تنها می‌تواند برای مدت‌زمان کوتاهی پس از قرار گرفتن در معرض بیماری مفید باشد. اگر سیستم ایمنی بدن کودکتان در مقابل بیماری تسلیم شد، به هنگام مشاهده‌ی اولین علامت آبله‌مرغان با پزشک تماس بگیرید حتی اگر او فقط در معرض فردی که بیمار است قرار گرفته باشد. بزرگ‌سالانی که آبله‌مرغان می‌گیرند، بسیار بیمار شده و در خطر مشکلاتی مانند بیماری ذات‌الریه باکتریایی هستند. اگر شما باردار هستید و هیچ‌گاه آبله‌مرغان نگرفته‌اید، مقاله‌ی «آبله‌مرغان در طی بارداری» را مطالعه نموده و از پزشک در مورد اقدامات پیشگیرانه‌ی لازم و همچنین اقدامات لازم در صورت قرار گرفتن در معرض بیماری را جویا شوید.

زونا چیست؟

ویروس مشابهی که می‌تواند باعث ایجاد آبله‌مرغان شود، می‌تواند باعث ایجاد نوعی جوش دردناک به نام زونا شود. هنگامی که کودک آبله‌مرغان می‌گیرد، این ویروس در بدن او باقی‌مانده و می‌تواند سال‌ها بعد به صورت زونا ظاهر شود. این مسئله در هر ۱ نفر از ۱۰ فرد بالغی که در گذشته آبله‌مرغان گرفته‌اند اتفاق می‌افتد.

آیا راهی برای جلوگیری از آبله‌ مرغان وجود دارد؟

بله واکسن این بیماری از سال ۱۹۹۵ موجود است و آکادمی کودکان امریکا (AAP) توصیه می‌کند که بیشتر کودکان بین سنین ۱۲ تا ۱۵ ماهگی دوز اول واکسن و دوز دوم را در ۴ تا ۶ سالگی دریافت نمایند. اگر کودکتان به هر دلیلی دوز اول واکسن را دریافت نکرد، توصیه‌های مورد نیاز در مورد تنظیم برنامه‌ی زمانی واکسن را از پزشک دریافت کرده و مراقب دوز دوم واکسیناسیون کودک خود باشید.

این واکسن تعدادی عارضه‌ی جانبی در کودکان سالم به وجود آورده و بیش از ۹۵% از کودکان را از ابتلا به یک مورد جدی از آبله‌مرغان مصون نگه می‌دارد. اگر کودک شما نسبت به ژلاتین (بله ماده‌ای که Jell-O را کنار هم نگه می‌دارد)، آنتی‌بیوتیک نئومایسین یا دوز قبلی واکسن، واکنش آلرژیک حاد نشان داد، تزریق واکسن توصیه نمی‌شود.

اگر کودک شما سرطان یا هرگونه بیماری دارد که سیستم ایمنی او را تحت تأثیر قرار می‌دهد، یا اخیراً تزریق خون انجام داده است، یا دوز بالایی از آستروئیدهای خوراکی را مصرف می‌کند، پزشک باید به‌دقت بررسی نماید که آیا دریافت واکسن ایده‌ی خوبی است یا خیر.

برای داشتن اطلاعات بیشتر در مورد مخالفین و موافقین تزریق واکسن به مقاله‌ی «واکسن آبله‌ مرغان» مراجعه نمایید.

چگونه می‌توانم آبله‌ مرغان فرزندم را درمان کنم؟

برای پیشگیری از انتشار بیماری و تسریع در بهبودی فرزندتان تا زمانی که تمام زخم‌ها خشک شوند او را از مدرسه دور نگه دارید. متأسفانه ۱ تا ۲ روز پیش از بیرون زدن جوش‌ها و معمولاً پیش از اینکه والدین متوجه بیماری فرزند خود شوند، احتمال انتقال بیماری توسط کودک بیشتر است.

زمانی که کودک شما در حال بهبودی است، بهترین هدیه‌ای است که می‌توانید به کودک خود بدهید رها کردن او از خارش است. هر ۳ الی ۴ روز یک‌بار او را به حمام ببرید. برای آسایش بیشتر کودک بی‌کربنات سدیم یا جو کلوئیدال (که مخصوص حمام ساخته می‌شود) درون آب حمام بپاشید. (همچنین می‌توانید از جو پخته شده استفاده کنید. می‌توانید آن‌ها را درون یک کیسه‌ی توری گره زده و آن را در وان پرتاب کنید.) پس از حمام لوسیون کالامین را روی نقاطی که می‌خارند قرار دهید.

این کار ممکن است کمی دشوار به نظر برسد، اما مانع خاراندن یا خراشیدن زخم‌های کودک شوید زیرا این کار می‌تواند فرایند بهبودی را کند نماید. زخم‌هایی که فرصت بهبودی نمی‌یابند تبدیل به اسکار شده یا منجر به عفونت‌های پوستی مانند زخم زرد می‌شوند. کوتاه نگه داشتن ناخن‌های کودک نیز می‌تواند مؤثر باشد. تب کودک را با استفاده از ایبوپروفن یا استامینوفن پایین آورید. هیچ‌گاه به کودک خود آسپرین ندهید زیرا باعث ایجاد سندروم نادر اما کشنده‌ی ریس می‌شود.

اگر به نظر می‌رسد که کودک شما حقیقتاً ناراحت است، می‌توانید دوز مناسبی از آنتی‌هیستامین‌های موجود در بازار را به او بدهید تا در کاهش خارش به او کمک کنید. پزشکان می‌توانند یک داروی آنتی‌ویروسی به نام آسیلوویر را تجویز کنند تا آبله‌مرغان کودک را درمان کنند، اما این دارو عموماً برای کودکان سالم توصیه می‌شود. برای کودکانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند این دارو تعیین‌کننده است.