سیپروفلوکساسین و عفونت واژن، این روش درمانی صحیح است؟
سیپروفلوکساسین یک آنتی‌بیوتیک است که برای درمان عفونت‌های باکتریایی مختلف استفاده می‌شود، اما به دلیل این‌که می‌تواند تعادل فلور میکروبی واژن را مختل کند، نباید به طور خودسرانه برای درمان عفونت‌های واژنی مصرف شود.
مصرف سیپروفلوکساسین برای عفونت واژن زیاد توصیه نمی‌شود، زیرا این دارو می‌تواند تعادل فلور میکروبی طبیعی واژن را مختل کند و منجر به رشد بیش از حد باکتری‌های مقاوم یا قارچ‌ها شود. به همین دلیل، شدیدا توصیه می‌شود که قبل از استفاده از سیپروفلوکساسین برای هر نوع عفونت واژن، با پزشک خود مشورت کنید.
سیپروفلوکساسین چیست؟
سیپروفلوکساسین یک آنتی بیوتیک از دسته فلوروکینولون‌ها است که با باکتری‌های موجود در بدن مبارزه می‌کند. این دارو برای درمان انواع مختلفی از عفونت‌های باکتریایی استفاده می‌شود و هم‌چنین، برای درمان افرادی که در معرض سیاه‌زخم یا انواع خاصی از طاعون قرار گرفته‌اند، کاربرد دارد.
لازم به ذکر است که آنتی بیوتیک‌های فلوروکینولون می‌توانند عوارض جانبی جدی یا ناتوان‌کننده‌ای ایجاد کنند که ممکن است برگشت‌ناپذیر باشند. به همین دلیل، سیپرو باید فقط برای عفونت‌هایی استفاده شود که امکان درمان آن‌ها با آنتی بیوتیک‌های ایمن‌تر وجود ندارد.
آیا می‌توان از سیپروفلوکساسین برای درمان عفونت واژن استفاده کرد؟
سیپرو معمولاً برای درمان واژینوز باکتریایی استفاده نمی‌شود. در واقع، عفونت‌های باکتریایی واژن معمولاً با قرص‌های آنتی بیوتیک مانند مترونیدازول یا کلیندامایسین درمان می‌شوند که دوره مصرف آن‌ها 7 روزه است. البته اگر امکان مصرف قرص وجود نداشته باشد، ممکن است کرم‌های واژینال تجویز شوند.
موارد مصرف سیپروفلوکساسین
با این‌که سیپروفلوکساسین برای درمان عفونت واژن کاربرد خاصی ندارد، اما می‌تواند در درمان طیف گسترده‌ای از عفونت‌های باکتریایی موثر باشد. این عفونت‌ها عبارتند از:
- پنومونی (ذات‌الریه) و برخی از عفونت‌های دستگاه تنفسی تحتانی
- برخی از عفونت‌های دستگاه ادراری (UTI) و پیلو‌نفریت (عفونت کلیه)
- سوزاک (گونوره)
- دیورتیکولیت (معمولاً همراه با مترونیدازول)، اسهال عفونی و تب حصبه (تب روده‌ای
- عفونت‌های شدید پوست، استخوان و مفاصل و عفونت غده پروستات
- سیاه‌زخم استنشاقی (پس از مواجهه) و برخی از انواع طاعون (درمان و پیشگیری)
اخطار: داروی سیپروفلوکساسین نباید برای درمان عفونت‌های خفیف مانند موارد زیر استفاده شود، مگر این‌که هیچ گزینه درمانی دیگری وجود نداشته باشد:
- برونشیت مزمن حاد
- سینوزیت حاد
- سیستیت (عفونت ساده مثانه)
در واقع، عوارض جانبی مصرف این دارو برای این بیماری‌ها معمولاً از مزایای درمانی آن بیشتر است. علاوه بر این، سیپرو برای درمان عفونت‌های ویروسی زیر نیز موثر نیست:
- سرماخوردگی
- آنفلوآنزا
- COVID-۱۹
- گلودرد ویروسی
نحوه مصرف سیپروفلوکساسین
با تمام این تفاسیر، اگر پزشک شما مصرف سیپروفلوکساسین برای درمان عفونت واژن را توصیه کرده است، حتما نگرانی‌های خود را مطرح کنید و دوز دقیق مصرف را نیز جویا شوید. بعضی از دستورالعمل‌ها و نکات مصرفی احتمالی عبارتند از:
- سیپرو را هر روز در یک ساعت مشخص با یا بدون غذا مصرف کنید.
- در طول مصرف این دارو، مقدار زیادی مایعات بنوشید.
- حتی اگر علائم شما به سرعت بهبود یافت، دوره درمان را کامل کنید. چرا که قطع زودهنگام دارو ممکن است باعث ایجاد عفونت مقاوم به آنتی بیوتیک شود.
- این دارو را با دیگران به اشتراک نگذارید و خودتان نیز آن را بدون تجویز پزشک مصرف نکنید.
- در نهایت، دارو را در دمای اتاق، دور از رطوبت و گرما نگهداری کنید و پس از ۱۴ روز باقی‌مانده آن را دور بریزید.
عوارض جانبی سیپروفلوکساسین
در صورت مشاهده علائم زیر، احتمالا به این دارو حساسیت دارید و باید سریع پزشک خود را خبر کنید:
- کهیر
- مشکلات تنفسی
- تورم در صورت یا گلو
در صورت بروز واکنش شدید پوستی و سایر علائم زیر نیز فوراً به پزشک مراجعه کنید:
- تب
- گلودرد
- سوزش چشم‌ها
- درد پوستی
- بثورات قرمز یا بنفشی که گسترش می‌یابند و باعث تاول یا پوسته پوسته شدن پوست می‌شوند.
اصلا یکی از دلایلی که سیپروفلوکساسین برای عفونت واژن توصیه نمی‌شود، همین عوارض جانبی جدی و شدید زیر هستند:
- مشکلات تاندون
- آسیب عصبی دائمی
- تغییرات جدی در خلق‌وخو و رفتار (حتی پس از یک دوز)
- کما ناشی از کاهش قند خون
بنابراین توصیه می‌کنیم در صورت مشاهده علائم زیر، فوراً مصرف دارو را متوقف کرده و با پزشک تماس بگیرید:
- افت قند خون با علائم سردرد، گرسنگی، تحریک‌پذیری، سرگیجه، حالت تهوع، تپش قلب سریع و احساس لرزش
- علائم آسیب عصبی مانند بی‌حسی، گزگز، درد سوزشی در دست‌ها، بازوها و پاها
- اضطراب، گیجی، بی‌قراری، پارانویا، توهم، مشکلات حافظه، عدم تمرکز و افکار خودکشی
- علائم پارگی تاندون مانند درد ناگهانی، تورم، کبودی، حساسیت، سفتی یا مشکلات حرکتی در مفاصل
- درد شدید معده، اسهال آبکی یا خونی، کاهش یا قطع ادرار
- هرگونه بثورات پوستی، حتی خفیف
- یرقان (زرد شدن پوست یا چشم‌ها)
- افزایش فشار داخل جمجمه با علائم مشکلات بینایی و درد پشت چشم‌ها
در موارد نادر، سیپرو می‌تواند به آئورت نیز آسیب برساند که ممکن است باعث خونریزی خطرناک یا مرگ شود. پس اگر دچار درد شدید و مداوم در قفسه سینه، شکم یا پشت خود شدید، فوراً دنبال کمک حرفه‌ای باشید.
تداخلات دارویی سیپروفلوکساسین
یک نکته دیگر که در مصرف سیپروفلوکساسین برای عفونت واژینال یا هر نوع عفونت دیگری باید در نظر بگیرید، تداخلات دارویی است. به عنوان مثال، مصرف همزمان برخی از داروها می‌تواند اثر سیپرو را کاهش دهد. در واقع، اگر از داروهای زیر استفاده می‌کنید، مصرف دوز سیپروی خود را ۲ ساعت قبل یا ۶ ساعت بعد از مصرف این داروها تنظیم نمایید:
- سوکرالفیت (داروی زخم معده)
- آنتی‌اسیدهایی که حاوی کلسیم، منیزیم یا آلومینیوم هستند.
- دیدانوزین (Videx) به صورت پودر یا قرص‌های جویدنی
- مکمل‌های ویتامین یا مواد معدنی که حاوی کلسیم، آهن، منیزیم یا روی هستند.
هم‌چنین، اگر داروهای زیر را مصرف می‌کنید، به پزشک خود اطلاع دهید:
- کلوزاپین، سیکلوسپورین، متوترکسات، فنی‌توئین، پروبنسید، روپینیرول، سیلدنافیل یا تئوفیلین
- داروهای رقیق‌کننده خون مانند وارفارین
- داروهای قلبی یا ادرارآورها
- داروهای خوراکی دیابت
- محصولات حاوی کافئین
- داروهای ضدافسردگی یا درمان بیماری‌های روانی
- داروهای استروئیدی (مانند پردنیزون)
- داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند آسپرین، ایبوپروفن (Advil, Motrin)، ناپروکسن (Aleve)، سلکوکسیب، دیکلوفناک، ایندومتاسین و ملوکسیکام
توجه داشته باشید که این لیست کامل نیست و سیپرو ممکن است با سایر داروهای تجویزی، داروهای بدون نسخه، ویتامین‌ها و محصولات گیاهی تداخل داشته باشد. در واقع، تنها راه برای اطمینان از ایمنی مصرف سیپرو این است که لیست کامل داروهای خود را با پزشک‌تان در میان بگذارید.
کلام آخر
در مجموع، سیپروفلوکساسین یک آنتی بیوتیک موثر برای درمان عفونت‌های باکتریایی است که استفاده نادرست یا خودسرانه آن برای عفونت واژن ممکن است منجر به اختلال در تعادل فلور میکروبی طبیعی این ناحیه شده و مشکلاتی مانند عفونت‌های قارچی ایجاد کند. بنابراین، توصیه می‌شود پیش از مصرف این دارو برای درمان هرگونه عفونت واژنی، حتماً با پزشک خود مشورت کنید تا جلوی بروز هرگونه عوارضی را بگیرید.
