چگونه می توان از سقط جنین جلوگیری کرد؟

با‌توجه به تحقیقات اولیه انجام‌شده توسط محققان دانشگاه لندن که در‌آن از نمونه‌های خون انسان و موش استفاده‌شده، درمان نوعی‌از سلول‌های سفیدخون با استفاده از هورمون می‌تواند رشد جفت‌ (Placenta‌) را در زنان مبتلا به عوارض بارداری بهبود دهد.

پره‌اکلامپسی نوعی اختلال در برخی‌از زنان باردار است که باعث‌می‌شود توسعه عروق خونی مادر در جفت ضعیف باشد که این امر به نوبه خود منجر به رشد ضعیف جنین می‌گردد. بر‌اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی‌(WHO)‌، این بیماری یکی‌از علل اصلی ایجاد بیماری و مرگ‌و‌میر برای مادر و جنین هم در کشورهای توسعه‌یافته و هم در کشورهای در‌حال‌توسعه است که در ۸/۲ درصد از تمام بارداری‌ها اتفاق‌می‌افتد. این بررسی به‌طور‌خاص به نوتروفیل‌ها می‌پردازد.این نوع از سلول‌های سفید خون با عمر کوتاه خود به‌عنوان اولین خط دفاعی در عفونت عمل‌می‌کنند و اخیراً برای آنها نقش جدیدی در حفظ یک بارداری سالم نیز کشف شده‌است.

محققان، خون زنان باردار سالم و زنان باردار مبتلا به پره‌اکلامپسی را مورد بررسی و مقایسه قرار‌دادند. آنها مشاهده‌کردند که در خون زنان سالم، نوتروفیل‌ها با سلول‌های‌T تعامل دارند (نوع دیگری از سلول‌های سفید‌خون که برای سیستم ایمنی بدن ضروری هستند). اما برخلاف زنان سالم، در زنان مبتلا به پره‌اکلامپسی، نوتروفیل‌ها نمی‌توانند با سلول‌هایT در خون تعامل داشته باشند. محققان مشخص کرده‌اند که نشانه‌هایی وجود دارد که در بارداری‌های سالم، نوتروفیل‌ها نقش مهمی در کمک به سلول‌هایT برای ترویج رشد رگ‌های خونی در جفت داشته و منجر به رشد طبیعی جفت می‌گردند؛ که این امر می‌تواند بیانگر یک هدف درمانی بالقوه برای درمان عوارض بارداری باشد. در آزمایش‌هایی خارج‌از بدن انسان‌(In Vitro)، گروه تحقیقاتی، نوتروفیل را در زنان مبتلا به پره‌اکلامپسی با هورمون پروژسترون و استریول ‌(Estriol) درمان‌کرده و متوجه شدند که از آن‌پس نوتروفیل‌ها می‌توانند با سلول‌هایT تعاملاتی طبیعی داشته باشند.

آزمایش‌های بیشتر در موش‌های باردار مبتلا به پره‌اکلامپسی انجام‌شد و مشخص‌شد که اگر نوتروفیل تحت همان هورمون قرار‌بگیرد و مجدداً به موش تزریق شود، رشد جفت به‌حالت طبیعی باز‌می‌گردد.این نتایج باید در‌گروه بسیار بزرگتری‌از بیماران به تأیید برسد، اما این یافته‌ها می‌تواند به‌عنوان بخشی‌از درمان برای عوارض بارداری به‌کار رود. اگر امکان‌داشت که آنچه برای موش‌ها انجام‌گرفت را در انسان‌ها تکرار‌کرد و نوتروفیل درمان‌شده را به خون آنها هدیه داد، ممکن‌بود در زنان باردار مبتلا به پره‌اکلامپسی بتوان به رشد طبیعی جفت دست‌یافت. در‌حال‌حاضر، این نتایج بینش بسیار بهتری در مورد ساز و کار سیستم ایمنی مادر در زمان بارداری و همچنین در‌مورد این موضوع ارائه می‌دهد‌که چرا این سیستم روی بعضی از زنان عملکرد خوبی نداشته و باعث ایجاد عوارض در آنها می‌شود.