تغییرات بعد از زایمان، مشکلاتی که تجربه خواهید کرد
نفاس دوره بعد از زایمان است، که حدود ۴ تا ۶ هفته در نظر گرفته میشود. در این دوره زمانی، تغییرات جسمی به وضعیت غیربارداری برمیگردد.
نفاس دوره بعد از زایمان است، که حدود ۴ تا ۶ هفته در نظر گرفته میشود. در این دوره زمانی، تغییرات جسمی به وضعیت غیربارداری برمیگردد. اگرچه دوره نفاس در مقایسه با دوران حاملگی پیچیدگی بسیار کمتری دارد، در این دوره تغییرات چشمگیری رخ میدهد که تعدادی از آنها برای مادر ممکن است نگرانکننده باشد. نکته مهم اینکه، در دوره نفاس عوارضی رخ میدهد که بعضی از آنها جدی است.
بازگشت به وضعیت غیرحامله اندکی بعد از زایمان آغاز میشود. پارگی یا کشیدگی مجرای زایمانی ممکن است سبب شل شدن واژن شود. درجاتی از آسیبدیدگی کف لگن اجتناب ناپذیر است و زایمان باعث افزایش احتمال ابتلا به بیاختیاری ادرار و افتادگی اعضای لگنی میشود. تقریباً 24 ساعت بعد از زایمان طبیعی مادر میتواند برای کم شدن درد محل بخیه حمام کند و داخل لگن آب ولرم بنشیند. در موارد نادر، افتادگی رحم شدید است و علامت آن احساس توده قابل لمس در واژن است البته در اکثر موارد با گذشت زمان و کوچک شدن رحم بهبودی حاصل میشود. احتباس ادرار و اتساع مثانه در اوایل دوران نفاس شایع است. اگر در عرض چهار ساعت بعد از زایمان مادر نتواند ادرار کند شاید لازم باشد تحت نظر پزشک برای مدت کوتاهی سوند ادراری گذاشته شود. عفونت ادراری یکی ازمسائل نگرانکننده دوره نفاس است که باید به موقع درمان شود.
بازگشت به وضعیت غیرحامله اندکی بعد از زایمان آغاز میشود. پارگی یا کشیدگی مجرای زایمانی ممکن است سبب شل شدن واژن شود. درجاتی از آسیبدیدگی کف لگن اجتناب ناپذیر است و زایمان باعث افزایش احتمال ابتلا به بیاختیاری ادرار و افتادگی اعضای لگنی میشود. تقریباً 24 ساعت بعد از زایمان طبیعی مادر میتواند برای کم شدن درد محل بخیه حمام کند و داخل لگن آب ولرم بنشیند. در موارد نادر، افتادگی رحم شدید است و علامت آن احساس توده قابل لمس در واژن است البته در اکثر موارد با گذشت زمان و کوچک شدن رحم بهبودی حاصل میشود. احتباس ادرار و اتساع مثانه در اوایل دوران نفاس شایع است. اگر در عرض چهار ساعت بعد از زایمان مادر نتواند ادرار کند شاید لازم باشد تحت نظر پزشک برای مدت کوتاهی سوند ادراری گذاشته شود. عفونت ادراری یکی ازمسائل نگرانکننده دوره نفاس است که باید به موقع درمان شود.
در موقع شیر دادن باید مراقبت لازم جهت تمیز نگه داشته شدن نوک سینه انجام شود. در صورت بروز شقاق نوک سینه، شیردهی دردناک میشود و ممکن است تأثیر مخربی بر تولید شیر داشته باشد. این شقاقها مسیری برای ورود باکتریها فراهم میکنند. شستوشوی سینه با آب و صابون ملایم قبل و بعد از شیردهی مفید است. ممکن است استفاده از پمادهای حاوی لانولین و حفاظ نوک سینه برای ۲۴ ساعت یا بیشتر لازم شود. اگر شقاق شدید باشد نباید به نوزاد اجازه داده شود از سمت مبتلا تغذیه کند ولی باید مرتب سینه با پمپ شیر دوش تخلیه شود تا زمانی که زخم نوک سینه ترمیم شود. گرفته شدن نادرست نوک سینه توسط شیرخوار ممکن است باعث زخم شود؛ مادر باید روش صحیح شیردهی را در بیمارستان آموزش ببیند.
در زمان شیر دادن باید نوک سینه به همراه هاله اطراف آن وارد دهان شیرخوار شود. توصیه میشود بین هفتههای ۴ تا ۶ بعد از زایمان مادر ویزیت شود. ثابت شده است که این ویزیت برای شناسایی اختلالاتی که بعد از دوره زایمان رخ میدهند و نیز برای آغاز روشهای جلوگیری از بارداری کاملاً مفید است.
منبع:
ایران آنلاین
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼